അതിജീവനം 3 [മനൂസ്] 3032

 

ശുഭ സന്ദേശമാണ് എന്ന് അവൾക്കും മനസ്സിലായിരുന്നു.

 

“മോള് മനോജിനൊപ്പം ഉണ്ട്…”

 

അവന്റെ വാക്കുകൾ അവളുടെ മനസ്സിന് സമാധാനം നൽകി..

 

വീട് പോയ ദുഃഖം അപ്പോഴേക്കും വീണ്ടും അവരുടെ മനസ്സിലേക്ക് വീണ്ടും പടർന്ന് കയറി…

 

സമയം കളയാതെ അവർ അങ്ങോട്ടേക്ക് പുറപ്പെട്ടു…

 

വല്ലാത്തൊരു ദൂരക്കൂടുതൽ യാത്രയിൽ അവർക്കനുഭവപ്പെട്ടു..

 

തന്റെ അച്ഛന്റെ വിയർപ്പാണ് അവിടെ ചാമ്പലായി മാറിയതെന്ന് ഓർക്കുമ്പോൾ മുള്ള് തറക്കുന്ന വേദന അവന്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടി എത്തും.

 

അവിടെ എത്തിയപോഴേക്കും പകുതിയിലേറെയും കത്തി നശിച്ചിരുന്നു..

 

നാട്ടുകാർ ഓടികൂടിയതുകൊണ്ടു കുറച്ചെങ്കിലും ബാക്കിയായി.

 

വിവരമറിഞ് അവരുടെ സഹപ്രവർത്തകർ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും നേരത്തെ എത്തിയിരുന്നു.

 

വീടിന്റെ ആ അവസ്ഥ അധിക നേരം കണ്ടു നിൽക്കാൻ അവന് കഴിഞ്ഞില്ല.

 

അവൻ അവർ മൂന്ന് പേരും ഉറങ്ങുന്ന

അസ്ഥിതറകളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.

 

തൊഴുകൈകളോടെ അവൻ അവിടെ നിന്നു.

 

“ഇവിടെയും ഞാൻ തോറ്റ് പോയല്ലോ അച്ഛാ.. ഓർമ വച്ച കാലം മുതൽ സ്വന്തമായതെല്ലാം നഷ്ടപെട്ടവനാണ് ഞാൻ… ”

 

അപ്പോഴാണ് അഞ്ജലിയുടെ കരം അവന്റെ തോളിൽ സ്പര്ശിച്ചിത്.

 

നിറകണ്ണുകളോടെ അവൻ അവളെ നോക്കി..

 

“നീ കണ്ടോ… മൂന്ന് പേരും എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുവാ… എന്നെ എല്ലാം ഒറ്റക്ക് അനുഭവിക്കാൻ വിട്ടിട്ട് പോയില്ലേ..”