പന്ത്രണ്ടാം ? തീയാട്ട് [ Sajith ] 1413

അത്രയും ആളുകളെ ഒന്നിച്ചു കണ്ടതിൽ കുഞ്ഞൂട്ടന് ചെറിയ അസ്വസ്ഥത തോന്നി. എല്ലാവരും കുഞ്ഞൂട്ടനെ തന്നെയാണ് നോക്കുന്നത്. ഒരുപാട് കുട്ടികളുണ്ട് വീട്ടിൽ. അതിൽ പല പ്രായത്തിലുള്ളവരും ഉണ്ട് പെൺകുട്ടികളും ആൺകുട്ടികളുമുണ്ട്. പിന്നെ അവരുടെ ഒക്കെ മാതാ പിതാക്കളെന്ന് തോന്നിക്കുന്നവരും. അവിടെന്നും ഇവെടെന്നുമൊക്കെ ജോലിക്കാരുടെയും മറ്റും എത്തി നോട്ടവും കുഞ്ഞൂട്ടൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. തങ്ങളുടെ ബാഗുമായി ഡ്രൈവറും ഒന്നു രണ്ടു പുരുഷന്മാരും മറ്റൊരു വാതിൽക്കലൂടി അകത്തേക്ക് കയറി പോവുന്നതും അവൻ കണ്ടു.

ഇന്ദിരാമ്മ കുഞ്ഞൂട്ടനെ പിടിച്ച് അവർക്കും അപ്പുവിനും ഇടയിലായി നിറുത്തി. ഉമ്മറത്തേത്തിയ അവരെ താലമുഴിഞ്ഞ് ആ മധ്യവയസ്ക സ്വീകരിച്ചു. മൂന്ന് പ്രാവശ്യം ചുറ്റി കഴിഞ്ഞ് അതിൽ നിന്ന് രക്തവർണ്ണ നിറത്തിലുള്ള കുങ്കുമത്തിൽ നിന്നൊരു നുള്ളെടുത്ത് അവൻ്റെ നെറ്റിയിൽ ചാർത്തി. ശേഷം പാത്രത്തിൽ നിന്ന് അൽപം കൽക്കണ്ടവും തെച്ചിപൂവും തുളസിയും അവൻ്റെ വായിലേക്ക് വെച്ച് കൊടുത്തു.

ഒരു പാവകണക്കേ അവനെല്ലാം അനുസരിച്ച് നിന്നു. ചടങ്ങുകഴിഞ്ഞതും ഗോവിന്ദൻ മാമ തൻ്റെ കൊമ്പൻ മീശയൊന്ന് മുകളിലേക്ക് ഉഴിഞ്ഞു. കുഞ്ഞൂട്ടൻ്റെ തോളിൽ കൈയ്യിട്ട് അയാൾ അകത്തേക്ക് നടന്നു. അവർക്ക് വഴിയൊരുക്കി ഉമ്മറത്ത് നിന്നും എല്ലാവരും മാറി കൊടുത്തു.

കുഞ്ഞൂട്ടൻ അയാളോടൊപ്പം അകത്തേക്ക് കയറി. ചെറിയൊരു ഇടനാഴി അത് കഴിഞ്ഞ് വീണ്ടും വരാന്ത. നടുവിലായി ചെറിയൊരു നടുമുറ്റം. നടുമുറ്റം ചുറ്റി വരാന്തയിലൂടെ നടന്നു. വീണ്ടുമൊരു ഇടനാഴി. ഇന്ദിരാമ്മ തൻ്റെ വീടിനു വന്ന മാറ്റങ്ങൾ നോക്കി കണുകയായിരുന്നു. ഇരുപത്തഞ്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണ് തറവാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി എത്തുന്നത്. വലിയ വ്യത്യാസങ്ങളൊന്നുംസംഭവിച്ചതായി അവർക്ക് തോന്നിയില്ല. ഗോവിന്ദൻ മാമ അവനെയും കൂട്ടി ഒരു മുറിക്ക് മുൻപിലെത്തി.

“”ഇന്ദൂ അമ്മ ഇതിലാണ് കിടക്കുന്നത്..””,””സംസാരിക്കും പക്ഷെ അധികം വന്നും സാധിക്കില്ല…””,””എഴുന്നേൽക്കാനും കഴിയില്ല…””,””വിശ്രമം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…””,””വാ..”,,

ഗോവിന്ദൻ വാതിൽ തുറന്നകത്ത് കയറി. അവിടെ ജനലിൽ കൂടി കടന്നുവരുന്ന വെളിച്ചവും നോക്കി ഒരു പ്രായമായ സ്ത്രീ കട്ടിലിൽ ചാരി ഇരിക്കുന്നു. ചർമ്മമെല്ലാം ചുക്കി ചുളിഞ്ഞ് പോയിരിക്കുന്നു.

“”അമ്മേ ഇതാരൊക്കെയാ വന്നിരിക്കുന്നതെന്ന് നോക്കിയെ..””,

ഗോവിന്ദൻ്റെ ശബ്ദം കേട്ട് അവർ വാതിൽക്കലേക്ക് നോക്കി.

“”മോളേ ഇന്ദൂട്ടീ…””,

ഇത്ര കാലത്തിന് ശേഷവും ആഹ് വൃദ്ധയുടെ ഓർമ്മ ശക്തി മാഞ്ഞിട്ടില്ല. ശരീരത്തിനേ തളർച്ച ബാധിച്ചിട്ടുള്ളു മനസിന് തളർച്ചയില്ല.