പ്രേമ മന്ദാരം 1[കാലം സാക്ഷി] 108

“ഡാ ചെറുക്കാ എനിക്ക് നല്ല ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ട് നീ വന്നേ”

 

“എനിക്ക് സംസാരിക്കണ്ട എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്, നീ പോകാൻ നോക്ക്”

 

“സമേ പ്ലീസ് കളിക്കല്ലേ… ഞാൻ ഇന്ന് രാവിലെ സംസാരിച്ച ക്ലാസ്സിൽ ഉണ്ടാകും. നീ ഇത് മടക്കി വച്ചിട്ട് പെട്ടെന്ന് വന്നേ” അവൾ അത് പറഞ്ഞു ക്ലാസ്സിൽ നിന്നുമിറങ്ങി പോയി.

 

ഞാനല്പം ജാഡയിട്ടെങ്കിലും അവളെ ഭീഷണിപ്പെടുത്താൻ പറ്റിയ അവസാരമാണ് എന്ന് നന്നായി അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് അവളുടെ പുറകെ ഇറങ്ങി ഇന്ന് രാവിലെ സംസാരിച്ച ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു.

 

ഞാൻ പോകുന്നത് തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന പ്രിയയെ ഞാൻ കണ്ടെങ്കിലും മൈന്റ് ആക്കാൻ പോയില്ല.

 

അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ എന്നെയും കാത്ത് ഐശു അവിടെ തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു.

 

“എന്താ നിനക്ക് പറയാൻ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത്” ഞാൻ അല്പം ദേഷ്യത്തോടെ തന്നെയാണ് ചോദിച്ചത്.

 

“സമേ എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കല്ലേ, നീ എന്തൊക്കെയാ കാണിച്ചത്. അതും അവളുമാരുടെ മുന്നിൽ വെച്ച്. പിന്നെ അവന്റെ ഒരുക്കത്തെ ഒരു ഫോട്ടോയും” അവൾ നിന്ന് ഉറഞ്ഞ് തുള്ളി.

 

“പിന്നെ നിനക്ക് മാത്രമല്ലെ നാണവും മാനവുമൊക്കെയുള്ളൂ”

 

“ഡാ അത് ഞാൻ അറിയാണ്ട് പറ്റിയതാണ് എന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ? പിന്നെ രാവിലെ നീ എന്നെയും കുറെ പറ്റിച്ചില്ലേ? വിളിച്ചിട്ട് ഫോണു പോലും എടുക്കാതെ”

 

“വിളിച്ചിട്ട് ഫോൺ എടുത്തില്ലെങ്കിൽ നീ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്യുമോ?”

 

“ഡാ പറഞ്ഞില്ലേ ഒരു അബദ്ധം പറ്റി പോയെന്ന്. നീ അത് വിട്ടേ എന്നിട്ട് നല്ല കുട്ടിയായി ആ ഫോട്ടോ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തേ. അത് ലീക്ക് ആവുകയോ മറ്റോ ചെയ്താ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ല”

 

“എന്തിനാ ലീക്ക് ആവുന്നേ ഞാനത് കോപ്പിയെടുത്ത് കോളേജ് മൊത്തം ഒട്ടിക്കാൻ പോകുവാണ്. നറുമ്പോൾ നീ മാത്രം അല്ലല്ലോ? നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് നാറാം”

 

“സാമേ…, നീ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നേ?” അത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയിരുന്നു, അവളുടെ ശബ്ദം ഇടറിയിരുന്നു.