കർണ്ണ ധര്‍മം

Karnna Dharmmam | Author : Ajith Divakaran

നാളെ മഹാഭാരതയുദ്ധത്തിന്റെ പതിനൊന്നാം ദിവസം ആണ്. കൌരവ പക്ഷത്തിലെ മഹാരഥന് ഭീഷ്മര് യുദ്ധകളത്തില് വീണു ശരശയ്യയില് കിടക്കുകയാണ്. നാളെത്തെ യുദ്ധം നയിക്കാന് ആര് എന്ന ചോദ്യത്തിനു ദുര്യോദനന് ഒന്നും ആലോചിക്കേണ്ടി വന്നില്ല. തന്റെ ജീവനേക്കാള് താന് സ്നേഹിക്കുന്ന കര്ണന്, അവനെക്കാള് യോഗ്യന് ആര്? കര്ണന് ഉള്ളടത്തോളം തനിക്ക് പരാജയം എന്ന വാക്കില്ല എന്ന വിശ്വാസം ദുര്യോദനന് വേണ്ടു വോളം ഉണ്ട്. യുദ്ധ തുടക്കത്തിലെ തന്റെ ജീവനായ കര്ണനെ യുദ്ധക്കളത്തില് ഇറക്കാന് ആഗ്രഹിച്ചതാണ്.പക്ഷെ ഭീഷ്മ പിതാ മഹാന്റെ ശകാര വാക്കുകളും, അനാവശ്യ കടുംപിടുത്തവും ദുര്യോദനന്റെ കണക്കു കൂട്ടലുകള് എല്ലാം തെറ്റിച്ചു. നാളെ ആ ദിനം വരുകയാണ്…ലോകത്തെ ഏറ്റവും മഹാനായ യുദ്ധ വീരന് പടക്കളത്തില് ഇറങ്ങുന്നു….അതും സാക്ഷാല് ഭഗവാന് ശ്രീ കൃഷ്ണനും അര്ജുനനും എതിരെ!

ഉറക്കത്തിന്റെ നിബിടതയില് നിന്ന് ഞാന് മല്ലെ ഉണര്ന്നു, കണ്ണുകള് തിരുമ്മി ഉറക്കത്തിന്റെ ആലസ്യത്തെ തെല്ലു മാറ്റി പതുക്കെ പതുക്കെ ആ കുരുക്ഷേത്ര യുദ്ധ ഭൂമിയില് കൂടി ഞാന് മല്ലെ നടന്നു നീങ്ങി.എങ്ങും ചോരയുടെ ഗന്ധം മാത്രം. പാതി അടയുന്ന ശബ്ദങ്ങള് എന്റെ കാതില് കേള്ക്കാം, ഭാര്യമാരെയും മക്കളെയും കുറച്ചു വിലപിക്കുന്നവര് ഒക്കെ ഉണ്ട്. മുറിവേറ്റ , പാതി ജീവന് നഷ്ടപെട്ട പതിനായിരങ്ങളുടെ ഞെരുക്കങ്ങളും നിലവിളികളും എല്ലാം കൂടി നിസഹായതയുടെ ഗസല് ഓളങ്ങള് ആയി ആ ഭൂമിയെ കരയിക്കുകയാണ്. ചലന അവയവങ്ങള് നഷ്ടപെട്ട പാതി മനുഷ്യ ജീവനുകള് ഉരഗ സമാനമായി ഇഴയുന്നു, പാതിയുള്ള ജീവന് നില നിര്ത്താന് ഉള്ള തന്ത്ര പാടുകള്. ഒടിഞ്ഞ അമ്പുകള് , തകര്ന്ന രഥങ്ങള്….ആകെ രക്തപങ്കിലം…
ഞാന് നടന്നു മുന്പോട്ടു നീങ്ങിയപ്പോള് മുന്പില് കണ്ട ആ കാഴ്ച എന്നെ വല്ലാതെ തളര്ത്തി. മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തില് ഞാന് കണ്ട ആ കാഴ്ച എനിക്ക് താങ്ങാവുന്നതില് അതികമായിരുന്നു. ശരീരം മുഴുവന് അമ്പുകള് തറച്ചു, ദേഹം മണ്ണില് തട്ടാതെ വായുവില് കിടക്കുകയാണ്, ഒരു മനുഷ്യ ശരീരം. , രക്തം ശരീരത്തില് നിന്ന് വാര്ന്നു ഒഴുകുന്നുണ്ട്. ശരീരത്തില് അമ്പുകള് തുളച്ച മുറിവുകള് രക്തചാലുകള് വെട്ടിയിരിക്കുന്നു. അതെ ഭീഷ്മ പിതാവ് ശരശയ്യയില് കിടക്കുന്ന കരളലിയിപ്പിക്കുന്ന കാഴ്ചയാണത് . പിതാമഹന്റെ വെളുത്ത മുടികളും താടികളും എല്ലാം രക്തത്താല് കടും ചുവപ്പയിരിക്കുന്നു. ഞാന് അടുത്ത് ചെന്ന് നോക്കി…ആ കണ്ണുകള് പാതി അടഞ്ഞിരിക്കുന്നു…എന്നാലും നേര്ത്ത ശ്വാസം ഉണ്ട്….എനിക്ക് ആ കാഴ്ച കണ്ടു നില്ക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല…അവിടെ നിന്ന് ഞാന് ഓടി….
ആ ഓട്ടം ചെന്നവസാനിച്ചത് പടകൊപ്പു കൂട്ടുന്ന കൂടാരത്തിന്റെ അടുക്കല് ആണ്. അവിടെ പോരാളികള് നാളത്തെ യുദ്ധ തന്ത്രങ്ങള് മെനയുകയാണ് . അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാന് എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല കാരണം യുദ്ധം നടത്തുന്ന രക്തകളികള്, ഞാന് കണ്ട യുദ്ധ അവശിഷ്ട ജീവിതങ്ങള് എല്ലാം എന്റെ മുന്പില് കൂടി കിടന്നു പോകുന്നുണ്ട്. ആ ചിന്തകള് എന്നെ വല്ലാതെ ഭീതി പെടുത്തി കൊണ്ടിരികുകയാണ്.