ഭക്ഷണമെല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോഴും
ശരീരത്തിൽ നിന്നും ക്ഷീണം വിട്ട് മാറുന്നില്ലായിരുന്നു…
മുറിയിൽ പോയൊന്നു കിടന്നു..
കാവ്യ ചാനലിലേക്ക് പോകാൻ
റെഡിയായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു…
സൺഡേ ആയാലും അവൾക്ക് ഡ്യൂട്ടിക്ക് കുറവൊന്നും ഇല്ല..
ചാരിവച്ച ഡോറിനെ ചാരി കാവ്യ വന്നു നിന്നു..
“ഫ്രിഡ്ജിൽ ഫ്രൂട്ട്സ് ണ്ട്…
ഡോക്ടർ തന്ന മെഡിസിൻ ഹാളിൽ ഷെൽഫിൽ ണ്ട്..
ഇന്ന് പുറത്തോട്ടൊന്നും ഇറങ്ങണ്ട..
പിന്നെ…”
“നീ ഒന്ന് പൂവ്വാൻ നോക്കിയേ ഞാൻ കൊച്ചു കുട്ടിയൊന്നും അല്ല..”
അവളുടെ നീണ്ട ഉപദേശങ്ങൾക്ക് ഞാൻ ഫുൾ സ്റ്റോപ്പ് ഇട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
“ഉവ്വാ..എനിക്കറിയാലോ അത്..”
എന്തെക്കെയോ പിറുപിറുത്ത് കൊണ്ടവൾ ഡോർ അടച്ചു പോയി..
മേലു മൊത്തത്തിൽ ഒരു പനികോൾ കാണുന്നുണ്ട്..
മനസ്സിൽ ആഴമില്ലാത്തത്ര ആഴത്തിൽ പടർന്നു കിടക്കുന്ന ഭയവും പേറി ഇനിയും എത്ര ദിവസം ഞാൻ അവന് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കണം…
ആലോചിക്കുംതോറും ഒരെത്തും പിടുത്തവും കിട്ടുന്നില്ലാ..
ചിന്തകളെ അകത്തികൊണ്ട് ഫോൺ നീട്ടി ശബ്ദിച്ചു
…
മൊബൈൽ സ്ക്രീനിൽ തെളിഞ്ഞ പേര് വീണ്ടും ഉള്ളിലെ വെറുപ്പിനെയും ഭയത്തെയും ഒരുപോലെ ഉയർത്തി..
?
Still waiting
കുഞ്ഞു താങ്ക്സ് ഡോ ഈ കാത്തിരിപ്പിന്… ❤️
പോസ്റ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട് ട്ടോ..
എത്രയും വേഗം പോസ്റ്റ് ആകുമെന്ന് കരുതുന്നു…
And ഇത്രേം കാത്തിരിപ്പിച്ചതിന് sorry ട്ടോ.. നിവർത്തിയില്ലാഞ്ഞിട്ടാണ്…
ഇത് ഇനി കാത്തിരിക്കണോ..?? Complete ചെയ്യുമോ???
എത്ര വൈകിയായാലും അവസാനിപ്പിക്കാതെ പോകില്ലെടോ… കാത്തിരുന്നതിന് നന്ദിഎടോ..❤️❤️
എല്ലാരും സ്റ്റോറി ഒക്കെ മറന്നിട്ടുണ്ടാകും.. എനിക്ക് അറിയാം..ഈ കഴിഞ്ഞ മാസങ്ങളിൽ ഒന്നും എഴുതാൻ പറ്റിയ ഒരു അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നില്ല…
കാത്തിരുന്നു മുഷിഞ്ഞവരോട്.. Sorry sorry sorry ?
ബാക്കി വരോ?
അടിപൊളി….. അടുത്ത പാർട്ടിൽ അപ്പൊ ഒരു തീരുമാനാവൂലെ….????
വീണ്ടും എഴുത്ത് നിർത്തിയോ??
❤️
oru happy endinginu kaathirikkunnu
✌?✌?❤️
???
❤️❤️❤️
❤️