ഇതാണ് അപരാജിതന്റെ ആദ്യരൂപം
ഈ കഥ ആണ് ഇന്നതെ അപരാജിതന്‍ ആയതും
ആ ഷമ്മി ബ്രോ വന്നു പബ്ലിക് ആക്കി
ക്യൂറിയോസിറ്റി കൊണ്ടാകും
എന്നാലും എനിക് വിഷമം ആയി
എന്റെ വാള്‍ ഇല്‍ ഇട്ടു
അത് കൂടാതെ ഇവിടെ റൈറ്റ് ടു അസ് ഇലും കൊണ്ട് വന്നു ഇട്ടു
പബ്ലിക് ആക്കി
ഞാന്‍ ആരും അറിയാതെ വല്ലപ്പോഴും നോക്കി എന്റെ മനസിനെ ഓര്‍മയില്‍ കൊണ്ടുപോയി എനിക് കിട്ടിയിരുന്ന സന്തോഷത്തെ അദ്ദേഹം നശിപ്പിച്ചു
കുട്ടേറ്റന്റെ സഹായത്തില്‍ ആ കഥ ഹൈഡ് ആക്കിച്ചു
ഒന്നാം ഭാഗം മാത്രേ കോപി എടുക്കാന്‍ പറ്റിയുള്ളൂ ,,,,,
ആര്‍ക്കും ഒരു ഉപദ്രവ്വൌം ഇല്ലാതെ അത് അവിടെ കിടന്നത് ആയിരുന്നു ആരാലും അറിയാതെ ,,,,എന്തു നേടി ഈ പ്രവൃത്തി ചെയ്തിട്ട്
എന്റെ സന്തോഷം കെടുത്തി കളഞ്ഞു

<<<<<<>>>>>

ഒരു ആമുഖം :

