വിചാരണ[മിഥുൻ] 126

അതിനു ഒരു കള്ളച്ചിരി ഉത്തരം ആയി കൊടുത്തു..

 

—-

 

“എടാ.. കുട്ടൂസാ… ചേട്ടൻ അടിപൊളി ആണല്ലേ.!! പ്രോഗ്രാമിംഗ് ഒക്കെ അടിപൊളി ആയിട്ട് ചെയ്യും പക്ഷേ…. എന്തായാലും എനിക്ക് ഇഷ്ടമായി. എല്ലാ ഞാൻ ഇതാരോടാ ഈ പറയണേ.. ഒരു ഫീലിംഗും ഇല്ലാത്ത പൊട്ടൻ. എന്നാലും ആളെ കാണാനും അടിപൊളി ഒക്കെ ആണ്.”

 

കൃഷ്ണ തൻ്റെ പാവയെയും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു പാവയോടാണ് ഈ പറയുന്നത്.. കൃഷ്ണ എന്തുണ്ടായാലും പറയുന്നത് അവളുടെ പാവായോടാണ്… അവൾക്ക് ആ പാവ അവളുടെ കുട്ടൂസൻ ആണ്.

 

ആണുങ്ങളുടെ തലയിണയും പെൺപിള്ളേരുടെ പാവയും സംസാരിക്കുമെങ്കിൽ മഹാകാവ്യം എഴുതാനുള്ള കാര്യങ്ങൾ കിട്ടും.

 

—-

 

“നാളെ ഞാൻ അവളെ പ്രോപോസ് ചെയ്യട്ടെ. കിരണേ?”

 

“നിനക്കു അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടം ആണെങ്കിൽ പോയി പറയടാ.. പിന്നെ അവള് തേച്ചെന്നും പറഞ്ഞു ഇവിടെ വെള്ളം അടിച്ചോണ്ട് ഇരിക്കാൻ വല്ലോം ആണെങ്കിൽ ഇപ്പൊ തന്നെ നിർത്തിക്കോണം..”

 

കിരണിൻ്റെ ഡയലോഗിൽ എന്തോ ഒരു തീരുമാനിച്ച കട്ടിയുള്ള മനസ്സ് അഭിയ്ക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞു.

 

എങ്കിലും അവൻ്റെ അപ്പോഴത്തെ പ്രണയ ചിന്തകൾ കിരണിനെ പറ്റി ചിന്തിക്കുന്നതും നിന്നും വിട്ടു..

 

സംസാരങ്ങൾ ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു അഭി ഉറങ്ങാൻ പോയി. കിരൺ ആ ബാൽക്കണിയിൽ തന്നെ ഇരുന്നു ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് ഇരുന്നു… ഇടക്കെപ്പോഴോ കണ്ണിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ളി താഴേക്ക് വീണു. ആ കണ്ണുനീർ തുള്ളിയെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി പിന്നെയും കിരൺ അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു.

 

അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നുറങ്ങിയ കിരൺ അഭിയുടെ വിളി കേട്ടാണ് എഴുന്നേൽക്കുന്നതു.

 

“ഡാ കിരണേ.. പെട്ടെന്ന് പോയി റെഡി ആയി വാ.. ഒരു പൂവ് വാങ്ങണം രാവിലെ തന്നെ അവളെ പ്രോപോസ് ചെയ്യണം…” അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോഴും കിരണിൻ്റെ കവിളിലൂടെ ഒഴികിയ കണ്ണുനീരിൻ്റെ പാട് അഭി ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. അഭി എന്തോ മനസ്സിൽ കരുതിയ പോലെ അകത്തേക്ക് കയറി പോയി.

 

കിരൺ പെട്ടെന്ന് തന്നെ റെഡി ആയി… അവർ രണ്ടു പേരും കൂടെ ഒരു പൂക്കടയിൽ പോയി. കിരൺ ബൈക്കിൽ തന്നെ ഇരുന്നു.. അഭി പോയി ഒരു പനിനീർ പൂവ് വാങ്ങി വന്നു.. കിരൺ അതിൽ ഒന്ന് നോക്കി… ഇതളുകൾ വിരിഞ്ഞ ചോരച്ചുമപ്പുള്ള ഒരു പനിനീർ പൂവ്. കടയിൽ നിന്നും കരിഞ്ഞു പോകാതിരിക്കാൻ വെള്ളം സ്പ്രേ ചെയ്തത് ആണെങ്കിൽ പോലും ആ വെള്ളത്തുള്ളികൾ ആ പനിനീർ പൂവിനെ അലങ്കരിക്കുന്നു.

 

പനിനീർ പൂവിൻ്റെ ചുണ്ടിൽ ചുംബിക്കുന്ന ആ ജലകണങ്ങളിൽ ആ പനിനീർപൂവിൻ്റെ നിറം പ്രതിഫലിക്കുന്നു. കിരൺ ആ പൂവിനെ ആസ്വദിക്കുന്നത് നോക്കി നിന്ന അഭി ചോദിച്ചു..

 

“ആ പൂവിനെ നോക്കി ദഹിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ നമ്മുക്ക് പോകാം..”

 

ആ വരികളിലെ ആക്ഷേപഹാസ്യം മനസ്സിലാക്കിയ കിരൺ പൂവിൽ നിന്ന് കണ്ണെടുത്ത് ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു… എന്നിട്ട് വണ്ടി നന്നായി ഒന്ന് റേസ് ചെയ്തു.. ചുറ്റുമുള്ളവർ ആ ശബ്ദം കേട്ട് വണ്ടിയേയും കിരണിനെയും തുറിച്ചു നോക്കുന്നു. അഭി കയറിയതും കിരൺ വേഗത കൂട്ടി തന്നെ വണ്ടി പായിച്ചു..

 

കമ്പനിയിൽ ചെന്നപ്പോൾ ഒരു പാൽ പുഞ്ചിരിയുമായി കൃഷ്ണ അവിടെ ഇരിക്കുന്നു.. 

 

അഭിയേയും കിരണിനെയും കണ്ട കൃഷ്ണ പെട്ടെന്ന് ഒരു ഞെട്ടലോടെ ചാടി എഴുന്നേറ്റു..

 

—-