ആദിത്യഹൃദയം 5 [Akhil] 759

അവൻ വിശ്വാസം വരാതെ മാസ്റ്ററുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ….

മാസ്റ്റർ അവനോട് …..

“”””നിനക്ക് ജീവനോടെ ഇവിടെനിന്നും പോകാം …

ആരോട് വേണമെങ്കിലും നമ്മുടെ രഹസ്യം പറയാം ….

എന്നാൽ അതിനു മുൻപ് … നീ എന്നെ യുദ്ധം ചെയ്‌തു  തോൽപിക്കണം ….

അതാണ് ഇവിടത്തെ നിയമം ….. അത് അതിൻ്റെ മുറപോലെ തന്നെ നടക്കട്ടെ ….””””

അവൻ മാസ്റ്ററെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു …..

അയാൾ അവനെ കടന്നു ഹാളിൻ്റെ മധ്യഭാഗത്തിൽ ചെന്നുനിന്നു ……

എന്നിട്ട് അയാളുടെ ഇടത്തെ ഭാഗത്തേക്ക് കൈചൂണ്ടി കാണിച്ചു ….

അവിടെ വാളുകളും ,,, കത്തിക്കളുമായി ….

നിരവധി ആയുധങ്ങൾ …

അയാൾ അവനോട് പറഞ്ഞു ….

“””” ഞാൻ നിരായുധനായിരിക്കും …….

നിനക്ക് ഇഷ്ട്ടമുള്ള ആയുധം തിരഞ്ഞെടുക്കാം …..””””

അത് കേട്ടതോടെ അവൻ്റെ മുഖത്തു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു …..

കണ്ടാൽ നാല്പതിനു മുകളിൽ പ്രായമുള്ള വ്യക്തി …. നിരായുധനും ….

അയാളോട് യുദ്ധം ചെയ്‌താൽ അയാളെ തനിക്ക് പരാജയപ്പെടുത്താൻ പറ്റും …

തനിക്ക് രക്ഷപ്പെടാനുള്ള അവസാന മാർഗം ……..

അവൻ പതിയെ എഴുന്നേറ്റു …..

നേരെ ആയുധങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു ….

കുറച്ചു നേരം നോക്കിയതിനു ശേഷം …..

അവൻ രണ്ട് ഡായ് വാളുകൾ എടുത്തു ….

എന്നിട്ട് നേരെ മാസ്റ്ററുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു ……

അവൻ രണ്ടുവാളും കൈയിൽ വീശി …. ആക്രമിക്കാൻ വേണ്ടി നിന്നു…..

അയാൾ ആണെങ്കിൽ ഒരു ഭാവമാറ്റവുമില്ലാതെ … കൈകൾ രണ്ടും പിന്നിലേക്ക് വെച്ചുനിന്നു ….

അവൻ അലറിക്കൊണ്ട് അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി ……

അടുത്തെത്തിയതും … അവൻ വാളുകൊണ്ട് കഴുത്തിനു നേരെ വീശി …..

നിമിഷ നേരത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ അയാൾ വാളിൻ്റെ മുൻപിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞുമാറി …..

പിന്നെയും അവൻ കൈയിലുള്ള വാൾ തനിക്ക് ആവുംവിധം വീശിക്കൊണ്ടിരുന്നു ….

എന്നാൽ അയാൾ നിഷ്പ്രയാസം അതിൽനിന്നും ഒഴിഞ്ഞുമാറികൊണ്ടിരുന്നു …….

അവൻ വാള് വീശും തോറും തളർന്നുകൊണ്ടിരുന്നു …..

എന്നാൽ അയാൾക്ക് ഒരു കോട്ടവും പറ്റിയിട്ടില്ല …..ഇപ്പോഴും കൈകൾ പിന്നിൽ തന്നെ വെച്ച് എല്ലാത്തിൽനിന്നും ഒഴിഞ്ഞുമാറികൊണ്ടിരുന്നു …….

അവസാനം അവൻ രണ്ടുവാളുകൊണ്ടും അയാളുടെ തല ലക്ഷ്യമാക്കി വീശി ….

പെട്ടന്ന് തന്നെ അയാൾ തൻ്റെ രണ്ടുകൈകൾകൊണ്ട് അവൻ്റെ  കൈകൾ തടഞ്ഞു ….

എന്നിട്ട് അവൻ്റെ ഇടത്തെ കൈത്തിരിച്ച് ആ കൈയിലുള്ള വാൾ തൻ്റെ കൈയിലാക്കി …..

വീണ്ടും അവൻ ആക്രമിച്ചതും …. വാളിൻ്റെ അറ്റംകൊണ്ട് അയാളുടെ കൈയിൽ നിന്നും രക്തം തെറിച്ചു …

ഒരു നിമിഷം അവനും നിശ്ചലനായി ……

അവൻ അയാളെ തന്നെ നോക്കിനിന്നു …….