മിഥുനമാസത്തിലെ കാറ്റ് (അപ്പൂസ്) 2030

അമ്പലം എന്നു പറയാനും മാത്രമില്ല…. വിരിച്ച പാറയിൽ ശിവലിംഗത്തോട് സാമ്യമുള്ള ഒരു ഉയർച്ച.. അതിനു തൊട്ടു അടുത്തായി ഒരു ചെറിയ കുഴി കല്ലിനുള്ളിൽ തന്നെ.. കറുത്തതെങ്കിലും വറ്റാത്ത വെള്ളം..

അതിൽ നിന്ന് അൽപ്പം നീങ്ങി എപ്പോളും വിഗ്രഹത്തെ തണലിൽ സൂക്ഷിക്കാൻ ഉതകുമാറ് ഒരു പടുകൂറ്റൻ അരയാൽ മരം.. പാറയുടെ ഇടുക്കിലെ അൽപ്പം മണ്ണിൽ വളർന്ന അതിന്റെ വേരുകൾ വെള്ളവും വളവും തേടി പാറക്കു താഴെ മണ്ണിലേക്ക് വളർന്നത് അൽപ്പം ഭീകരാന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്….

പക്ഷെ യുഗാന്തരങ്ങളായി അവിടെ വിശേഷദിവസങ്ങളിൽ ആദിവാസികൾ വിളക്ക് വച്ചു പ്രാർത്ഥിച്ചു പോന്നുവത്രെ… ഈ അടുത്തു അതിനു ചുറ്റും മട്ടികല്ല് കൊണ്ട് മതിൽ കെട്ടി നടയിൽ കമ്പി അഴി ഇട്ടു സംരക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്….

“ഇയാൾ എന്താലോചിച്ചു നില്ക്കാ അവിടെ??”

അവൾ തിരിച്ചു വന്നു അവന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു അരയാലിനെ ചുറ്റാൻ തുടങ്ങി.. ഇടക്ക് താഴേക്ക് വളർന്ന വേരുകളിലൊന്നിൽ ചവിട്ടി വഴുക്കി അവൾ പുറകോട്ട് അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു..

“നീ ഉണ്ടായത് നന്നായി.. ഇല്ലേൽ ഇപ്പോൾ അമ്മ കൊണ്ട് പോയേനെ എന്നെ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക്….”

ഒരു വശത്തു കിഴ്ക്കാംതൂക്കായ പാറയുടെ അടിഭാഗം നോക്കി അവൾ പറഞ്ഞു..

“നിന്നെ അങ്ങനെ വിട്ടു കൊടുക്കാതിരിക്കാൻ അല്ലെ ഞാൻ എന്നും കൂടെ ഉണ്ടാവാം എന്ന് പറഞ്ഞത്…”

അവൾ നിശബ്ദ ആയി അരയാലിനെ ഒരു വട്ടം ചുറ്റി… പിന്നെ ചോദിച്ചു..

“നിനക്ക് ഓർമ ഉണ്ടോ ഇതുവരെ എത്ര വട്ടം നീ എന്നോട് ഇഷ്ടം പറഞ്ഞു എന്നു??”

“ഏഴോ എട്ടോ വട്ടം..”