നിഴലായ് അരികെ – 18 [ചെമ്പരത്തി] 779

“ഒന്നൂല്ല്യ…..”
“കളിക്കാതെ കാര്യം പറയമ്മൂ……”
അവന്റെ സ്വരത്തിൽ അത്രനേരം നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന ശാന്തതയുടെ ഘനം കുറയുന്നതറിഞ്ഞു, മനസ്സിന്റെ കോണിലെവിടെയോ നിറയുന്ന വിങ്ങൽ പണിപ്പെട്ടടക്കി അവൾ ഒന്നുമില്ലെന്ന് തലയാട്ടി……

ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ കൂടി അവളെ നോക്കി നിന്നിട്ടവൻ ഒരു ദീർഘനിശ്വാസത്തോടെ ബാഗും കയ്യിലെടുത്തു മുകളിലെ , ആര്യയുടെ റൂമിലേക്ക് അവളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ തന്നെ നടന്നു….
വാതിൽ തുറന്നു ഉള്ളിൽ കയറിയപ്പോഴേക്കും അവൾ പിന്നിലെത്തിയിരുന്നു….
തന്റെ കയ്യിലിരുന്ന ബാഗ് ടേബിളിലേക്ക് വച്ചിട്ടവൻ, നിന്ന നിൽപ്പിൽ ബെഡിലേക്ക് മലർന്നു വീന്നു….. ഒന്ന് പതിഞ്ഞമ്മർന്ന ബെഡ് നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ട് പൂർവ്വ സ്ഥിതി പ്രാപിച്ചു….
കാൽ ബെഡിന് പുറത്തേക്കിട്ട്, തലയ്ക്കു പിന്നിൽ ഇരു കൈകളും കോർത്തു, സീലിംഗിൽ, നീലക്കളറിൽ വിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഗാലക്സിയിലേക്ക് മിഴി നട്ടവൻ കിടന്നു….
കുറച്ചു നേരം വാതിൽക്കൽ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്ന ശേഷം, പതിഞ്ഞ പാദങ്ങളോടെ അവൾ ബെഡിനരികിലെത്തി…..
അവന്റെ അടുത്തു ഇരുന്നിട്ടവൾ ബെഡിലേക്ക് മലർന്നു …
കുറച്ചു നേരം ഇരു കൈകൾ കൊണ്ട് സാരിത്തുമ്പിൽ കോർത്തു വലിച്ചുകൊണ്ട് കിടന്നിട്ടവൾ എന്തോ തീരുമാനിച്ചുറച്ചു, സാരിത്തുമ്പിൽ കോർത്ത വിരലുകളെ മോചിപ്പിച്ചു, ഒന്ന് ശ്വാസം ആഞ്ഞു വലിച്ചു വിട്ടിട്ടവൾ നന്ദന് നേരെ ചെരിഞ്ഞു….
പതിയെ തന്റെ വലതു കൈ കൊണ്ട് അവന്റെ, ബട്ടൻസ് പൊട്ടിമാറിയപ്പോൾ കാണുന്ന, നേരത്തൊരു സ്വർണമാല ചുറ്റികിടക്കുന്ന   നെഞ്ചിലെ കറുത്ത രോമങ്ങളിൽ മൃദുവായി ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിട്ടാ നെഞ്ചിൽ ചിത്രം വരച്ചു തുടങ്ങി…..