മിഥുനമാസത്തിലെ കാറ്റ് (അപ്പൂസ്) 2030

അവന്റെ മൗനവും പരിഭ്രമവും കണ്ട് അവനെ കളിയാക്കി ചിരിക്കുമ്പോളും നിരാശ കലർന്നിരുന്നു അവളുടെ മുഖത്ത്….

ആ നിരാശ മറച്ചുപിടിക്കാൻ അവന്റെ മുഖത്തേക്കുള്ള നോട്ടം ഒഴിവാക്കി അവൾ ആ നടയിലെ കമ്പിയഴികളിലേക്ക് ദൃഷ്ടിയൂന്നി…

ആ നടയിലെ നെടുകെ ഉള്ള രണ്ട് കമ്പിയഴികൾക്ക് ഏറ്റവും താഴെ കുറുകെ ഉള്ള കമ്പിയിൽ ഏഴു താലി ചരട് കെട്ടിത്തൂക്കിയിട്ടുണ്ട്..

“ഏഴു താലികൾ… ഏഴു ഗന്ധർവന്മാർ…. ഇതിൽ എത്ര പേർ തേടി വന്നു നിന്നെ ഇതുവരെ ”

“ഇനിയും സമയമുണ്ട് മഹേശ്വർ…. നോക്കു. ഇപ്പോളും പോയിട്ടില്ല ഒരു ചരടിലെ താലി പോലും…”

ഏഴു മഞ്ഞ നൂലുകളിൽ കോർത്ത ആലിലത്താലി അപ്പോളും അതിൽ നിന്നും പൂർണമായും ദ്രവിച്ചു പോയിട്ടില്ല… ആ ചരടുകളിൽ ആദ്യം കെട്ടിയവ മുതൽ കഴിഞ്ഞ മാസം കെട്ടിയത് വരെ കാലത്തിനനുസരിച്ചു മങ്ങി നിറം മാറിയെങ്കിലും ഇപ്പോളും ബലവത്താണ്..

“ഏഴു മാസം ഏഴു താലി.. ഇനി ഇവയൊക്കെ പോയാലും എന്റെ എട്ടാമത്തെ താലി.. അതെനിക്ക് ഗന്ധർവനെ നൽകും… ഞാൻ കാത്തിരിക്കുന്ന ഗന്ധർവൻ വരും… ”

“”പ്രാർഥിക്കാമെന്ന് പറയുന്നില്ല… ഞാൻ ഒന്നിനും വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കാറില്ല… എന്നാലും ആശംസിക്കുന്നു മനുഷ്യരെ പ്രണയിക്കാത്ത ഗന്ധർവനെ കാത്തിരിക്കുന്ന എന്റെ കൃഷ്ണകുട്ടിയെ നല്ലൊരു ഗന്ധർവ്വൻ തേടി വരുന്നതിന്….”

അവൻ അൽപ്പം നിരാശയോടെ അത് പറഞ്ഞു അവളെ നോക്കുമ്പോൾ അവൾ ആ താലി കെട്ടാൻ കുനിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു….

അവന്റെ നോട്ടം കണ്ട അവൾ താലിച്ചരടിന്റെ രണ്ടറ്റവും വലംകൈ കൊണ്ട് പിടിച്ചു മറുകൈ കൊണ്ട് അവളുടെ താഴ്ന്നു പോയ ചുരിദാറിന്റെ കഴുത്തിലെ വിടവ് മറച്ചു..

“ഞാൻ താലിയാണ് നോക്കിയത്.. തന്റെ സ്ഥാനചലനം സംഭവിച്ച വസ്ത്രത്തിനിടയിലെ ശരീരമല്ല.. രണ്ട് കയും കൊണ്ട് കെട്ടിക്കോ..”