💕💕മയിൽപീലി 💕💕 [Jeevan] 251

അച്ഛനും ഞാനും  ആയി തൊഴുതു വലം വച്ച് ഇറങ്ങാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ ആണ് ഷര്‍ട്ട് ഒക്കെ മാറ്റി കൈകളില്‍ പിടിച്ചു സ്വര്‍ണ നിറത്തില്‍ കരയുള്ള ഒരു മുണ്ട് ഒക്കെ ഉടുത്തു എന്‍റെ ഉണ്ണിയേട്ടന്‍ വരുന്നത് കണ്ടത് . ആരും ഒന്നു നോക്കി പോകുന്ന ഭംഗി ഉണ്ടായിരുന്നു . വെളുത്ത നിറം , ഉറച്ച ശരീരം , ആവശ്യത്തിനുള്ള ഉയരം , അതിനു ചേരുന്ന വണ്ണവും.

ആ മുഖം എനിക്കു അപരിചിതം ആയിരുന്നു. അവിടെങ്ങും ഞാൻ മുമ്പ് കണ്ടിട്ടേയില്ല. കൂടെ ഒരു സ്ത്രീയും ഉണ്ടായിരുന്നു. അത് അമ്മ ആണ് എന്നു കണ്ടപ്പോള്‍ മനസ്സിലായി.

പക്ഷേ , ആ മുഖം എനിക്കു എവിടെയോ മുന്‍പരിചയം ഉള്ളത് പോലെ തോന്നി. ഒരുപാട് ചിന്തിച്ച് നോക്കി . കിട്ടിയില്ല . അങ്ങനെ അടുത്തു എത്തിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഒന്നു മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

ഒരു കാന്തം ഇരുമ്പിനെ ആകര്‍ഷിച്ചു അടുപ്പിക്കുന്നത് പോലുള്ള ഒരു  നോട്ടം ആണ് ആ കണ്ണുകളില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടത് . കൂടെ ഒരു പുഞ്ചിരിയും സമ്മാനിച്ചു . ഞാന്‍ വേഗം അച്ഛനെയും വിളിച്ച് ഇറങ്ങി.

എങ്കിലും അത് ആരാണെന്ന് അറിയണം എന്നു മനസ്സില്‍ എവിടെയോ ഒരു ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു … അച്ഛനോട് അതേ കുറിച്ചു തിരക്കാന്‍ തോന്നിയില്ല . പോകുന്ന വഴിയില്‍ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ആ അമ്മ ആരാ എന്നു അറിയാന്‍ എന്റെ തലച്ചോറ് നന്നായി പുകഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു .

പക്ഷേ ഉത്തരം  മാത്രം കിട്ടിയില്ല . അങ്ങനെ തോറ്റു പിന്മാറിയ ഞാന്‍  പിന്നെ അതേ കുറിച്ചു കൂടുതല്‍  ഓര്‍ത്തില്ല. എങ്കിലും വീട്ടില്‍ എത്തുമ്പോളും ഒരു ജോലികള്‍ ചെയ്യുമ്പോളും ഒക്കെ ആ ചോദ്യം എന്റെ മനസ്സില്‍ ആവര്‍ത്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു . ആകെ ഒരു അസ്വസ്ഥത ആയിരുന്നു പിന്നെ മനസ്സില്‍ …. അങ്ങനെ ആ ദിവസം കടന്നു പോയി .

ഇത്രയും ഒക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും ഞാന്‍ എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്താന്‍ മറന്നു . ഞാന്‍ നീരജ അച്ഛന്‍ , അമ്മ , സഹോദരങ്ങള്‍ അങ്ങനെ ഒത്തിരി പേരോന്നു പറയാന്‍ ആയിട്ട് ഇല്ല .. അച്ഛൻ മാത്രമേയുള്ളൂ . അമ്മ കുഞ്ഞ് ആയിരിക്കുമ്പോള്‍ മരിച്ചു പോയി . വളര്‍ത്തിയതും പഠിപ്പിച്ചതും ഒക്കെ അച്ഛന്‍ തന്നെയാ ..

അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ ഞാന്‍ ക്ഷേത്രത്തില്‍ പോയി ദേവിയെ തൊഴുതു തിരിഞു നോക്കുമ്പോള്‍ .. ദേ നില്‍ക്കുന്നു എന്റെ മുന്നില്‍ ഒരു രൂപം . ഇന്നലെ കണ്ട അതേ കണ്ണുകള്‍ . അന്നും  ഒരു ചിരിയില്‍ അവസാനിച്ചു .. അന്ന് ഞാന്‍ പ്ലസ് ടൂ എക്സാം കഴിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന സമയം ആയിരുന്നു.