✮കൽക്കി࿐ (ഭാഗം – 32) വിച്ചു [ചെകുത്താനെ സ്നേഹിച്ച മാലാഖ ] 364

“വേ …… വേണീ ……. വേണി ….. ”

വിറയാർന്ന കൈൾ കൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ കവളിൽ തട്ടി വിളിച്ചു , ആ സമയം അവളുടെ വായിലൂടെ ചുട് രക്തം പുറത്തേയ്ക്ക് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു .

” വേ …… വേണീ ……. ”

അവൻ്റെ ചുട് കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ അവളുടെ മുഖത്ത് വീണതും അവൾ പതിയെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു , അവനെ കണ്ടതും ആ മരണ വേദനയിലും അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി പടർന്നിരുന്നു ….

അവൻ്റെ മടിയിൽ കിടന്ന അവൾ ആ പുഞ്ചിരിയോടെ ഒന്ന് തലയാട്ടി താനിനി ഇല്ല എന്ന അർത്ഥത്തിൽ …..

” ഇല്ല …… ഇല്ല ….. തന്നെ ഞാൻ ആർക്കും വിട്ടു കൊടുക്കില്ല മരണത്തിന് പോലും . നമ്മൾ ജീവിക്കും , ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കും . മരണത്തിന് പോലും നമ്മളെ വേർപിരിക്കാൻ കഴിയില്ല . ”

അവളുടെ വലത് കയ്യിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് സത്യം ചെയ്യുന്ന പോലെ അവൻ പറഞ്ഞു .

ഉടനെ , അവനെ ഇമ ചിമ്മാതെ നോക്കിയ അവളുടെ ആ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ ഇരുവശത്തേയ്ക്കും ഒഴുകിയിറങ്ങി , പതിയെ ആ കൃഷ്ണമണികൾ നിശ്ചലമായി , ശ്വാസഗതി സ്തംഭിച്ചു , കൈ കാലുകൾ കുഴഞ്ഞു ……

” വേ …… വേണീ ……. ”

ആ കാഴ്ച കണ്ട് അവൻ അവളെ തൻ്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു കൊണ്ട് ഉറക്കെ അലറിക്കരഞ്ഞു . ഉറക്കെയുള്ള ആ അലറിക്കരച്ചിൽ ആ കാടിനെപ്പോലും നടുക്കി ഒരു ഇടി മുഴക്കം പോലെ ……

” വേണി ….. വേണീ …. ”

അവളുടെ ജീവൻ നഷ്ടമായി എന്ന് പോലും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ അവനവളെ ഉറക്കെ വിളിച്ച് കരഞ്ഞു , അവളുടെ ആ ജീവനറ്റ ശരീരത്തെയും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് . ഒരു തരം ഭ്രാന്തമായ അവസ്ഥയിലേക്ക് മാറ്റപ്പെടുകയായിരുന്നു അവനാ നിമിഷം ,

പെട്ടെന്ന് ഒരുവൻ പുറകിലൂടെ വന്ന് ആത്രേയനെ വെട്ടിവീഴ്ത്താനായി വാൾ വീശിയതും …..

” …….. ഘ്രാ ………. ”

മരങ്ങൾക്കിടയിൽ നിന്ന് ഉയർന്ന് ചാടി വന്ന ഒരു ചെന്നായ ആ വാൾ വീശിയവൻ്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാടിക്കയറി ,

” ….. ആ ……… ”

അവനെ നിലത്ത് തള്ളിയിട്ട ശേഷം ആ ചെന്നായ അവൻ്റെ മുഖം കടിച്ച് പറിക്കാൻ തുടങ്ങി , അവനാകട്ടെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയാതെ വേദന കൊണ്ട് ആ സമയം അലറി വിളിച്ചു . നിമിഷ നേരം കൊണ്ട് ആ ചെന്നായ അവൻ്റെ മുഖത്തെ വികൃതമാക്കി , ഇതിനിടയ്ക്ക് എപ്പോഴോ അവന് ജീവൻ നഷ്ടമായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു …..

വേദനയോടെ ജീവനുവേണ്ടിയുള്ള അവൻ്റെ ആ അലറി വിളി കേട്ട് ഒരു ഞെട്ടലോടെ ആത്രേയൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി പുറകിൽ അകലെയായി അവൻ രാജ …

വിറയാർന്ന കൈകൾ കൊണ്ട് അവളുടെ ചലനമറ്റ വിടർന്ന കണ്ണുകൾ അടച്ച ശേഷം അവനാനെറ്റിയിൽ ഒന്ന് ചുംബിച്ചു നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന കണ്ണുനീരോടെ . പതിയെ അവളെ നിലത്ത് കിടത്തിയ ശേഷം ആത്രേയൻ ചാടിയെണീറ്റു ….

ആ സമയം രാജ അവനെ കണ്ട് ഒന്ന് ഭയന്നു , കാരണം ഇപ്പോൾ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നത് താൻ കണ്ടിട്ടുള്ള ആ പഴയ ആത്രേയനല്ല . അലംങ്കോലമായി ചിതറിക്കിടക്കുന്ന തലമുടി അതിൻ്റെ തുമ്പിലായി തക്ത തുള്ളികൾ . മുഖത്താകെ രക്തക്കറ , അവൻ്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് ഉതിർന്ന് വരുന്ന കണ്ണുനീർ പോലും മുഖത്തെ രക്തക്കറയിൽ കലർന്ന് ചുവപ്പ് നിറം ലഭിച്ചത് പോലെ . കണ്ണുകളിൽ കത്തുന്ന തീക്ഷ്ണതയും ഒടുങ്ങാത്ത പകയും . അതെ എല്ലാം കൂടി അവൻ ഒരു അസുരജന്മമായി മാറിയതുപോലെ .

