?വാകമരച്ചോട്ടിൽ? [༻™തമ്പുരാൻ™༺] 1962

ശിലയായി നിന്നിടാം നിന്നെ നോക്കീ

യുഗമേറെ എൻ്റെ കൺചിമ്മിടാതെ

എൻ ജീവനേ

 

അവൾക്ക് ലെറിക്സ് ആവശ്യം ഇല്ലെന്ന് കണ്ണടച്ച് പാടുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ മനസിലായി…. എസ്‌കേപ്പ് ചെയ്യാൻ ഒരു വഴി പറഞ്ഞുനോക്കിയതാ പാവം… പൂവാലി ഉണ്ടോ വിടുന്നു പക്ഷേ….,.,

 

എന്തായാലും ആദ്യവരികൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ ശിവയുടെ ശ്രദ്ധ പാട്ടിൽ മാത്രമായി… പൂവാലി  എന്നരികിലേക്ക് ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ വന്നു…,., കക്ഷി കയ്യിൽ കിടന്ന മോതിരം ഊരി എനിക്ക് നീട്ടി അവൾക്ക് നേരെ ആംഗ്യം കാട്ടി….,,.,

 

ഞാൻ ഒന്നും അറിയാത്തത് പോലെ ആ പാട്ടിന് തടസ്സം വരാതിരിക്കാൻ പതിയെ പറഞ്ഞു..,,.,

 

” അയ്യേ… അയ്നു ആരാ പറഞ്ഞെ….,.,

 

” ഡാ… എന്റെ കണ്ണീ നോക്കിയേ..,..,,.,ഇനി പറയ്…. ഒന്നൂല്യാ നിങ്ങൾ തമ്മിലെന്ന്…

 

ആ കണ്ണുകളിൽ നോക്കിയപ്പോളെനിക്ക് പക്ഷേ അവളോടൊന്നും പറയാനായില്ല…. ഞാനാ മോതിരം വാങ്ങി ശിവക്ക് അരികിലേക്ക് നടന്നു…,.,.,

 

ഇതൊന്നും അറിയാതെ പാടികൊണ്ടിരിക്കുന്ന അവളുടെ മുൻപിൽ മുട്ടുകുത്തി ആ കൈ പിടിച്ചതും  അവൾ കണ്ണുകൾ തുറന്നു..,.,.,

 

ശിവ എന്നെയല്ല പ്രതീക്ഷിച്ചെ എന്നാ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ മനസിലായി..,.,. 

 

ഇടങ്കയ്യിൽ അവളുടെ കൈവിരലും വലം കയ്യിൽ മോതിരവും പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന  എന്നെ കണ്ടു അവൾക്ക് നാണം കലർന്ന ചിരി വന്നു…,., ഫോണും പിടിച്ചു അവൾ വലംകൈ കൊണ്ടു മുഖം പൊത്തി ഇടംകൈ വിടുവിക്കാൻ ദുർബ്ബലമായ ശ്രമം നടത്തി…,.,.,.

 

എല്ലാവരും കാണുന്നത് കൊണ്ടുള്ള ലജ്ജ മാത്രമായിരുന്നു അതിനു കാരണം….,.,. 

 

ഞാനാ മോതിരം അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചപ്പോൾ അത് അണിയാൻ കൊതിച്ചെന്നവണം ആ ചുരുട്ടിപിടിച്ച മോതിരവിരൽ എനിക്കായി നീണ്ടു…,..

 

പക്ഷേ ആ മോതിരം അവളുടെ കയ്യിൽ അണിയിച്ചതും അവൾ കരഞ്ഞു…. അന്തസ്സായി കരഞ്ഞു….,.,.

 

ഇതിനിത് എന്ത്‌ പറ്റി എന്നാലോചിക്കുമ്പോഴേക്ക് ഒരു വശത്തു പെൻഗ്വിനും മറുവശത്തു പൂവാലിയും അവളെ പൊതിഞ്ഞു…,.,

 

” ഒന്നുല്യേച്ചീ.,,… എന്തോ പോലെ..,.,.. എല്ലാരുടേം മുന്നിൽ വച്ചല്ലേ ഇത് കയ്യിലണിയണ്ടേ..,.,., അന്നട്ട്,…

 

അവൾ കൂടുതൽ പറയാൻ ബുദ്ധിമുട്ടി…. പിന്നെ എന്തോ ചിന്തിച്ചുറപ്പിച്ച പോലെ പറഞ്ഞു…,.,

 

“കൃഷ്ണയെച്ചീ.,.,.,, എനിക്കീ മോതിരം വേണം…. തരുവോ.,.,.,.,