മിഥുനമാസത്തിലെ കാറ്റ് (അപ്പൂസ്) 2030

അവൻ അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് ഇരുന്നു..

“”ചേച്ചിയുടെ ഭർത്താവിന്റെ അനിയത്തിയുടെ മോൾ അല്ലെ.. ആതിര? നല്ല കുട്ടി ആവും… നിനക്ക് ചേരും എന്ന് മനസ്സ് പറയുന്നു.. ഇനിയും ഉടക്കുപറയാതെ അവളെ കെട്ടി കുറെ ഏറെ പിള്ളേരെ ഉണ്ടാക്കു.. ആദ്യത്തെ മോൾക്ക് നല്ലൊരു പേര് ഞാൻ സജസ്റ്റ് ചെയ്യാം. കൃഷ്ണപ്രിയ…”

മുഖത്ത് നോക്കാതെ ആരും അടുത്തില്ലെങ്കിൽ കൂടി, മറ്റൊരാൾ കേൾക്കാതിരിക്കാൻ എന്നവണ്ണം നേർത്ത ശബ്ദത്തിൽ അവൾ മന്ത്രിച്ചു..

“ഒന്നും മറന്നിട്ടില്ല?? നാല് മാസം മുൻപ് പറഞ്ഞ പേരടക്കം ഒന്നും????”

“എനിക്ക് മറക്കാൻ ശ്രമിക്കേണ്ടല്ലോ നിന്നെപ്പോലെ…. ഓർക്കാനും വേറെ ആരുണ്ട്??”

പെട്ടെന്ന് അവളുടെ ചുവന്നു. കണ്ണുകൾ വല്ലാതെ മിടിച്ചു. അവളുടെ ഹൃദയം മിടിക്കുന്നത് അവനു കേൾക്കാൻ മാത്രം ഉച്ചത്തിലായി….

ഇരിക്കുന്ന പാറയിൽ കുത്തിയ അവന്റെ കൈ തിരഞ്ഞുപിടിച്ചു അതിനു മുകളിൽ തന്റെ കൈ പിടികൊണ്ട് അകലെ അസ്‌തമിക്കാൻ തുടങ്ങുന്ന സൂര്യനെ നോക്കി അവൾ ചോദിച്ചു…

“നിന്റെ അമ്മക്ക് ക്ഷമ ഉണ്ടാവോ അസ്ഥിത്തറയിൽ വിളക്ക് വയ്ക്കാൻ വരുന്ന പെണ്ണിനായി ഒരു വർഷം കാക്കാൻ???”

“എന്ത്?”

കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ അവൻ അവൾക്ക് നേരെ നോക്കി അതിശയത്തോടെ ചോദിച്ചു…

അപ്പോളേക്കും സൂര്യഭഗവാൻ പുതിയ മേച്ചിൽ പുറം തേടി പടിഞ്ഞാറൻ ചക്രവാളത്തിൽ താഴ്ന്നു തുടങ്ങി.. അവളുടെ കവിളുകൾ അവസാന സൂര്യരശ്മിയിൽ സൂര്യനിലും മനോഹരമായി ചുവന്നു തിളങ്ങി..

അവൾ അവന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു രണ്ടുകൈ കൊണ്ടും അവന്റെ നെഞ്ചിൽ തുടർച്ചയായി ഇടിച്ചു… പതിയെ ആ ഇടിയുടെ ശക്തി കുറയുന്നതോടൊപ്പം അവന്റെ നെഞ്ചിൽ അവൾ തല ചാരി..