പ്രേമ മന്ദാരം 1[കാലം സാക്ഷി] 108

“അതിനെന്താ, കൂടെ പൊന്നോ…”

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ നേരെ പാർക്കിങ് ഏരിയയിൽ ഇറക്കുന്ന വണ്ടി എടുത്ത് ഇറങ്ങി. വണ്ടി പാർക്കിങ് ഏരിയയിയോ നിന്നും മെയിൻ ഗേറ്റിന് മുന്നിൽ എത്തിയപ്പോൾ ബൈക്കിന് മുന്നിൽ കേറി നിന്ന് ഐശു എന്നെ തടഞ്ഞു.

“എന്താണ് ഐശു ഒരു വഴിതടയൽ” ഞാനൊരു ചെറു മന്ദഹാസത്തോട് ചോദിച്ചു.

“വിഷ്ണു ഒന്ന് ഇറങ്ങിക്കെ”

വിഷ്ണു അന്തം വിട്ട് ഐശുവിനെ നോക്കി പിന്നെ എന്നെയും. ഇതിൽ കേറി ഞാൻ ഇടപ്പട്ടാൽ എന്നോടുള്ള ദേഷ്യത്തിന് അവൾ എന്താണ് ചെയ്യാൻ പോകുന്നത് എന്ന് നന്നായി അറിയാവുന്നത് കൊണ്ടും. ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞ് പോകുന്ന കുട്ടികളുടെ മുന്നിൽ വെച്ച് നാണം കെടണ്ട എന്നുള്ളത്കൊണ്ടും ഞാൻ അവനോട് ഇറങ്ങാൻ ആംഗ്യം കാട്ടി.

അവൻ യു ടു ബ്രൂടസ് എന്ന ഭാവത്തിൽ എന്നെ നോക്കിയ ശേഷം ബൈക്കിൽ നിന്നുമിറങ്ങി.

അവൻ ഇറങ്ങിയതും ഐശു ഓടി വന്ന് എന്റെ തോളിൽ പിടിച്ച്, രണ്ട് കാലും ഒരുഭാഗത്തിട്ട് ബൈക്കിൽ കയറിയിരുന്നു.

“പോട്ടെ…” വിഷ്ണുവിനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ച ശേഷം ഐശു പറഞ്ഞു.

ഞാൻ വിഷ്ണുവിനെ നോക്കി അവൻ എന്നെ നോക്കി കലി പൂണ്ട് നിൽക്കുവാണ്. ഞാൻ അവന് ആംഗ്യ ഭാഷയിൽ ഒരു സോറിയും പറഞ്ഞു വണ്ടി മുന്നോട്ട് എടുത്തു.

സെക്കന്റ്‌ ഇയർ ആയപ്പോഴാണ് എന്റെ നരന്തര ആവിശ്യത്തിനെ തുടർന്ന് എനിക്കൊരു ബൈക്കെടുത്ത് തരാൻ അപ്പൻ തയ്യാറായത്. പിന്നെ ഞാനും ഐശുവും ബൈക്കിൽ തന്നെയായിരുന്നു കോളേജിൽ പോക്കും വരവുമെല്ലാം.