Jwala [Aadhi] 2271

യാദൃശ്ചികതയാണോ? അവളുടെ വാക്കുകളിലൂടെ കണ്ണോടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ വാക്കുകളെന്നെ തേടിയെത്തുന്നത്?

തിരിച്ചുള്ള മറുപടികൾക്കിടയിൽ അവൾ അവളുടെ യഥാർത്ഥ പേരും, നാടും ഞാൻ ചോദിക്കാതെ തന്നെ എന്നോട് പറഞ്ഞു. അത്ഭുതമായിരുന്നു എനിക്ക്. ഇത്രയും കപടതകളുണ്ടെന്നു അറിയാവുന്ന ഇങ്ങനെയൊരു സ്ഥലത്തു അവളെന്തിനാണ് എന്നോടിതെല്ലാം പറയുന്നത്? എങ്കിലും എന്റെ യഥാർത്ഥ സ്ഥലമോ വീടോ പറയാനെനിക്ക് മടിയായിരുന്നു.

എനിക്ക് നേരെ ഇടക്ക് വരുന്ന പഴ്സണലായിട്ടുള്ള ചോദ്യങ്ങളിൽ നിന്നും ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞുമാറി. പക്ഷേ അതിനിടയിൽ അവൾ പറഞ്ഞ ഒരു കാര്യം അവളുടെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും എനിക്കറിയാൻ പര്യാപ്തമായിരുന്നു. ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടു പേർക്കും ഒരു കോമൺ ഫ്രണ്ടുണ്ട്. ഏതായാലും ആ ദിവസം തന്നെ ഒരടുപ്പമുണ്ടാക്കിയാണ് അവൾ പോയത്.

പക്ഷേ എനിക്കധികം വിശ്വാസമൊന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല എന്നെത്തന്നെ.. ഞാനീ വക ബന്ധങ്ങളൊരിക്കലും കൊണ്ട് നടക്കില്ല എന്ന് തന്നെ ഞാനുറച്ചു വിശ്വസിച്ചു. പക്ഷേ പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ എന്ത് മാജിക്കാണ് അവൾ പ്രയോഗിച്ചതെന്നറിയില്ല, മറ്റാരോടും തോന്നാത്ത രീതിയിലുള്ള ഒരടുപ്പം ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ രൂപപ്പെട്ടു. എന്തും തുറന്നു പറയാൻ കഴിയുന്ന, എന്തിനെക്കുറിച്ചും വാദിക്കാനും, തർക്കിക്കാനും കഴിയുന്ന ഒരാളായി അവൾ മാറി..

ആകസ്മികമായാണ്, അവൾ അവളുടെയൊരു ഫോട്ടോ എനിക്കയച്ചു തരുന്നത്.

” ഇതാണ് ഞാൻ ”

കുട്ടിത്തം വിട്ടുമാറാത്ത ആ കുഞ്ഞുമുഖത്തോട് എനിക്കെന്തോ വാത്സല്യമാണ് തോന്നിയത്. എന്നെ വിശ്വസിച്ചു ഫോട്ടോ അയച്ചുതന്ന ആളല്ലേ, ഞാനും യഥാർത്ഥ എന്നെ പ്രൊഫൈൽ  പിക്ച്ചറിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുത്തിക്കൊടുത്തു.

ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ തന്നെ അവളെ ഞാൻ കൂടുതലറിഞ്ഞു.

വെറുമൊരു പാവം പെണ്ണാണ്, ചില കാര്യങ്ങളിൽ ശക്തമായ നിലപാടുകളുണ്ടെങ്കിലും, ജീവിതത്തിൽ മുന്നേറേണ്ട, നമ്മൾ നമ്മളായി നിൽക്കേണ്ട പലയിടങ്ങളിലും അവൾക്കത് സാധിക്കാറില്ല. അന്നൊരിക്കൽ അവളെന്നോട് അവളുടെ കഥ പറഞ്ഞു. അതിലെവിടെയും അവളുടെ കൂടെ, അവൾക്ക് വേണ്ടി ശബ്‌ദിക്കാനോ, അവളോട് ശബ്ദമുയർത്തെന്നു പറഞ്ഞു കോൺഫിഡൻസ് കൊടുക്കാനോ പറ്റിയ ആരെയും ഞാൻ കണ്ടില്ല..

അതെ, ചുറ്റുമൊരുപാട് പേരുണ്ടായിട്ടും അവൾ ഒറ്റക്കായിരുന്നു ജീവിച്ചത്, വിഷമങ്ങളെല്ലാം ഉള്ളിലൊതുക്കി.

ഒരുപക്ഷേ അതിനു പറ്റുന്ന ഒരാളായിട്ടാവും അവളെന്നെ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവുക.

ചില സമയങ്ങളിൽ അവൾ വെറുമൊരു പൊട്ടിപ്പെണ്ണായിരുന്നു, എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാനും, എന്നോട് അടികൂടാനും അവൾക്കൊരുപാടിഷ്ടമായിരുന്നു… ഒരു സ്ക്രീനിനു അപ്പുറവുമിപ്പുറവും നിന്നുള്ള അടികൂടലായതിനാൽ എനിക്ക് വേദനിച്ചോ എന്നവൾക്കെന്നും സംശയമായിരുന്നു. എപ്പോഴും അവളുടെ നാവിൽ നിന്നും ഒരുനൂറ്‌ സോറികൾ കേട്ടുകൊണ്ടായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ വഴക്കുകൾ അവസാനിച്ചിരുന്നത്.