രുദ്ര വീരസിംഹൻ -THE WARRIOR PRINCE-part-7[PONMINS] 453

പതിവ് പോലെ തന്നെ ദിവസങ്ങൾ ഓടി മറിഞ്ഞു ,കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ചടങ്ങിനുള്ള ദിവസം വന്നെത്തി , സന്തോഷത്തോടെയും ആഘോഷത്തോടെയും അവരുടെ പേരിടൽ ചടങ്ങ് നടത്തി , ശിവ രുദ്ര് ,ശിവ സൂര്യ , രുദ്ര പ്രിയ ,സൂര്യ പ്രിയ ,,,,, ശിവയുടെ ഇഷ്ട്ടപ്രകാരം ആ പേരുകൾ തന്നെ അവർക്ക് നൽകി , അത് കഴിഞ്ഞുള്ള ദിവസം മക്കളെയും ശിവയേയും ഡോക്ടറെ കാണിക്കാൻ ഉള്ള ദിവസം ആയിരുന്നു ,ഓഫീസിൽ എല്ലാവരും തിരക്കിൽ ആയത്കൊണ്ട് ശിവയും ജാനകിയും മീനാക്ഷിയും മാധവിയും ഭർത്താവും ആയിരുന്നു കൂടെ പോയത് , ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തി കുട്ടികളുടെ ഡോക്ടറെ കണ്ട് 3 പേരെക്കൊണ്ട് അവർ വണ്ടിയിലേക്ക് പോയി , ഒരാളെ ജാനകി എടുത്ത് കൊണ്ട് ശിവക്കൊപ്പം അവളുടെ ഡോക്ടറെ കണ്ടു ചെക്ക് അപ്പ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ ശേഷം അവർ പുറത്തേക്ക് നടന്നു , ചിരിച്ചു കളിച്ചു സതോഷത്തോടെ ആണ് അവൾ നടന്നത് , പെട്ടെന്ന് അവൾക്ക് മുന്നിലേക്ക് ഒരാൾ കയറി നിന്നു , അയാൾ അവളെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി

“ നീ വല്ലാതെ ഒന്നങ്ങ് മിനുങ്ങിയല്ലോടി , ആഹ് ഇതാണോ നിന്റെ കൊച് , ആരുടെ ആടി ഇത് , അന്ന് നീ ഞങ്ങളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും വിദഗ്ദ്ധമായി രെക്ഷപെട്ടതല്ലേ , പിന്നെ എങ്ങനെ ആടി ഇത് ,ആ എന്തായാലും വേണ്ടില്ല പണ്ടത്തേതിനേക്കാൾ നീ ഇന്ന് കൊള്ളാം , അപ്പൊ എങ്ങനെ നമുക്ക് അങ് പോകല്ലേ “,,,, അയാൾ അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു .

ശിവ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നവനെ കണ്ട് ആകെ പേടിയോടെ വിറച്ചു നിൽക്കുക ആണ് , ജാനകിയും സംഭവം എന്തെന്നറിയാതെ നിൽക്കുക ആണ് , അയാളുടെ കൈകൾ കുഞ്ഞിലേക്ക് നീണ്ടതും അതുവരെ പേടിച്ചു നിന്ന ശിവ സർവ്വ ശക്തിയും എടുത്തു അയാളെ പിന്നിലേക്ക് തള്ളി ,,

ശിവ : ‘അമ്മ ,, കുഞ്ഞിനെ കൊണ്ട് പോ ‘അമ്മ ,, അയാൾ ,, അയാൾ കൊല്ലും എന്റെ കുഞ്ഞിനെ ,,,, ശിവ കരച്ചിലോടെ പറഞ്ഞു , എന്നാൽ ജാനകി അവളെ ഒന്ന് നോക്കി അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു നിന്നു .

പുറകിലേക്ക് വെച്ച് പോയ അയാൾ ദേഷ്യം കൊണ്ട് അലറി “ ഡി” അയാൾ അവൾക്ക് നേരെ കുതിച്ചു എന്നാൽ അവളിലേക്ക് എത്തുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ അവനെ രണ്ടുപേർ പിടിച്ചു നിർത്തി അടിനഭിക്കും മുതുകിനും മുട്ട് കയറ്റി , പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത പ്രഹരം ആയതിനാൽ അവൻ വീണുപോയി , ആ സമയം മതിയായിരുന്നു അവർക്ക് അവനെ കെട്ടി കൂട്ടാൻ, അവർ അവനെയും കൊണ്ട് അവിടുന്ന് പോയി , ഇതെല്ലം ആശ്ചര്യത്തോടെ നോക്കി നിൽക്കുക ആണ് ശിവ ജാനകി ഇതെല്ലം പ്രതീക്ഷിച്ചപോലെ ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്നു , അവർ തിരിഞ്ഞു ശിവയെ നോക്കി അവൾ തിരിച്ചും

ജാനകി : ഒരു കാര്യം നീ മറന്നു ശിവ , നിന്റെ സഹോദരന്റെ പേര് രുദ്രൻ എന്നാണ് , ഈ ലോകം മുഴുവൻ പറന്നു കിടക്കുന്ന ബിസിനസ് സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ അധിപൻ , അവന്റെ സംരക്ഷണയിൽ ഉള്ളവർക്ക് ഒരു പോറൽ പോലും ഏൽക്കാതെ കാക്കാൻ അവനറിയാം ,,,, അവർ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു അതെ ചിരി പതിയെ ശിവയിലും വന്നു ,സഹോദരൻ എന്ന തന്റെ ധൈര്യത്തിനെ ഓർത്തുള്ള ചിരി .

