കാവ്യയുടെ മുഖം വിളറി…
അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു വരുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു..
ഒന്നും പറയാതെ അവൾ മുറിയിൽ നിന്നും വേഗത്തിൽ പുറത്തേക്ക് ഓടി..
“ഡീ…”
കുഴഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ ഞാൻ അവളെ വിളിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു..
പറ്റുന്നില്ല..
തലഉറച്ചു നിൽക്കുന്നില്ല..
കൈകാലുകൾ തളരുന്നു…
ബെഡിലേക്ക് വീണ്ടും ചായുമ്പോൾ ചുറ്റും എന്തൊക്കെയാണ് നടക്കുന്നത് എന്ന ബോധം വീണ്ടും എന്നിൽ നിന്നും പോയി മറഞ്ഞിരുന്നു…
കണ്ണ്തുറക്കുമ്പോൾ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണ്..
അടുത്ത് തന്നെ അവൾ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു…
നേരം വെളുക്കുന്നതേയുള്ളൂ എന്ന് പുറത്തെ ചില്ല് ജനലിനെ പറ്റി നിൽക്കുന്ന ഇരുട്ട് ഓർമിപ്പിച്ചു..
അടുത്തിരുന്നു കാവ്യ മയക്കത്തിലായിരുന്നു..
പതിയെ അരികിൽ ഇരുന്ന അവളുടെ കൈത്തലം തൊട്ടു..
അവൾ വേഗത്തിൽ ഉണർന്ന് എന്നെ നോക്കിയതും ഞാനൊന്ന് പതിയെ ചിരിച്ചു..
“മനുഷ്യനെ പേടിപ്പിച്ചു കെടെന്ന് ചിരിക്കുവാ …”
ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റ് ഇരിക്കാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി..
“വേണ്ടാ..
എണീക്കണ്ടാ..
?
Still waiting
കുഞ്ഞു താങ്ക്സ് ഡോ ഈ കാത്തിരിപ്പിന്… ❤️
പോസ്റ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട് ട്ടോ..
എത്രയും വേഗം പോസ്റ്റ് ആകുമെന്ന് കരുതുന്നു…
And ഇത്രേം കാത്തിരിപ്പിച്ചതിന് sorry ട്ടോ.. നിവർത്തിയില്ലാഞ്ഞിട്ടാണ്…
ഇത് ഇനി കാത്തിരിക്കണോ..?? Complete ചെയ്യുമോ???
എത്ര വൈകിയായാലും അവസാനിപ്പിക്കാതെ പോകില്ലെടോ… കാത്തിരുന്നതിന് നന്ദിഎടോ..❤️❤️
എല്ലാരും സ്റ്റോറി ഒക്കെ മറന്നിട്ടുണ്ടാകും.. എനിക്ക് അറിയാം..ഈ കഴിഞ്ഞ മാസങ്ങളിൽ ഒന്നും എഴുതാൻ പറ്റിയ ഒരു അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നില്ല…
കാത്തിരുന്നു മുഷിഞ്ഞവരോട്.. Sorry sorry sorry ?
ബാക്കി വരോ?
അടിപൊളി….. അടുത്ത പാർട്ടിൽ അപ്പൊ ഒരു തീരുമാനാവൂലെ….????
വീണ്ടും എഴുത്ത് നിർത്തിയോ??
❤️
oru happy endinginu kaathirikkunnu
✌?✌?❤️
???
❤️❤️❤️
❤️