ഇതിൽ പ്രധാനപ്പെട്ട രണ്ടു കഥാപാത്രങ്ങൾ ഉള്ളത് മനുവും അവന്റെ അമ്മയായ രാജലക്സ്മിയും.
പേരിൽ രാജത്വവും ലക്ഷ്മിയും ഒക്കെ ഉണ്ടെങ്കിൽ പോലും ജ്യേഷ്‌ഠഭാഗവതി കനിഞ്ഞു അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു ദുരിതവും ദാരിദ്ര്യവും വേണ്ടുവോളം ഉണ്ട്. പാരമ്പര്യമായി പറയാൻ ഒന്നുമില്ല കാരണം രാജലക്സ്മി ഓര്മ വെച്ച കാലം മുതൽ ഒരു അനാഥാലയത്തിൽ ആണ് വളർന്നത്. ‘അമ്മ അച്ഛൻ ബന്ധുക്കൾ അങ്ങനെ പറയാൻ ആരുമില്ല.ബി എ വരെ സുമനസ്സുകളുടെ സഹായത്താൽ അവൾ പഠിച്ചു. ഒരു പാവം പെണ്ണ് എന്ന് മാത്രം പറയാം..പിറന്ന രക്തത്തിന്റെ ഗുണത്തിന്റെ ആയിരിക്കാം ലക്ഷ്മി തന്നെ ആണ് അവൾ. ഒപ്പം നന്നായി പാടുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ ഒരു മഹാഭാഗ്യം പോലെ വലിയ ഒരു വീട്ടിൽ നിന്ന് അവൾക് ഒരു വിവാഹ ആലോചന വന്നു.അങ്ങനെ വിവാഹവും കഴിഞ്ഞു അതും ഒരു ദുരന്തത്തിൽ അവസാനിച്ചു. ഗർഭിണി ആയിരുന്നപ്പോൾ തന്നെ അവൾക് വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങേണ്ടി വന്നു. പിന്നെ ഒരു അലച്ചിൽ ൽ ആയിരുന്നു .. ഒടുവിൽ ഒരു തേയില പ്ലന്റഷന് സമീപമുള്ള ഒരു പുറമ്പോക്ക് ഭൂമിയിലെ ഒരു കൊച്ചു വീട്ടിൽ അവൾ തലചായ്ക്കാനിടം കണ്ടെത്തി. ദരിദ്രർ ആണെങ്കിൽ കൂടിയും മനസ്സ് ശുദ്ധാത്മാക്കൾ ആയ ഒരു കൂട്ടം നല്ല മനുഷ്യരുടെ ഇടയിൽ അവൾ ജീവിച്ചു.തയ്യൽ ജോലിയും കുട്ടികൾക്ക് ട്യൂഷൻ ഒക്കെ എടുത്തും പട്ടിണി കൂടാതെ ജീവിക്കാൻ പോന്ന രീതിയിൽ അവളുടെ ജീവിതം മുന്നോട്ടു പോയി. അങ്ങനെ അവൾക് ഒരു മോൻ ജനിച്ചു. അവളുടെ ഭർത്താവിന്റെയോ കുടുംബങ്ങളുടെയോ ഒരു സഹായം പോലും അവൾക് കിട്ടിയിരുന്നില്ല. അവൾ ആ മോന് മനു രാജ് എന്ന് പേരിട്ടു. അവളെ കൊണ്ട് ആകുന്ന രീതിയിൽ തന്നെ നല്ല പോലെ തന്നെ അവൾ മകനെ വളർത്തി. അമ്മയുടെ കഷ്ടപ്പാടും ബുദ്ധിമുട്ടുകളും എല്ലാം കണ്ടു വളർന്ന കുട്ടി തന്നെ ആയിരുന്നു മനു. അത് പിന്നെ അങ്ങനെ തന്നെ അല്ലെ വരൂ. അങ്ങനെ അമ്മയും മകനും സന്തോഷമായി തന്നെ ജീവിച്ചു. അമ്മയെ പോലെ തന്നെ ഒരു കൊച്ചു സുന്ദരൻ തന്നെ ആയിരുന്നു മനുക്കുട്ടനും. അവർ താമസിക്കുന്ന സ്ഥലത്തു തന്നെ ഒരു സർക്കാർ ഉ പി സ്കൂൾ ഇൽ അവൻ പഠിച്ചു.പഠിക്കണം എന്നും പടിചു ഒരുപാട് ഉയരത്തിൽ എത്തണം എന്നും തന്നെ ആയിരുന്നു മനുവിനും ആഗ്രഹം.സാമ്പത്തികവും കൈതാങ് കൊടുക്കാൻ ആരുമില്ലാത്തതും ഒക്കെ അവനു ഒരുപാട് വെല്ലുവിളികൾ ഉയർത്തിയിരുന്നു. പഠനത്തിലും സംഗീതത്തിലും സ്പോർട്സിലും ഗെയിംസ് ലും ഒക്കെ നല്ല മികവ് പുലർത്തി തന്നെ ആണ് അവൻ മുന്നോട്ടു പോയിരുന്നത്. അവനു അച്ഛനും ആയുള്ള ബന്ധം എന്നത് അവന്റെ പേരിനൊപ്പമുള്ള രാജ് എന്നുള്ളത് മാത്രം ആണ്. അവൻ പലവട്ടം അമ്മയോട് തിരക്കിയിരുന്നെങ്കിലും അവൾ അവനോടു അവളുടെ അച്ഛനെ കുറിച്ച് ഒന്നും പറഞ്ഞിരുന്നില്ല ..ഒരുപാട് ചോദിച്ചാൽ അമ്മയ്ക്കും വിഷമം ആകും എന്നതിനാൽ അവനും അമ്മയോട് അക്കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും ചോദിക്കാറുമിലായിരുന്നു.

ഹൈ സ്കൂൾ അവിടെ സമീപത്തു ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ടൗണിൽ ആയിരുന്നു ഗവണ്മെന്റ് ഹൈ സ്കൂൾ .ഇവർ താമസിക്കുന്നത് കുറച്ച ഉള്ളിലേക്കുള്ള റൂറൽ ഏരിയ നമ്മുടെ ഗവി ഒക്കെ പോലെ ആയതു കൊണ്ടും അവിടെ പഠിക്കാൻ അധികം കുട്ടികൾ ഇല്ലാത്തതിനാലും ഹൈ സ്കൂൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അങ്ങനെ അപ്പർ പ്രൈമറി കഴിഞ്ഞപ്പോ ലക്ഷ്മി മനുവിനെ ടൌൺ ൽ അയച്ചു പഠിപ്പിച്ചു. കെ സ് ർ ടി സി ബസ് ഉള്ളതിനാൽ വലിയാ കുഴപ്പം ഇല്ലാതെ അവൻ ടൗണിൽ സ്കൂൾ ൽ ചേർന്ന്.