അവൻ്റെ ആ ഭാവ മാറ്റം കണ്ട് ഭയന്ന രാജ ചുറ്റിലും നോക്കി , ഇപ്പോൾ താനും മറ്റൊരുവനും മാത്രമാണ് ജീവനോടെ അവശേഷിക്കുന്നത് ,

” ടാ ….. പോ ….. ”

ഭയത്തോടെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നവനോട് അത് പറയുമ്പോൾ അവൻ്റെ ശബ്ദം വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ….. പക്ഷെ മുന്നിൽ ജീവിറ്റ് കിടക്കുന്ന ആ ശരീരങ്ങൾ കണ്ട അവൻ രാജ പറഞ്ഞ് കേൾക്കാതെ തിരിഞ്ഞ് ഓടി ജീവനും കൊണ്ട് . പക്ഷെ ഇത് കണ്ട ആ ചെന്നായ പിന്നാലെ ഓടി അവൻ്റെ മുതുകിലേക്ക് ചാടിക്കയറിക്കൊണ്ട് അവനെ നിലത്ത് തള്ളിയിട്ടു , ശേഷം അവനെയും …….

നിലത്ത് നിന്ന് എണീറ്റ ആത്രേയൻ തൊട്ടപ്പുറത്തായി ഒരുവൻ്റെ നെറ്റിയിൽ തറയ്ച്ചിരുന്ന ആ മഴു വലിച്ചൂരിയെടുത്തു കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നടന്നു രാജക്ക് നേരെ ,
മഴുവിൽ നിന്ന് വീഴുന്ന രക്ത തുള്ളികളും ആത്രേയൻ്റെ ആ നോട്ടവും അതു മാത്രം മതിയായിരുന്നു രാജനെ ഭയത്തിൻ്റെ കൊടുമുടിയിൽ എത്തിക്കാൻ , നിർവീര്യനാക്കാൻ , ഒരു ഭീരുവാക്കി മാറ്റാൻ …..

” അത്രേയാ വേണ്ട ……. ഈ ഒരു തവണത്തേയ്ക്ക് കൂടി ….. വേണ്ട ….. ! ”

അവൻ പുറകിലേയ്ക്ക് കാലടികൾ വച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു പക്ഷെ ആത്രേയൻ പ്രതികാര ഭാവത്തോടെ ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി മുന്നോട്ട് അവൻ്റെ നേർക്ക് കാലടികൾ വച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു …

ആത്രേയൻ പിൻതിരിയുന്നില്ല എന്ന് കണ്ടതും രാജ തൻ്റെ വാൾ അവൻ്റെ നേർക്ക് വീശി , പക്ഷെ ആത്രേയൻ തൻ്റെ കയ്യിലെ മഴു ഉപയോഗിച്ച് അതിനെ തടഞ്ഞ ശേഷം ഒന്ന് ചുഴറ്റി കറക്കി .

ഉടനെ , രാജയുടെ കയ്യിലെ വാൾ അവൻ്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ദൂരേയ്ക്ക് തെറിച്ച് വീണു …..

” നീ എന്നെ കൊല്ലാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് മനസ്സിലാക്കാം , പക്ഷെ എന്തിനാ എന്തിനാ ആ പാവത്തിന്റെ ജീവനെടുത്തത് . പകരം ഞാൻ എന്റെ ജീവൻ തരുമായിരുന്നില്ലേ . പക്ഷെ നീ ……..

ഇതിനു വേണ്ടിയല്ലേ നീ പല തവണ എന്നോട് എതിർത്തത് , ഇപ്പൊ ഇതുകൊണ്ട് തന്നെ ആവട്ടെ നിൻ്റെ മരണവും … ”

ആത്രേയൻ അതും പറഞ്ഞ് തൻ്റെ കയ്യിലെ മഴു രാജയ്ക്ക് നേരെ വീശി , അവൻ്റെ കഴുത്തിന് നേരെ . അവൻ്റെ തല രക്തം ചീറ്റിത്തെറുപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഉടലിൽ നിന്ന് വേർപെട്ട് ദൂരേയ്ക്ക് ചെന്നു പതിച്ചു …

ശേഷം ,

ആ മഴു നിലത്തിട്ടു കൊണ്ട് അവൻ തിരിഞ്ഞോടി വേണിക്ക് നേരെ , ജീവനറ്റ അവളുടെ ശരീരം അവൻ കൈകൾ കൊണ്ട് കോരിയെടുത്തു …

“ഇല്ല ….. താൻ മരിക്കില്ല , ഞാനതിന് അനുവധിക്കില്ല … ,

ഒരു തരം വാശിയോടെ തിളക്കമാർന്ന കണ്ണുകളോടെ അവൻ പറഞ്ഞു . അപ്പോഴേക്കും മനുഷ്യ രക്തം പുരണ്ട മുഖത്തോടെ ആ ചെന്നായ മുകളിലേക്ക് നോക്കി ഒരിയിടാൻ തുടങ്ങി ചെവി തുളയ്പ്പിക്കുന്ന തീവ്രതയോടെ . ആ സമയം ആത്രേൻ്റെ ഭാവം അത് കലിയുടേതായിരുന്നു , അവൾക്ക് വേണ്ടി എന്തും ചെയ്യാൻ പോന്നവൻ്റെ ഭാവം , അസുരഭാവം . …..

തുടരും ……….