മിഥുനമാസത്തിലെ കാറ്റ് (അപ്പൂസ്) 2030

മുകളിൽ കയറുന്നത് ചിന്തിക്കാൻ പോലും കഴിയാത്തത്ര വേഗതയിൽ അത് തന്റെ കടമ നിർവഹിക്കുന്നതുപോലെ….

അവനോടൊപ്പം തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു അവൾ.. പലപ്പോഴും നാണം കൊണ്ട് നമ്രമുഖി ആയി… ഇടക്ക് ഉച്ചമയക്കത്തിന് അവൻ കണ്ണടച്ചപ്പോൾ അമ്മയും അവനെ കൈ നീട്ടി വിളിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി.. എങ്കിലും അവളെ പോലെ അവൻ ഭയന്നില്ല.. സന്തോഷം തോന്നി..

അതേസമയം ഉച്ചാടനത്തിന് വില്ലടത്ത് ഭദ്രൻ തിരുമേനി അടിവാരത്ത് ഒരുക്കങ്ങൾ തുടങ്ങിയിരുന്നു. പക്ഷെ കൊടുങ്കാറ്റ് അവരെ മുകളിലേക്ക് കയറുന്നതിൽ നിന്ന് തടഞ്ഞു.

“മിഥുനത്തിൽ കാറ്റ് ഉണ്ടാവാറുണ്ട്.. പക്ഷെ ഇത്ര ശക്തമായി.. അതും ഇവിടെ മാത്രം.. എന്താ തിരുമേനി ഇനി ചെയ്യാ??”

“പൂജ മുടങ്ങാൻ പാടില്ല.. ഒരു കാര്യം ചെയ്യാ…. താഴെ തെളിയിക്കാ ഹോമകുണ്ഡം.. ഇന്ന് ഇവിടെ പൂജ… നാളെ സൂര്യോദയതിനു മുൻപ് മുകളിലെത്തി പൂജ തുടങ്ങണം…”

അതേസമയം ആർക്കും കയറാനാവാത്ത മുത്തപ്പൻ കുന്നിൽ അമ്പലത്തിനു കീഴിൽ ചുറ്റും കാട് വളർന്നു മൂടിയ ഒരു പാറയിൽ ഉറക്കത്തിലൊരു ഭ്രാന്തൻ കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു..

“എണീറ്റില്ലേ ഇതുവരെ? മുഹൂർത്തം അടുക്കുന്നു.. വേഗം എണിറ്റു കുളിച്ചു വരൂ എന്റെ പ്രാണെശ്വരാ….”

അവളുടെ ശബ്ദം കേട്ടവൻ എണീക്കുമ്പോളേക്ക് മലയാടിവാരത്ത് വന്നു നിന്ന ബസിൽ ഒരു വസൂരി കലയുള്ളയാൾ വന്നിറങ്ങിയിരുന്നു..

♥️♥️♥️♥♥️♥️♥️♥️

പിറ്റേന്ന് നേരം വെളുക്കും മുൻപേ കാറ്റു അടങ്ങി എല്ലാം ശാന്തമായി.. മുത്തപ്പന്റെ നടയിൽ ചെന്നു ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കിയ വെളിച്ചപ്പാട് അത്ഭുതം കൂറി..

“തീരുമേനി, ശത്രു സംഹാരത്തിനു നിക്ഷേപിച്ച ഏഴാമത്തെ നാളികേരവും കാണാനില്ല..”

“പ്രതികാരം തീർന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു. എങ്കിൽ ഉച്ചാടനം എളുപ്പമാകും.”