?വാകമരച്ചോട്ടിൽ? [༻™തമ്പുരാൻ™༺] 1960

ഒറ്റ ദിവസത്തെ കാത്തിരിപ്പ് മാത്രം… നാളെ രാവിലെ എന്റെ ശിവയുടെ അടുത്തേക്ക്…..,.

 

അവളിപ്പോളും ആ മോതിരവും എന്നെയും ഓർത്താണ് ജീവിക്കുന്നത്… പാവം… ഇനി അവളെ വിട്ട് പോക്കില്ല… ജോലി പോയാൽകൂടി..,.,.,

 

ബോറിങ് ആയ  ഒരുദിവസത്തെ ട്രെയിൻ യാത്രയിലും  എനിക്ക് പഴയ നല്ല ഓർമ്മകൾ ഊർജ്ജം നൽകി….,..,,

 

അവളെ ആദ്യമായി സ്വപ്നം കണ്ടതും.,..,.

അത് കഴിഞ്ഞു തിരുവാതിര ആറാട്ടിന് അവളെ നേരിട്ട് കണ്ടതും.,.,.,.

പിന്നെ അടുത്ത ദിവസം വാകമരച്ചോട്ടിൽ വച്ചു അവളെക്കൊണ്ട് പാടിച്ചതും.,.,.,.

പിന്നെ അവൾ ഞങ്ങളുടെ വാകമരം ടീമ്സിൽ വന്നതും.,.,.,

 

എന്റെ ഇഷ്ടം പറയാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അതിനും മുൻപ് അവൾ അത് തടഞ്ഞതും.,.,

പിന്നെ പതിയെ അവളെ മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചതും.,..,

അത് കഴിഞ്ഞു അതിന് സാധിക്കാതെ വീണ്ടും അവളിലേക്ക് മനസ്സിനെ കൊണ്ടുപോയതും.,.,

വാകമരച്ചോട്ടിൽ വച്ച് പരസ്പരം ഇഷ്ടം പറഞ്ഞതും.,

പിന്നെയവളുടെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും പരിചയപ്പെടുത്തിയതും.,.,.,

 

യൂത്ത്ഫെസ്റ്റിവലിന് ഒരുമിച്ചു ഡ്യൂവെറ്റ് പാടിയതും.,.,.

കർത്തികവിളക്കിന് ഒരുമിച്ച് ദീപങ്ങൾ തെളിയിച്ചതും.,., പിന്നെ അവസാനം കണ്ടനാൾ എനിക്കായ് നൽകിയ ചുംബനവും..,.,. 

അങ്ങനെ.,.,. അങ്ങനെ.,.,., ഓരോന്ന് ഓർത്തിരുന്നപ്പോൾ സമയം പോയത് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല,…,,.,.

 

പിറ്റേന്ന് ഉച്ചക്ക് പന്ത്രണ്ടു മണിക്ക് ചാലക്കുടി  റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ ഇറങ്ങി… ഓട്ടോ പിടിച്ചു ആറു കിലോമീറ്റർ…  പൂവാലിയുടെ വീട്ടിലേക്ക്….

 

എന്തോ എന്നെ കണ്ട സന്തോഷം ഒന്നുമവളുടെ മുഖത്തില്ല…. എന്തേലുമാവട്ടെ…..,.

 

” ഡീ… നമ്പർ കിട്ടിയാ.,..,.,

 

മറുപടി നൽകാതെ അവളൊരു കൊച്ചു ചെപ്പ് നൽകി.. ആ പഴയ മോതിരം..,.,.,

 

” എത്രയാടി ഇതിന്…,.,

 

” പോടാ…,., എനിക്ക് കാശൊന്നും വേണ്ട..,.,

 

” അത് പറ്റില്യ… അവള് പറയാറുള്ളത് നിനക്കും ഓർമ്മയില്ല്യേ….

 

പിന്നെ പൂവാലി എതിർക്കാൻ നിന്നില്ല… അതിന്റെ വില കൊടുത്തു കൊണ്ടു വീണ്ടും തിരക്കി….,.,

 

” നമ്പർ കിട്ടിയോടീ… എവിടെക്കാ അവള് സ്ഥലം മാറി പോയത്.,..,

 

ചെറിയ പരുങ്ങലോടെ കക്ഷി പറഞ്ഞു…,.,