അങ്ങനെ മികച്ച മാർക്കിൽ തന്നെ അവൻ പത്താം ക്‌ളാസ് പാസ് ആകുകയും ചെയ്തു.

ആയിടക്കാണ് ലക്ഷ്മി തയ്യൽ സാമഗ്രികൾ വാങ്ങുവാൻ അങ്ങാടിയിൽ പോകുന്ന വഴി കുഴഞ്ഞു വീഴുക ഉണ്ടായത്. പ്രെഷർ അടിച്ചു കയറി തലച്ചോറിൽ ഞരമ്പ് പൊട്ടി ബ്ലഡ് ക്ലോട് ആയി സ്‌ട്രോക് അടിച്ചു വീഴുക ആയിരുന്നു ലക്ഷ്മി. നിർഭാഗ്യം എന്ന പോലെ തന്നെ അവളുടെ ശരീരം ഏതാണ്ട് ഒരു വശം ചലനമറ്റു പോകുകയും ചെയ്തു.

മനുവിനെ പഠിപ്പിക്കാൻ ഉണ്ടാക്കിയ എല്ലാ കാശും അവൾ സ്വരൂപിച്ച പൊട്ടും പൊടിയും എല്ലാം വിട്ടു അവളുട ചികിത്സ നടത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു. സ്വന്തം കാര്യങ്ങൾ പരസഹായ ഇല്ലാതെ പോലും ചെയ്യാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ ആയി ലക്ഷ്മിക്ക്.

അത്തോടെ മനുവിന്റെ പഠിത്തവും മുടങ്ങി. തന്റെ ഏറ്റവും വലിയ സ്വപ്നം ഇല്ലാതായപ്പോളും അവനും യാതൊരു വിഷമവും തോന്നിയില്ല കാരണം തന്റെ എല്ലാമായ അമ്മക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ എന്നോർത്തതിനാൽ.
പതിനജര വയസ്സുമുതൽ അവൻ പണിക്ക് ഇറങ്ങി തുടങ്ങി. വീടില്ലാതെ ചിലവുകൾ അമ്മയുടെ ചികിത്സ ചിലവുകൾ എന്നെ ഭാരമേറിയ കാര്യങ്ങൾ കണ്ടിട്ടു അവൻ ഒരുപാട് പകച്ചു പോയെങ്കിലും അവനാൽ കഴിയുന്ന രീതിയിൽ മുടക്കങ്ങൾ ഇല്ലാതെ അവൻ ഓരോരോ പണിക്ക് പോയി തുടങ്ങി.
തൊട്ടപ്പുറത്തെ നാണിയമ്മ എന്ന വയസായ സ്ത്രീ അവര്ക് വലിയൊരു സഹായം ആയിരുന്നു. ലക്ഷ്മിയെ സഹായിക്കാൻ എന്നും അവർ വീട്ടിലെത്തുമായിരുന്നു.

രാവിലെ മൂന്നുമണിക് എണീറ്റ അവൻ തോട്ടം ഓഫിയ്‌സികളിൽ കാറുകൾ കഴുകുകയും ക്‌ളീനിംഗ് ഒക്കെ ചെയ്യുകയും സമീപം ഉള്ള റബര് തോട്ടങ്ങളിൽ ടാപ്പിങ്ങിനു പോകുകയും കല്യാണ പാചകങ്ങളിൽ കയ്യാൽ ആയും ക്വാറിയിയിൽ കകല്ലടിക്കാനും എന്ന് വേണ്ട കിട്ടാവുന്ന എല്ലാ പണിയും ചെയ്ത അവൻ കുടുംബം പുലർത്തി വന്നു..

എങ്കിൽ പോലും ലക്ഷ്മി അവനെ ‘അമ്മ പൂർണ നിരാശയിൽ ആയിരുന്നു.
ഒരു വടി കൊണ്ട് പോലും തള്ളി നോവിക്കൻ ഇടവരുത്താത്ത തന്റെ മകൻ ഇപ്പോൾ ജീവിതത്തിൽ എങ്ങും എത്താതെ ആയി തനിക് വേണ്ടി കല്ലും മണ്ണും ഒക്കെ ചുമക്കുമ്പോൾ ആ ‘അമ്മ മനസ്സ് ഒരുപാട് നീറികൊണ്ടിരുന്നു.

