“ഇന്ന് ഒരു സർജറി ഉണ്ട്… ചിലപ്പോൾ വൈകുമായിരിക്കും… ഏതായാലും കുറച്ച് നേരം വെയിറ്റ് ചെയ്യണേ… കഴിയുമെങ്കിൽ ഒപ്പം തന്നെ പോവാം…” മുന്നിൽ പോവുന്ന മാനസിയോട് അവൻ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു… ചൊടികളിൽ ഒരു കുഞ്ഞ് ചിരി വിടർന്നു…തിരിഞ്ഞ് അവനെ ഒന്ന് ചെറഞ്ഞ് നോക്കി കൊണ്ട് അവൾ മുന്നോട്ട് നടന്നു…
കഴിഞ്ഞ ദിവസത്തെ ചുംബനത്തിന്റെ ഓർമകൾ അവളിൽ വന്ന് മൂടി… അന്നാദ്യമായി ആ പെണ്ണിന്റെ കവിളുകൾ ചുവന്നു തുടുത്തു… ചെഞ്ചോപ്പണിഞ്ഞ സൂര്യൻ പോലും നാണിച്ച് പിൻവാങ്ങുന്ന ഭംഗിയായിരുന്നു അവൾക്ക് അപ്പോൾ…!!
__________________?
“മീനൂട്ടി ഞാൻ വരാൻ വൈകും… നീ പൊക്കോ… ചിലപ്പോൾ രാത്രി ആവും കേട്ടോ… മെയിൻ ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്തേക്ക്… എന്റെ കയ്യിൽ സ്പെയർ കീ ഉണ്ട്… ആര് വന്ന് വിളിച്ചാലും വാതിൽ തുറക്കരുത്…” എൻട്രൻസിൽ അവന് വേണ്ടി കാത്ത് നിൽക്കുന്ന മാനസിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് ദൃതിയിൽ പറഞ്ഞ് അവളുടെ കവിളിൽ ഒന്ന് തട്ടി അവൻ തിരിഞ്ഞ് ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് ചെന്നു…
അവനെ നോക്കി ഒന്ന് നിശ്വസിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ ബസ് സ്റ്റാൻഡിലേക്ക് വെച്ച് പിടിച്ചു… ഫോൺ എടുത്ത് അശ്വിന് ഒരു മെസ്സേജ് അയച്ചു…
“Something special is coming …?” അത്രമാത്രം അയച്ച് കൊണ്ട് അവൾ ഫോൺ ബാഗിലെക്ക് ഇട്ടു… ബസ് വന്നതും അതിലേക്ക് കയറി…
ലിഫ്റ്റ് എന്തോ തകരാറ് ഉണ്ടെന്ന് വാച്ച് മാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ സ്റ്റെപ് കയറിയാണ് മാനസി റൂമിലേക്ക് ചെന്നത്… ബാഗിൽ നിന്നും കീ എടുത്ത് ഡോർ തുറക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും ബലിഷ്ടമായ കൈകൾ അവളുടെ സാരിക്ക് ഇടയിലൂടെ കടന്ന് പൊക്കിളിൽ അമർത്തി വേദനിപ്പിച്ചു… അവളുടെ ഉള്ളം ഒന്ന് കിടുങ്ങി… ക്രൂരതയോടെ തന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന അർജുന്റെ മുഖം മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു… വെട്ടിതിരിഞ്ഞ് നോക്കിയതും അതേ ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്ന അയാളെ കണ്ടതും അവൾ പുറകിലേക്ക് ഒന്ന് വേച്ച് പോയി…
“ഞാൻ ഉള്ള സ്ഥലത്ത് തന്നെ നീയും ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു കൊതി വീണ്ടും നിന്നെ ഒന്ന് ആസ്വദിക്കണം എനിക്ക്…” അവളുടെ കഴുത്തിൽ താടി കൊണ്ട് ഉരസി അവൻ പറയുമ്പോഴും അനങ്ങാതെ നിൽക്കുക ആയിരുന്നു അവൾ…ശരീരത്തിൽ രക്തയോട്ടം നിന്നത് പോലെ…!!
അവളെ ഒന്ന് നോക്കി കൊണ്ട് അയാൾ ചുണ്ട് കോട്ടി ചിരിച്ചു… മാറിന് മുന്നിൽ മറഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന സാരി താഴ്ത്തി അവിടെ പല്ലുകൾ അമർത്തി… വേദന ഒന്നും അവൾ അറിഞ്ഞതെ ഇല്ല… ജീവൻ നഷ്ടപ്പെട്ട പോലെ ആയിരുന്നു… മാനസിയുടെ ശരീരം ആകെ തണുത്തുറഞ്ഞു പോയി…
Nenbaa adutha part naale raavile idumennu pratheekshikkunnu?