?വാകമരച്ചോട്ടിൽ? [༻™തമ്പുരാൻ™༺] 1962

എന്റെ നന്ദൂട്ടി ഒട്ടും ക്ഷീണമില്ലാത്ത പോലെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഒക്കെ ഓടി നടപ്പുണ്ട്… ശരിക്കുമൊരു അഞ്ചു വയസുകാരി കുസൃതി കുടുക്കയെ പോലെ..,.,.,.,

 

എന്റെ മുൻപിലെത്തുമ്പോൾ മാത്രം ആ നടത്തം അല്പം പതുക്കെ ആവും… ചുണ്ടിൽ നാണത്തോടെയുള്ള ചെറു പുഞ്ചിരി വിടരും..,.,

 

എല്ലാവരോടും സംസാരിച്ചു ബോറടിച്ചപ്പോളേക്ക് അവൾ  വന്നു ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ എന്നും പറഞ്ഞു രക്ഷപ്പെടുത്തി,.,.,.

 

അതു കഴിഞ്ഞ് പഴയ പോലെ കുറച്ചു കത്തി കേൾക്കുമ്പോളേക്ക് അവൾ ഓരോരുത്തരെ ആയി പറഞ്ഞു വിടുന്നുണ്ട്… എന്റെ ക്ഷീണം മനസിലാക്കി ആവണം..,.,.,

 

ഫസ്റ്റ് നൈറ്റിന് തിരക്കായല്ലേ,. എന്നത് പോലുള്ള കുറെയേറെ കമന്റുകളും കളിയാക്കലുകളും എനിക്ക് വേണ്ടി ആ പാവം ഏറ്റു വാങ്ങുന്നുണ്ട്.,..,

 

എന്തായാലും ആരോടും അഹന്ത ഒന്നും കാണിക്കാതെ സംസാരിക്കുന്ന  എല്ലാവരുടെയും പ്രിയപെട്ടവൾ ആണ് എന്റെ ഭാര്യ എന്ന് മനസിലായി… എന്റെ…. എന്റെ… അമ്മയെ പോലെ..,.,.,

 

മോനേ മുറിയിലേക്ക് പൊയ്ക്കോളൂ….,, നന്ദൂട്ടിയെ ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞു വിടാം…,,

 

അവളുടെ അമ്മയുടെ സ്നേഹം നിറഞ്ഞ വാക്കുകൾ കേട്ട് എഴുനേറ്റു മുറിയിലേക്ക് നടന്നു…,..,

 

കുളിയും ഭക്ഷണവും കൊണ്ടു ക്ഷീണം അല്പം മാറി ഒന്ന് മനസ്സും ശരീരവും ഫ്രഷ് ആയിട്ടുണ്ട്…. വീണ്ടും കിടക്കാതെ തുറന്നു കിടക്കുന്ന ജനലിലൂടെ  പുറത്തേക്ക് നോക്കി നിന്നു… 

 

ഒരു പറമ്പിനപ്പുറം വയലിൽ നിന്നും ചീവീടുകൾ അപ്പോളും നിറുത്താതെ കരയുന്ന സംഗീതം….

 

അപ്പോളേക്കും പിറകിൽ വാതിലിനടുത്ത് നിന്ന് ചിരിയും  ചെറുസംസാരവും കേൾക്കാം.,.,

 

അധികം വൈകാതെ  ചിരിച്ച മുഖവുമായി ഒരു പാത്രത്തിൽ  പഴങ്ങളും പാലുമായി എഴുന്നുള്ളി…

 

വേറെയാരുമല്ല.,.,. എന്റെ ഭാര്യ… നന്ദൂട്ടി….

 

” ഒറ്റക്കിരുന്നു മുഷിഞ്ഞോ ഏട്ടാ..,.,.,

 

നാണം കലർന്ന പുഞ്ചിരിയോടെ അതും ചോദിച്ചു അവളാ പാത്രം അടുത്തുള്ള ചെറിയ ടേബിളിൽ വച്ചു ഒതുങ്ങി നിന്നു..,.,.

 

അവളെയും പിടിച്ചു ഒപ്പം കൊണ്ടു ചെന്ന് കട്ടിലിൽ ഇരുത്തി ആദ്യരാത്രി പാല് കുടിക്കുന്ന ചടങ്ങ് അങ്ങ് തീർത്തു….

 

ആദ്യം ചേർത്ത് പിടിച്ചപ്പോൾ ഒന്ന് പേടിച്ചെങ്കിലും ഇപ്പോൾ എന്റെ കൈകളുടെ സുരക്ഷിതത്വത്തിൽ കംഫര്ട്ട് ആയിട്ടുണ്ട് പെണ്ണ്…