രാത്രി ഭക്ഷണ ശേഷം കുഞ്ഞുകൾക്കുള്ള പതിവ് ഉമ്മ കൊടുക്കാൻ വന്നതാണ് അച്ചു , അവനെ കാത്തെന്ന പോലെ ഇരിക്കുന്ന ശിവയെ കണ്ടതും അവൻ ഒരു ചിരിയോടെ മക്കൾക്ക് ഒപ്പം ഇരുന്നു ,

ശിവ : ഏട്ടാ , അയാൾ ,,, അവൾ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു ,,,

അച്ചു :അയാൾ ഒരു വാടക ഗുണ്ട ആണ് മോളെ , അയാൾക്ക് വലുതായി ഒന്നും അറിയില്ല , അന്ന് അവരെ നോക്കാൻ ഏൽപ്പിച്ച നീ അവരുടെ കണ്ണ് വെട്ടിച്ചു കടന്നു കളഞ്ഞത് കൊണ്ട് ,ഇത്ര കാലവും നിന്നെ തപ്പി നടക്കുകയാ ,, ആർക്ക് വേണ്ടിയാണ് എന്ന് അയാൾക്കും അറിയില്ല , അയാളുടെ കൂട്ടാളികളെ വിളിക്കാൻ നോക്കി പക്ഷേ അവരെയൊന്നും കിട്ടിയില്ല, ചിലപ്പോ ഇയാൾ നമ്മടെ കയ്യിൽ പെട്ടത് അവർ കണ്ട് കാണും ,,,, അവൻ ചിരിയോടെ തന്നെ പറഞ്ഞു ,അവളും അവനെ ഒന്ന് നോക്കി

ശിവ : ഞാൻ ,,ഞാൻ ,, ഏട്ടനോട് എല്ലാം പറയാം ,,, അവൾ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു

അച്ചു : ശിവ ,നീ ടെൻഷനോടെ ഒന്നും പറയണ്ട , സാവധാനം പറഞ്ഞ മതി ,,,,അവൻ അലിവോടെ അവളുടെ തലയിൽ തലോടി പറഞ്ഞു

ശിവ : അതല്ല ഏട്ടാ എനിക്ക് പറയണം , എല്ലാം ഏട്ടനോട് പറയണം അല്ലേൽ അല്ലേൽ ചിലപ്പോ എനിക്ക് ഇനിയും ഇതുപോലെ ആരേലും വന്നാൽ എതിർക്കാൻ ഉള്ള ശക്തി ഉണ്ടാവില്ല ,,ഏട്ടൻ അറിയണം എന്റെ എല്ലാം ,,, അവൾ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു , അച്ചു അവളെ ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം തലയാട്ടി , ജാനകിയും ദേവയാനിയും അങ്ങോട്ട് വന്നതും അവരെയും ശിവ അവിടെ ഇരുത്തി .

തൃശ്ശൂർ ഉള്ള ഒരു ഗ്രാമത്തിൽ ആണ് ഞാൻ ജനിച്ചത് , എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ആരെന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല , ശിവക്ഷേത്രത്തിന് അടുത്തുള്ള ഒരു കുറ്റിക്കാട്ടിൽ നിന്നും കിട്ടിയതാണ് ആ ശിവക്ഷേത്രം തന്നെ ആയിരുന്നു എന്റെ ജീവ വായുവും , ഓർമ്മ വെച്ച നാൾ മുതൽ ഒരു ദിവസം പോലും മുടങ്ങാതെ ഞാൻ ആ നടയിൽ എത്തുമായിരുന്നു , എന്റെ പരിഭവങ്ങളും പരാതികളും സന്തോഷങ്ങളും സങ്കടങ്ങളും അവിടെ ബോധിപ്പിക്കാതെ എനിക്ക് ഉറക്കം പോലും വരില്ലായിരുന്നു ,വലിയ കുട്ടി ആയതിൽ പിന്നെ ആ ദിനങ്ങൾ അവിടെ പോകാതെ ഞാൻ ഉറക്കം പോലും ഒഴിഞ്ഞു ഇരിന്നിട്ടുണ്ട് ,

ഞാൻ ഓർമ്മ വെച്ച നാൾ മുതൽ മുത്തശ്ശി എന്ന് വിളിക്കുന്ന ആ വലിയ മനസ്സിന്റെ ഉടമയെ , അവർക്കും ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല , അതുകൊണ്ട് തന്നെ അല്ലറ ചില്ലറ പണികൾ ആവുന്നത് പോലെ ചെയ്താണ് അവർ ജീവിച്ചിരുന്നത് , ഒരു കൊച്ചുവീട് ആയിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ , എനിക്ക് 8 വയസ്സ് ഉള്ളപ്പോൾ അവിടെ അടുത്ത് തന്നെ ഉള്ള മുത്തശ്ശിയുടെ ഒരു കൂട്ടുകാരി ഉണ്ട് വലിയ തറവാട്ടുകാർ ആയിരുന്നു അവർ , അവിടെ ആ മുത്തശ്ശിയും മുത്തശ്ശനും മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു ,അവരുടെ മക്കൾ ഒക്കെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞും ജോലി സംബന്ധമായും പുറത്തായിരുന്നു , എന്നെ എന്റെ മുത്തശ്ശി അമ്മമ്മ എന്ന അവരെ ഏൽപ്പിച്ച ശേഷം ഒരു യാത്ര പോയി ,പിന്നെ ഞാൻ അവിടെ ആയിരുന്നു നിന്നത് ,അവരെന്നെ പഠിക്കാൻ വിട്ടു , നല്ല സ്നേഹമുള്ളവർ ആയിരുന്നു , അങ്ങനെ 4 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം എന്റെ 12ആം വയസ്സിൽ അവരുടെ കുടുംബങ്ങൾ എല്ലാം തറവാട്ടിൽ ഒത്തുകൂടി ,