വസന്തം പോയതറിയാതെ -16 [ദാസൻ] 547

ഞാൻ

” ഈ സമയത്ത് അകത്തേക്ക് കയറുന്നതിൽ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടോ? ”

” ഇത് ചേട്ടന്റെ കോട്ടേജ്, ചേട്ടന് എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും കടന്നുവരാവുന്നതാണ് ”

” അങ്ങനെയല്ല. ഇപ്പോൾ ഇവിടെ താമസിക്കുന്നത് നിങ്ങളാണ് അപ്പോൾ, അനുവാദം വാങ്ങേണ്ടത് നിങ്ങളോടാണ് പ്രത്യേകിച്ചും ഈ അസമയത്ത് ”

” ചേട്ടൻ എന്താണ് ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംസാരിക്കുന്നത്, എനിക്ക് ചേട്ടനെ അറിയാവുന്നതല്ലേ. കയറിവരു ”

ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറി സെറ്റിയിൽ ഇരുന്നു.

” ഞാനന്ന് താരയോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്… ”

” എനിക്ക് മനസ്സിലായി. കളക്ടർ ഒരു ദിവസം എന്നോട് എല്ലാം പറഞ്ഞിരുന്നു ”

” ഞാനിന്ന് വീട്ടിൽ പോയത്, എന്റെ കല്യാണത്തെ പറ്റി ആലോചിക്കാനാണ്. എനിക്ക് ഒട്ടും താല്പര്യമില്ലാത്ത കാര്യമാണ്. എല്ലാവരുടെയും നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി എന്നു മാത്രം. ഞാൻ കാരണം എന്റെ മകൾക്ക് അമ്മയെ നഷ്ടപ്പെടേണ്ട എന്നുള്ളതുകൊണ്ട് ഞാൻ അതിനു സമ്മതിച്ചു ”

” അങ്ങനെയല്ല ചേട്ടാ, ആ കുട്ടി ആകെ മാറിയിരിക്കുന്നു. ചെയ്തതിനൊക്കെ ശരിക്കും മനസ്താപം ഉണ്ട് ആ കുട്ടിക്ക് ”

” ശരി എന്നാൽ താര കിടന്നോളൂ. ഞാനന്ന് പറഞ്ഞത് താര തെറ്റിദ്ധരിച്ചു എന്ന് കരുതിയാണ് ഇപ്പോൾ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്. ”

ഞാൻ പോകാനായി എഴുന്നേറ്റു. കോട്ടേജിലേക്ക് നടക്കുന്ന വഴി ഞാൻ ഓർക്കുകയായിരുന്നു, എന്തിനാണ് കളക്ടർ ധൃതിപിടിച്ച് കൊച്ചിയിലേക്ക് പോയിരിക്കുന്നത്. എല്ലാവരും ഒത്തു ചേർന്നുള്ള ഗൂഢാലോചനയുടെ ഫലമാണോ എന്റെ കല്യാണം…

?‍?( ഗൗരിയുടെ വീക്ഷണം)
ഡൽഹിയിൽ നിന്നും ഫ്ലൈറ്റിൽ കോയമ്പത്തൂരിൽ വന്നിറങ്ങിയ ഞാൻ നേരെഫാം ഹൗസിലേക്ക് ആണ് പോയത്. നേരം വെളുത്തു വരുന്നതേ ഉള്ളത് കൊണ്ട് ഫാം ഹൗസിന്റെ പുറത്തെങ്ങും ആരെയും കണ്ടില്ല. ഡയറി ഫാമിൽ നിന്ന്പാലു കൊണ്ടുപോകുന്ന വണ്ടി ഞങ്ങളെ കടന്നുപോയി.വെളുപ്പിന് തന്നെ ആയതുകൊണ്ട് ഓഫീസ് ഡ്രൈവറെ വിളിക്കാതെ ഒരു ടാക്സിയിലാണ് ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് പുറപ്പെട്ടത്.ഇവിടെ വന്ന് അമ്മയെയും കൂട്ടി തിരിച്ച് പോവാനുള്ള ശ്രമത്തിലാണ് രാവിലെതന്നെ നേരെ ഇങ്ങോട്ട് പോന്നത്.നേരെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കോട്ടേജിലേക്ക് പടികൾ കയറി ചെല്ലുമ്പോൾവാതിൽ പുറത്തുനിന്ന് വെറുതെ ചാരിട്ടതേയുള്ളൂ എന്ന് മനസ്സിലായി. അകത്തുകയറിയിട്ടും ആൾ അനക്കമൊന്നും കാണാതിരുന്നതുകൊണ്ട് അമ്മയും മോനും പ്രഭാത സവാരിക്ക് പോയിട്ട് ഉണ്ടാകുമെന്ന് കരുതി, പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ വന്നാൽ സാധാരണ തങ്ങറുള്ള മുറിയിൽ നിന്നും വാതിൽ തുറന്ന് ഒരു പണിക്കാരി സ്ത്രീ ഇറങ്ങി വന്നു.