അകലെ 6 [Rambo] 1899

ഞാൻപോലുമാറിയാതെ ..എന്റെ കണ്ണുനീർ ഒഴുകിത്തുടങ്ങുയിരുന്നു…

അതൊരു തീക്കട്ടെയെന്നപോൽ …. എന്റെ കവിളത്തൂടിറങ്ങിയൊലിച്ചു..!!!

മൂകമായിരുന്ന അവസ്ഥയിൽ നിന്നും സുര തട്ടിവിളിച്ചപ്പോഴാ ഞാനൊന്നുണർന്നത്..

സത്യത്തിൽ ഞാനീ കാണിക്കുന്നത് ശുദ്ധാഹാസ്യം തന്നെയല്ലേ…ഒരിക്കൽപോലും അവളോടിഷ്ടം പറഞ്ഞുല്ല…അവളൊട്ടും എന്നോടും..

അല്ലേലും ഇതൊക്കെ എന്റെ തെറ്റുതന്നെയാ..

ചുമ്മാ എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിച്ചുകൂട്ടിയതെല്ലാം എന്റെ പിഴവ് തന്നെ…

തിരുത്താനാവാത്ത തെറ്റ്….!!!

എന്റെയൊരവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കിയെന്നോണം…

സുരയെന്നേം കൊണ്ട് നടന്നു..
അവന്റെ കാറിൽ എന്നേം കേറ്റി നേരെ എന്റോടം പിടിച്ചു..

പോകുന്നവഴിയിലൊന്നും ഞങ്ങളൊന്നും സംസാരിച്ചിരുന്നില്ല….അല്ലേലും ഇനി പറഞ്ഞിട്ടും ഒരു കാര്യവുമില്ലല്ലോ…
 

വീട്ടിലെത്തി എന്നെയിറക്കി പോകുമ്പോ സുര ഒന്നേ എന്നൊടുപറഞ്ഞുള്ളൂ….

“””നീ മറക്കണം എല്ലാം””” ” എന്ന്…

അവനല്ലലില്ലാതൊരു ചിരിയും സമ്മാനിച്ച് നേരെ റൂമിലേക്ക് വിട്ടു..