ഒരു ജീവച്ഛവം പോലുള്ള തനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യുവാൻ സാധിക്കും.
അവനു വേണ്ടി

നാണിയമ്മയോടും അവൾ തന്റെ വിഷമം പങ്കു വെച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..
മോളെ നീ കരയാതെ മോളിൽ ഒരാൾ ഇല്ലേ അയാള് ഈദ് കാണാതെ പോകതന്നുമില്ല..നാണിയമ്മ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ അവർ ഒപ്പി.
ഞാൻ ഒരു ശാപം കേട്ട ജന്മം ആണ്.. ജനിപ്പിച്ച അച്ഛനോ അമ്മയോ ആരെന്നു പോലും എനിക്കറിയില്ല വളർന്നത് മറ്റുള്ളോരുടെ കാരുണ്യത്താൽ ഒരു അനാഥാശ്രമത്തിൽ.. ഒടുവിൽ ഒരു വിവാഹം കഴിച്ചിട്ട് പോലും ഒരു തരത്തിലും സമാധാനം ഉണ്ടായിട്ടില്ല. താലി കെട്ടിയവന് പോലും എന്നെ വേണ്ടിയിരുന്നിള്ള . എന്തിനേറെ ഗർഭിണി ആയ അന്ന് മുതൽ കുഞ്ഞു അദ്ദേഹത്തിന്റെ അല്ല എന്ന് പറഞ്ഞുള്ള തല്ലും കുത്തുവാക്കുകളും ..ഒടുവിൽ ആരോരുമില്ല എന്നറിഞ്ഞിട്ടു പോലും ആ ഒരു പരിഗണന പോലും തരാതെ പാതി രാത്രി വീട്ടീന്ന് ഇറക്കി വിട്ടു .. എങ്ങനെ ജീവിക്കുന്നു എന്ന് പോലും അന്വേഷിച്ചില്ല. മോൻ ഉണ്ടായയപ്പോ പോലും അറിയിച്ചിട്ട് ഒന്ന് കാണാൻ വന്നില്ല…എന്നിട്ടു പിടിച്ചു നിന്ന് മോൻ ഉണ്ടായപ്പോ പിന്നെ അവൻ വളർതാൻ ആയി ഇത്രയും പാട് പെട്ട്. 18 വയസുപോലും തികഞ്ഞിട്ടില്ല എന്റെ കുഞ്ഞിന്.. ഇപ്പൊ പുതിയ സ്കൂളിൽ ചേരേണ്ട സമയം ആണ് ..എനിക്ക് വയ്യാത്ത കാരണം എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ പഠിത്തം പോലും മുടങ്ങി. അവൾ പരിതപിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു

18 വയസു എന്നത് കല്ലും മണ്ണും ചുമക്കാനുള്ള പ്രായം അല്ല എന്നിട്ടു എന്റെ കുഞ്ഞു എനിക്ക് വേണ്ടി …അവൾക്ക് വാക്കുകൾ മുഴുമിപ്പിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല..

അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കാര്യമില് എന്ന് നാണിയമ്മക്ക് തോന്നി അവർ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തന്നെ ചൂടുവെള്ളം എടുക്കാൻ ആയി അടുക്കളയിൽ പോയി…

ട്ർനിം ട്ർനിം വീടിന്റ മുറ്റത്തു ഒരു സൈക്കിൾ ശബ്ദം മുഴങ്ങി..
മനുവാണത് …
സമയം അഞ്ചുമണി ആകരായി. ഇന്ന് പണി ഇത്തിരി നേരത്തെ കഴിഞ്ഞു.
അവൻ വരുന്ന വഴി അമ്മക്കുള്ള കുഴമ്പും നാണിയമ്മക് ഒരു പൊകലയും കൊണ്ട് വന്നിരുന്നു. സിസിലിനു മുന്നിൽ തൂക്കി ഇട്ടിരുന്ന മസാല ദോശ അവൻ എടുത്തു . വീട്ടിലേക് കയറി. നാണിയമ്മക് പോകളൂം ഒരു മസാല ദോശയും കൊടുത്ത മക്കളൊന്നു മില്ലാത്ത കിളവിയായ നാണിയമ്മക് വേണ്ടതും മനു തന്നെ ആണ് കൊടുക്കുന്നത്. അവൻ നേരെ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു …
‘അമ്മ കുട്ടീ ചക്കര കുട്ടീ …
അവൻ അമ്മയുടെ അടുത്ത വന്നിരുന്നു ..

