രണ്ടാം ജന്മം 3 [അജി] 170

അവൾ എന്നെ നിർബന്ധിക്കാൻ നോക്കി. ഞാൻ അവളുടെ ഭർത്താവ് അല്ലാ എന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും അവൾ എന്നെ അത്താഴം കഴിക്കാൻ നിർബന്ധിക്കുന്നു.

 

“വേണ്ടാ… എനിക്ക് വിശപ്പില്ല….”

 

“ഭക്ഷണം കഴിക്കാതെ പട്ടിണി കിടന്ന് മരിക്കാനാണോ ഉദ്ദേശം…?”

 

“ഹേയ് അല്ല വേണ്ടാത്തൊണ്ടാ….”

 

“മ്മ്… ശരി.വേണം എന്ന് തോന്നുമ്പോൾ എടുത്ത് കഴിക്ക്….”

 

അനു അതും പറഞ്ഞ് അവിടെ നിന്ന് പോയി. അവൾ അവളുടെ പരുപാടികളിലേക്ക് കിടന്നു. കുറച്ച് നേരത്തിന് ശേഷം അവൾ അവിടേക്ക് വന്നു.

 

“ഞാൻ ചോറിന് വെള്ളം ഒഴിച്ചിട്ടില്ല. വിശപ്പ് തോന്നുമ്പോൾ എടുത്ത് കഴിക്കണേ….”

 

ഞാൻ അവൾക്ക് ശരി എന്ന് തലയാട്ടി കാട്ടി.

 

“അതേ മണ്ടത്തരം ഒന്നും കാട്ടാലേ… നമ്മുക്ക് എന്തെങ്കിലും പരിഹാരം കാണാം…”

 

“മ്മ്…”

ഞാൻ ഒന്ന് മൂളി.

 

“ഇപ്പോൾ കിടന്ന് ഉറങ്ങ്. ഒന്ന് ഉറങ്ങി കഴിഞ്ഞാൽ കുറച്ച് ആശ്വാസം കിട്ടും ”

 

അവൾ എന്നെ അവിടെ പിടിച്ച് കിടത്തി. ലൈറ്റ് ഓഫാക്കി അവൾ കിടക്കുവാൻ പോയി. അവൾക്ക് ഞാൻ പറഞ്ഞത് വിശ്വാസം ആയി എന്ന് തോന്നുന്നു. അത്‌ എന്നെ സംബന്ധിച്ച് എനിക്കൊരു ആശ്വാസമാണ്. എന്നെ അവൾ വിശ്വസിക്കുന്നു എന്നത്. ഞാൻ പറയുന്നത് ആരും വിശ്വസിക്കില്ല എന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത്. എന്നാൽ അനു അത്‌ വിശ്വസിച്ചു. വിശ്വസിക്കേണ്ടാ ആള് തന്നെ വിശ്വസിച്ചു.ഇനി ആരെയും ഭോദ്യപ്പെടുത്തിയിലെങ്കിലും വിഷയമില്ല. അനുവിന് വിശ്വാസം ആയാലോ അത്‌ മതി.

 

ഇപ്പോൾ എനിക്ക് കുറ്റ ബോധം ഒന്നുമില്ല ഇവിടെ കിരൺ എന്ന് പറഞ്ഞ് കഴിയുന്നതിൽ. അനുവിന് എന്നെ കുറിച്ച് എല്ലാം അറിയാമല്ലോ…

 

മറ്റുള്ളവരുടെ കണ്ണിൽ ഞാനും അവളും ഭാര്യ ഭർത്തക്കാൻ മാരാണ്. ഞങ്ങൾക്ക് അങ്ങനെ ആയിരുന്നില്ല. ഞാൻ അവളെ ഭാര്യ ആയി കാണാൻ തീരുമാനിച്ചാലും അവൾക്ക് ഒരിക്കലും അങ്ങനെ എന്നെ കാണാൻ പറ്റില്ലെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. ഞാൻ കണ്ട സ്വപ്നം നടക്കും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല. എന്നാലും അയാൾ എന്തിനായിരിക്കും എന്നെ ഇവിടേക്ക് പറഞ്ഞ് വിട്ടത്. പലതും ചിന്തിച്ച് ഞാൻ അവിടെ കിടന്നുറങ്ങി പോയി.