മുറിപ്പാടുകൾ [മനൂസ്] 2764

പുഞ്ചിരി വിടാതെയുള്ള അവളുടെ മറുപടിയിൽ ഒന്നും വ്യക്തമായില്ലെങ്കിലും അയാൾ വെറുതെ ചിരിച്ചു..

 

“നാട്ടിൽ എവിടെയാ.. ഇവിടെ എങ്ങനെ..”

 

രണ്ട് ചോദ്യങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് അയാൾ എയ്തു.

 

“ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾ ഉണ്ടാകും സാറിന്..മറുപടി തരാം.”

 

അയാളെ നോക്കി ഹൃദ്യമായി പുഞ്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു ആ പെണ്കുട്ടി അപ്പോഴും..

 

അയാൾ അവളെ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി..കാഴ്ചയിൽ ഐശ്വര്യം തോന്നിക്കുന്ന വെളുത്ത മുഖം… ഇരുപതിനു മദ്ധ്യേ പ്രായം തോന്നിക്കും..കണ്ണുകൾക്ക് വല്ലാത്ത തിളക്കമുള്ളത് പോലെ തോന്നി.ആ മിഴികളിലെ ഭാവം എന്ത് എന്നത് വ്യക്തമല്ല..

 

അധികനേരം നോക്കി നിൽക്കാൻ കഴിയാതെ നോട്ടം പിൻവലിക്കാൻ ജോർജ് നിർബന്ധിതനായി…

 

“സാർ… കുടിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും..”

 

അവളുടെ ചോദ്യമാണ് അയാളെ സ്വബോധത്തിലേക്ക് കൊണ്ടു വന്നത്..

 

“യെസ്.. ഷുവർ..”

 

അയാൾ അവളോട് ഇരിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു..

 

ഫ്രിഡ്ജിൽ ഇരുന്ന മുന്തിരി മിക്സിയിൽ ജ്യൂസ് ആക്കാനായി യാന്ത്രികമായി ഇടുമ്പോഴും മനസ്സ് മറ്റെവിടെയോ ആയിരുന്നു…

 

മിക്സിയുടെ ഉയർന്ന ശബ്ദം അയാളുടെ ഉള്ളിലും വല്ലാത്ത അസ്വസ്ഥത സൃഷ്ടിച്ചു.. പുറമെ മധിച്ചു പെയ്യുന്ന പേമാരി പോലെ പ്രക്ഷുബ്ധമായ മനസ്സായിരുന്നു അപ്പോൾ ജോർജിന്..

 

മിക്സിയുടെ ശബ്ദം നിലച്ചപ്പോൾ അയാൾ ഞെട്ടി..തന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൾ നിൽക്കുന്നതാണ് അയാൾ കാണുന്നത്..

 

“സാർ വല്ലാണ്ട് ചിന്തിക്കേണ്ട.. സാർ എന്നെ കണ്ടിട്ടില്ല അതുകൊണ്ട് തന്നെ എത്ര ഓർത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചാലും അതൊക്കെയും പാഴ്ശ്രമങ്ങളായി പോകും..”

 

പുഞ്ചിരിയോടെ അത് പറഞ്ഞുകൊണ്ടവൾ ഒരു ഗ്ലാസ്സിൽ പകർത്തിയ ജ്യൂസുമായി അവിടെ നിന്ന് പോയി..

 

“എന്നെ ഇവിടെ ആരും തേടി വരാറില്ല.. കുട്ടി ആരാണെന്ന് ഇതുവരെ പറഞ്ഞില്ല..”

 

ഹാളിൽ എത്തിയതും അയാൾ ചോദിച്ചു.

 

“ആരാലും കണ്ടുപിടിക്കാൻ കഴിയാതെ എങ്ങോട്ടോ ഒളിച്ചോടിയ ഭീരുവിനെ ആര് തേടി വരാൻ ആണ് സാർ..”