അമ്മയെന്താ കരയുവായിരുന്നോ …അമ്മക്കുട്ടി എന്തിനാ കരയനെ ….

ഒന്നൂല്ല അപ്പു … അവൾ മനുവിനെ അപ്പു എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത് ..

ഞാൻ ഇതിന് അമ്മക്ക് മസാല ദോശ കൊണ്ട് വന്നിട്ടുണ്ടല്ലോ ..അമ്മക്ക ഒരുപാട് ഇഷ്ടമള്ളത്
എന്ന് പറഞ്ഞു അവൻ കവർ തുറന്നു മസാലദോശ പൊട്ടിച്ചു അമ്മയുടെ വായിൽ വെച്ച് കൊടുത്തു…

അവർ നിറഞ്ഞ കണ്ണുമായി പറഞ്ഞു..

ദൈവത്തിന്റെ അനുഗ്രഹം ഒന്നും അമ്മക്ക് കിട്ടിയിട്ടില്ല..ഒരു ശാപ ജന്മം ആണ് ..എങ്കിൽ പോലും ദൈവത്തോടുള്ള ആ ദേഷ്യം പോലും എന്റെ അപ്പുവിനെ കാണുമ്പോ എനിക്ക് ഒരുപാട് ഇഷ്ടം ആയി മാറും ..എനിക്ക് ദൈവം അപ്പൂനെ തന്നില്ലേ …

അപ്പു ചിരിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു …
പിന്നല്ലാതെ ..

മോന്റെ പഠിത്തം ആരോഗ്യം ഒക്കെ അമ്മക്ക് വേവലാതി ആണ് അവൾ പറഞ്ഞു ..

അമ്മെ എനിക്ക് പഠിക്കാൻ പറ്റില്ല എന്നല്ലല്ലോ …ഇപ്പോ ഒരു ഗ്യാപ് ആയി എന്നല്ലേ ഉള്ളൂ ..അത് കാര്യമാക്കണ്ട നമുക്ക് നല്ല രീതിയിൽ ചികിത്സ ഒക്കെ തുടർന്നാൽ അമ്മക്ക എണീറ്റ് നില്കാവുന്ന അവസ്ഥ ഒക്കെ ആകും ..അപ്പൊ എനിക്ക് പഠിക്കാൻ പോകാല്ലോ …ഒന്നൂല്ലെലും ‘അമ്മ ഒരുപാട് നാളെ എന്നെ വയറ്റിൽ ചുമന്നു കൊണ്ട് നടന്നതല്ലേ അതുകൊണ്ട് ഞാൻ കുറേകാലം എന്റെ അമ്മക്കുട്ടിയെ ചുമന്നു കൊണ്ട് നടന്നോളാം …

അമ്മെ നമ്മുടെ പൗലോ പറഞ്ഞത് കേട്ടിട്ടില്ലേ ..

ഏതു പൗലോ ,,,അവൾ ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു

ഹ നമ്മുടെ എഴുത്തുകാരൻ പൗലോ കൊയ്‌ലോ ,,,അതായത് നമ്മള് ഒരു കാര്യം നേടണമെന്ന് ശക്തമായി ആഗ്രഹിച്ചാൽ ഈ ചുറ്റുപാടുകൾ തന്നെ നമുക് അത് സാധിച്ചെടുക്കാൻ വഴി ഒരുക്കും എന്നാണ് …

ഞാൻ പഠിക്കും …വലിയ നിലയിൽ എത്തും ..എന്നിട്ടു എന്റെ അമ്മേനെ ഞാൻ ഒരു മഹാലക്ഷി ആയി കൊണ്ട് നടക്കും …രാജലക്ഷ്മി ആല്ല മഹാലക്ഷ്‌ജ്മി …അല്ല പിന്നെ എന്നോട് ആണ് കളി.

ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞപ്പോളേക്കും അവൻ അവളുടെ വായ കഴുകിച്ചു ..

അവൻ കൊണ്ട് വന്ന തൈലം അവളുടെ കാലുകളിൽ നന്നായി തേച്ചു പിടിപ്പിച്ചു …കാലിനൊക്കെ നല്ല ബലം ഇണ്ടാകട്ടെ ..ഇത് നല്ല അടിപൊളി മരുന്ന് ആണ്…

അപ്പു ‘അമ്മ നിനക്കു ഒരു ബാധ്യത ആയി ല്ലേ …അവൾ നിരാശയോടെ ചോദിച്ചു ….

