പ്രണയമഴ 💛5 343

 

ദന്തങ്ങൾ മൂക്കിൽ അമർന്നു… വീണ്ടും വിട്ടപിരിയാൻ മടി കാണിച്ച് കൊണ്ട് ചുണ്ടുകൾ കൊരുത്ത് വലിച്ചു… നാവിൽ രക്തച്ചുവ കളർന്നതും അധരം വേർപ്പെടുത്താൻ ഒരുങ്ങിയ അശ്വിനെ പിൻകഴുത്തിൽ പിടിച്ച് തന്നിലേക്ക് തന്നെ അടുപ്പിച്ചു അവൾ…

 

 

അർജുന്റെ ചെയ്ത്തിൽ മായാതെ കിടക്കുന്ന മുറിപ്പാടുകൾ അവൻ മെല്ലെ മെല്ലെ തൊട്ട് നോക്കി… ചുണ്ടുകൾ മൃദുവായി അമർത്തി… കണ്ണീരിന്റെ ഉപ്പുച്ചുവ അവ രുചിച്ചറിഞ്ഞു… ചെറിയൊരു ചിരിയോടെ അവന്റെ തലയിൽ തലോടി കൊണ്ട് മാനസി അവനെ നോക്കി കണ്ടിരുന്നു…

 

“പെണ്ണെ…!!” വീണ്ടും പ്രണയം നിറഞ്ഞ് തുളുമ്പുന്ന വാക്കുകൾ… അടങ്ങാത്ത പ്രണയത്തോടെ അവൾ അവനായി കാതോർത്തു…

 

“എന്നോടിഷ്ട്ടാണോ നിനക്ക്…!!” അവന്റെ കണ്ഠംമൊന്ന് ഇടറിയോ…?? ഇപ്പോഴും വെറും ഒരു സ്വപ്നം പോലെയാണ് അവനെല്ലാം തോന്നുന്നത്… ഉത്തരത്തിനായി അവൻ അവളെ സൂക്ഷ്മം നോക്കി… നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന കണ്ണുകളിൽ അവൾ ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി… ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞിനെ പോലെ അവൾ അവനെ തന്റെ മാറോട് അടക്കി പിടിച്ചു…

 

“ഒരുപാട്… എന്നിലെ ഉയിര് പോലും നീയാകുന്നു… ഇനിയങ്ങോട്ട് നീയില്ലാത്ത ജീവിതം ഒരുപക്ഷെ എനിക്ക് ആലോചിക്കാൻ പോലും ആവുന്നില്ല…” രണ്ടുപേരും കരയുകയായിരുന്നു… അവൻ അവളെ ഇറുക്കി പുണർന്നു… ഒരിക്കലും വേർപ്പെട്ട് പോവരുതേ എന്ന കണക്കെ…

 

“കുറച്ച് പണം ആയാൽ എന്നെ ഇട്ടറിഞ്ഞ് പോവോ… എനിക്ക് നീയല്ലാതെ ഇനി ആരും ഇല്ലെടി…”തേങ്ങി കരഞ്ഞ് കൊണ്ടവൻ മുറിഞ്ഞ് പോവുന്ന വാക്കുകൾ ഏറെ പണിപ്പെട്ട് കോർത്തിണക്കി…

 

 

“എനിക്ക് ആലോചിക്കാൻ പോലും ആവുന്നില്ല… ഇനി എന്റെ ജീവിതത്തിൽ പ്രണയം എന്നൊരു വികാരത്തിന് തന്നെ സ്ഥാനമില്ലെന്ന് ഉറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞ അതെ മനസ്സ് ഇന്ന് നീയില്ലാതെ ഞാനില്ലെന്ന് മുറവിളി കൂട്ടുമ്പോൾ അത്ഭുതം ആണെനിക്ക്… കുറഞ്ഞ കാലം കൊണ്ട് നീയെന്നിൽ ആഴത്തിൽ വേരൂന്നി പടർന്ന് പന്തലിച്ചിരുന്നു… Uh r such a magic…!!” ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞ് കവിഞ്ഞൊഴുകുന്ന ഇഷ്ടം അവൾ അതേ പടി തുറന്ന് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവന്റെ നെറ്റിയിൽ ചുണ്ടമർത്തി…

 

 

“I laav uh d more…I laav uh till ma heart beat stop..!! Uh r d best feeling nd weird fragment of ma world…” കിതച്ച് കൊണ്ട് അവൻ അവളിലേക്ക് അമർന്നു… കൈകൾ മേനിയിൽ വെറുതെ കുസൃതി കാട്ടി…

 

 

പെട്ടന്ന് എന്തോ ഓർത്തെടുത്തത് പോലെ അവൾ അവന്റെ മുഖം തനിക്ക് അഭിമുഖം ആയി വെച്ചു…