നിഴലായ് അരികെ – 18 [ചെമ്പരത്തി] 779

“ന്നോട് വിളിക്കരുത് എന്ന് പറഞ്ഞു…. ന്നാ പിന്നെ എന്നെയൊന്നു വിളിക്കാൻ തോന്നിയില്ലല്ലോ…….ഞാനൊരുത്തി ഇവിടുണ്ടെന്നു പോലും നീ മറന്നു പോയിരുന്നോ നന്ദേട്ടാ…?? നിനക്കു  സുഖമില്ലാതെ ഇരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ എത്ര ടെൻഷൻ അടിച്ചു എന്നറിയാമോ…നിനക്ക് എങ്ങനെ ഉണ്ടെന്നു ഞാൻ കുഞ്ഞിയെ വിളിക്കുമ്പോൾ ആയിരുന്നു അറിഞ്ഞോണ്ടിരുന്നത്….. എനിക്ക് അവളോട്          പറയാൻ പറ്റുവോ നമ്മൾ തമ്മിൽ വിളിക്കാറില്ല എന്ന്……  അവൾ പറയുന്ന വിശേഷങ്ങൾക്ക് മൂളിക്കൊടുക്കുക അല്ലാതെ ഞാൻ മറ്റെന്താണ് ചോദിക്കുക എന്ന് പോലും നീയോർത്തോ???
എപ്പോഴും തോറ്റു തരുന്നത് ഞാനാണല്ലോ ല്ലേ…..ആ കോലത്തിൽ എന്നെ കണ്ടിട്ട് പോയിട്ട് എങ്ങനെ ഉണ്ട്, മരിച്ചോ എന്നറിയാൻ പോലും ഒന്ന് വിളിക്കാൻ തോന്നി…. “

കടിച്ചമർത്തിയ തേങ്ങൽ പുറത്തു ചാടാൻ വെമ്പിയതിനാൽ പറഞ്ഞു വന്നത് പൂർത്തിയാക്കാതെ അവൾ നിർത്തി…..
നെഞ്ചിനെ കുത്തിമുറിച്ചു കയറിയ ചോദ്യശരങ്ങൾക്കൊന്നും അവനു മറുപടി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല….

“അമ്മൂ….. നിന്റെ മുറിവൊക്കെ ഉണങ്ങിയോ….. ഒക്കെ ആണോ ഇപ്പൊ…. “???
കുറച്ചു നേരത്തെ നിശബ്ദതക്കു ശേഷം നന്ദൻ ചോദിച്ചു….മനസ്സിൽ കൂട് കൂട്ടിയ സങ്കടങ്ങളുടെ കഴുകന്മാർ പറന്നുയർന്നതിനാൽ ആകണം,വരണ്ടുണങ്ങിയ തൊണ്ടയിലൂടെ പുറത്തു ചാടിയ വാക്കുകൾ ഇടറിയിരുന്നു….