അത് കേട്ട് അവനു ഒരുപാട് സങ്കടം വന്നു ..അവൻ പറഞ്ഞു

അമ്മക്ക അങ്ങനെ തോന്നണ്ടോ …..

അവൾ ഒന്നും മിണ്ടീല …

പിന്നെ ഞാൻ ആർക്ക് വേണ്ടിയാ ഈ കഷ്ടപ്പെടുന്നത്…എന്നെ പെറ്റു നോവ് എടുത്ത് ജനിപ്പിച്ചത് ആരാ,,എന്റെ വളർത്തീത് ആരാ ..എനിക്ക് ഒരു ഉവ്വാവ് വരുമ്പോ ഓർക്കാം പോലും ഇല്ലാതെ കഴിച്ചു കൂട്ടിയത് ആരാ …ഒരു അച്ഛന്റെ സ്നേഹം പോലും കൂടുതൽ തന്നത് ആരാ…വേറെ ഒരു ജീവിതത്തെ കുറിച്ച് പൊക്കിളും ആലോചിക്കാതെ എനിക്ക് വേണ്ടി എന്നെ വളർത്താൻ വേണ്ടി ചക്രം ചവിട്ടീത് ആരാ …ന്റെ ഈ അമ്മയല്ലേ …ഇനി ‘അമ്മ ഒരു ബധ്യത ആണെങ്കില് അത് എനിക്ക് ദൈവം തന്ന ബാധ്യത ആണ്…കേട്ട …

അവൻ അമ്മയുടെ ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്ന കാലിൽ തന്റെ നേരുക മുട്ടിച്ചു ഉമ്മ വെച്ച് …

‘അമ്മ വെറുതെ അല്ല നമ്മുടെ നബി പറഞ്ഞത്
സ്വർഗം മാതാപിതാക്കളുടെ കാൽച്ചുവട്ടിൽ ആണെന്ന് ..എനിക്ക് അച്ഛൻ ഇല്ലാത്തതിനാൽ എന്റെ രണ്ടു സ്വർഗ്ഗവും ഈ കാൽച്ചുവട്ടിൽ ആണ് ട്ടാ ..അവൻ പറഞ്ഞു എന്നിട്ട് അവന്റെ അമ്മയുടെ കാലുകളിൽ അവൻ ചുംബിച്ചു ….

നിറഞ്ഞ കണ്ണുനീർ അവൻ തുടച്ചു കൊടുത്തു.

അമ്മയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു അവൻ കുളിക്കാൻ ആയി കുളത്തിലേക്ക് പോയി …

അവൻ പോകുന്നത് അവൾ നോക്കി ഇരുന്നു 18 വയസ്സ് ഉള്ളുവെങ്കിലും ഒരുപാട് പക്വത ഉള്ളവൻ ആണ് അപ്പു..
അവന്റെ സംസാരം കേട്ടാൽ പ്രായത്തിനു ഉപരി ആയ സംസാരം ആണ്..അവൻ ഒരു അറിവാണ് നന്നായി വായിക്കും ..ഈ പ്രായത്തിൽ തന്നെ ലോകകാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പറയുന്നത് കേട്ടാൽ മൂക്കത്തു വിരൽ വെച്ച് പോകും…ചരിത്രം ആകട്ടെ ഭൂമി ശാസ്ത്രം ആകട്ടെ ഇന്റർനാഷണൽ റിലേഷൻസ് ആകട്ടെ സയൻസ് ആകട്ടെ പൊളിറ്റിക്സ് ആകട്ടെ ഈ ചെറിയ പ്രായത്തിൽ തന്നെ മികച്ച അറിവ് …..

ലക്ഷ്മി ഓർത്തു ….അത് പിന്നെ അല്ലാതിരിക്കുമോ അവന്റെ അച്ഛൻ എത്ര വിദ്യാഭ്യാസം ഉള്ളവൻ ആണ് ..ആ അറിവും പുതിയ കാര്യങ്ങൾ പഠിക്കാനുള്ള ആഗ്രഹവും ഇവനിൽ ഇല്ലാതിരിക്കുമോ ………
അവൾ കാര്യങ്ങൾ ആലോചിച്ചു മയക്കത്തിലേക്ക് ആണ്ടു …..

(തുടരും)…..