നിഴലായ് അരികെ – 18 [ചെമ്പരത്തി] 779

കുറച്ചു സമയം മൗനത്തെ പുൽകി ബെഡ് ഷീറ്റ് കയ്യിൽ തെരുപ്പിടിപ്പിച്ചു ഇരുന്ന ആര്യ, പൊടുന്നനെ ബെഡ്ഡിൽ നിന്നൂർന്നു നന്ദന്റെ കാലുകളിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു…..
“ന്നെ…. വെറുക്കല്ലേ  നന്ദേട്ടാ…… നിക്ക് വേറെയൊരു വഴിയും ഇല്ലാതായിപ്പോയി…..നിന്നെ നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ ഞാൻ ഇല്ലാതെ ആയിപ്പോകും….. നീ ഇല്ലാണ്ട് എനിക്ക് പറ്റില്ല്യാടാ…….”
തന്റെ കാലിൽ കെട്ടിപ്പുണർന്നു  അലറികരഞ്ഞ അവളെ നോക്കി അൽപ്പനേരം അവൻ അങ്ങാതെ ഇരുന്നു….അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ മുടി അവളുടെ സുന്ദരമായ മുഖത്തിന്റെ പകുതിയിലധികം മറച്ചിരുന്നു…
ഒഴികിയിറങ്ങിയ കണ്ണീർചാലുകളെ കെട്ടിപ്പുണരാൻ അവളുടെ നീളൻ മുടികൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു…..

കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞിട്ടും അവളുടെ കരച്ചിൽ അടങ്ങുന്നില്ല എന്ന് കണ്ട നന്ദൻ   അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിച്ചു കിടക്കയിൽ തന്റെ അരികിൽ ഇരുത്തി…..
എന്നാൽ അവൾ അവന്റെ കയ്യിൽ ചുറ്റിപിടിച്ചു ആ തോളിലേക്ക് മുഖം ചാരി….. പിന്നെയും ഏറെ സമയം കഴിഞ്ഞാണ് അവളുടെ കരച്ചിൽ ഒരു തേങ്ങൽ മാത്രമായി മാറിയത്….

“അമ്മൂ…..”
മുഖം തിരിച്ചു അവളുടെ കാതോരം പതിയെയവൻ വിളിച്ചു…..

“ങ്ങും……..”