മാനസിയുടെ കണ്ണുകൾ വരുന്ന വഴിയിലേക്ക് ഇടയ്ക്കിടെ പാഞ്ഞ് ചെന്നു… ദൂരെ നിന്നും ബസിന്റെ ഹോൺ കേട്ടതും അവൾ വെപ്രാളത്തോടെ അവൻ വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് നോക്കി… അപ്പോഴാണ് തന്നെ ഒന്ന് നോക്കുക കൂടി ചെയ്യാതെ കാർ ഓടിച്ച് പോവുന്ന അവനെ അവൾ കണ്ടത്…
എന്ത് കൊണ്ടോ വല്ലാതെ സങ്കടം വന്ന് പോയി അവൾക്ക്… കരച്ചിലോടെ തിരിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് തന്നെ ചെന്നു…
ഫ്ലാറ്റ് തുറന്ന് കയ്യിലെ ബാഗ് എടുത്ത് ദൂരേക്ക് എറിഞ്ഞു…നേരെ അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്ന് ഒതുക്കി വെച്ച പാത്രങ്ങൾ എല്ലാം സിങ്കിലേക്ക് കൊണ്ടിട്ടു… ഉള്ള ദേഷ്യം മുഴുവനും പാത്രങ്ങളിൽ അടിച്ചും തൊഴിച്ചും അവൾ തീർത്തു… ഒപ്പം തന്നെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ തുടക്കുന്നും ഉണ്ട്…
“എനിക്ക് പേടി ആയിട്ടല്ലേ ഞാൻ അയാളെ ഒന്നും ചെയ്യാതിരുന്നേ… അതിന് എന്നോട് ഇങ്ങനെ ഒക്കേ ചെയ്യണോ… നിക്ക് വല്ലാണ്ട് നോവുന്നുണ്ട്…*ഒത്തിരി ഇഷ്ട്ടം ആണെന്ന് പറയാതെ പറയുന്നില്ലേ…* ഇയാളെന്താ പൊട്ടൻ ആണോ… അതോ എന്നോടുള്ള ഇഷ്ട്ടം ഒക്കെ പോയോ… ഏയ് കാണില്ല… എന്നെയും ഇഷ്ട്ടാ അങ്ങേർക്ക്… അല്ലെങ്കിലും ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്തിട്ടും ഞാൻ മിണ്ടാതെ ഇരുന്നെന്ന് കേട്ടാൽ എനിക്ക് അയാളെ ഇഷ്ട്ടം ആണെന്നല്ലേ അശ്വിൻ കരുതാ… എന്നെ വെറുത്ത് കാണും…” നല്ല മനസ്സ് ഒന്ന് പറയുമ്പോൾ ചീത്ത മനസ്സ് വേറൊന്ന് പറഞ്ഞ് അവളെ നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തി കൊണ്ടിരുന്നു…
കൊച്ച് കുഞ്ഞിനെ പോലെ വിതുമ്പി അവൾ മാറോട് കൈ പിണച്ച് മുഖം തിരിച്ചിരുന്നു…
_____________________?
മാനസി വരില്ലെന്ന് അവന് നൂറ് ശതമാനം ഉറപ്പായിരുന്നു അതുകൊണ്ട് തന്നെ കഴിയുന്നതും വേഗത്തിൽ അവൻ ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങി..
“Something spl is coming…?” ഡ്രൈവ് ചെയ്യുമ്പോൾ അവൾ അയച്ച അവസാന മെസ്സേജ് അവനൊന്ന് നോക്കി… ആകർഷണമായൊരു ചിരി വിടർന്നു… ചുണ്ടുകൾ അവയിൽ മുദ്രണം ചാർത്തി…
“എനിക്കറിയാടി പെണ്ണേ നിനക്കെന്നെ ഇഷ്ട്ടാന്ന്… നീയും ഇനി കുറച്ച് വെള്ളം കുടിക്ക്… ഞാനും ഒരുപാട് പിറകെ നടന്നതല്ലേ… ആ സുഖം നീയും ഒന്നറിയ്യ് അപ്പോഴല്ലേ ഒരു കിക്ക്…” അവളുടെ ഫോട്ടോയിൽ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ച് അവൻ മൊഴിഞ്ഞു…
Nenbaa adutha part naale raavile idumennu pratheekshikkunnu?