അങനെ അറ്റന്റൻസ് എടുക്കൽ കഴിഞ് പുതിയ കുട്ടികളെ പരിജയപെടൽ തുടങ്ങി. ഞങ്ങൾ ഒക്കെ മൂത്തുനരച്ചത് ആയത്കൊണ്ട് അതിന്റെ ആവിശ്യം വന്നില്ല.
“അപ്പോൾ അവനി തന്നെ എല്ലാവര്ക്കും പരിജയപ്പെടുത്തൂ..” ടീച്ചർ പറഞ്ഞു.
അവൾ അവളെ പരിചയപ്പെടുത്തി.
അവളുടെ പേര് അവനി, അച്ഛൻ ശ്രീകുമാർ. പാലക്കാട് ആണ് 4ആം ക്ലാസ് വരെ പഠിച്ചത്. അവളുടെ അച്ഛനു തൃശ്ശൂർക്, ഞങളുടെ വില്ലേജ്ലെക് വില്ലേജ്ഓഫീസർ ആയി സ്ഥലംമാറ്റം കിട്ടിയപ്പോൾ ഇങ്ങോട്ടു വന്നതാണ്. ഒരു അനിയൻ ഉണ്ട്. ഞങളുടെ സ്കൂളിൽ തന്നെ ഒന്നാംക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുന്നു.
ഞാൻ അവളെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്നത് കണ്ടാവാം അവൾ പെട്ടന്ന് എന്റെ മുഖത്തേക് നോക്കി ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു. ഹായ് ചിരിക്കുമ്പോ നല്ല ഭംഗി, ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ പറഞ്ഞു. പെട്ടന്നു നെഞ്ചിൽ ഒരു വെള്ളിടി വെട്ടി, വേഗംതന്നെ അവളുടെ മുഗത്തുനിന്നും കണ്ണുമാറ്റി ഞാൻ ചുറ്റുംനോക്കി. ആരെകിലും കണ്ടാൽ തീർന്നു. ഞാൻ ഒരു ആത്മഗതം പറഞ്ഞു.
തുടരണം പകുതി വെച്ച് നിർത്തരുത് കേട്ടോ bro കഥ ഇഷ്ട്ടം ആയി bro poli ❤️
ഇല്ലബ്രോ, നെക്സ്റ്റ് പാർട്ട് എഴുതി കഴിഞ്ഞു. ഒന്ന് ടൈപ്പ് ചെയ്താൽ മതി. അത് പെട്ടന്നു കഴിയും
ആ പഴയ ഓടിട്ട ക്ലാസ്സ്റൂമും,ചെങ്ങായിമാരും,ബാക്ക് ബെഞ്ചും,പിന്നെ എന്റെ പ്രാണനെയും എല്ലാം ഓർമയിൽ വരുന്നു…
Highly relatable…ഞങ്ങൾക്കായിരുന്നു ക്ലാസ്സിൽ ഏറ്റവും ഉയരം…ഒരുപാട് സ്നേഹം ചേട്ടാ
കറുപ്പ, ഒരുപാട് സ്നേഹം മാത്രം നല്ല വാക്കിന്❤️
AK ,
കഥ കൊള്ളാം നന്നായിട്ടുണ്ട്. അക്ഷര തെറ്റുകൾ ഉണ്ട് അതൊന്നു ശ്രദ്ധിക്കണം.
വേറെ ഒന്നും പറയാൻ ഇല്ല. All the best ?
ശ്രെദ്ധികാം അണ്ണാ… ❤️