“മാമാ…” അവൾ ആ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ നോക്കി മെല്ലെ വിളിച്ചു…
“അച്ചുമോളെ…” നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് വൈത്തി തന്റെ അനിയത്തിക്കുട്ടിയുടെ രക്തത്തെ പുണർന്നു…
പെട്ടെന്ന് എന്തോ ആലോചിച്ചു ഞെട്ടിയ പോലെ പേടിച്ചരണ്ട മുഖത്തോടെ അയാൾ പറഞ്ഞു,
“എന്തിനാ… എന്തിനാ ഇപ്പൊ ഇങ്ങോട്ട് വന്നേ… പൊക്കോ… എവിടെക്കാന്നു വച്ചാ പൊക്കോ… ഇവിടെ നിക്കണ്ട… എന്റെ മോനേം മോളേം കൊന്ന പോലെ നിന്നെയും കൊല്ലും പൊക്കോ… എവിടെയെങ്കിലും പോയി രക്ഷപെടൂ മോളേ…”
പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും നിസ്സഹായനായ ആ അച്ഛൻ കരഞ്ഞു പോയിരുന്നു…
“മാമാ…” അച്ചുവിന്റെ ദൃഢമായ ശബ്ദം കേട്ടു സംശയത്തോടെ അയാൾ അവളെ നോക്കി…
“എന്റെ ഏട്ടന്റെയും ദേവേച്ചിയുടെയും മരണത്തിനു കാരണക്കാരായവരെ നശിപ്പിക്കാൻ ആണ് മാമാ ഞാൻ ഇത്രയും കാലം കാത്തിരുന്നത്… ഇന്നെനിക്ക് അതിനു കൂട്ടായി എന്റെ ഏട്ടന്റെ ആത്മാവും ഉണ്ട്…”
“ആത്മാവ്… എന്ന് പറയുമ്പോ…” വൈത്തി മാമൻ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായി…
“ഞാൻ എല്ലാം പറയാം അപ്പാ… ആദ്യം അവളൊന്നു അകത്തേക്ക് കയറട്ടെ…”
വൈത്തി പെട്ടെന്ന് തന്നെ ബോധവാനായി…
“അയ്യോ… വാ മോളേ…” വൈത്തി അച്ചുവിനെയും കൂട്ടി നടക്കാനൊരുങ്ങി…
“മാമാ, എന്റെ പെട്ടിയൊക്കെ…”
അച്ചു പിറകിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു…
“നീ ചെല്ല് അച്ചൂ, പെട്ടിയുടെ കാര്യം ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം…”
അതിനിടയിൽ അപശ്രുതി പോലെ ഒരു പുരുഷസ്വരം കേട്ടതും വൈത്തി മാമ ജാഗരൂകാനായി…
Next part ini eppo avvum idunne
മെയ് 17
Poliyayittund ഒറ്റ ഇരിപ്പിനു വായിച്ചു തീർത്തു
Waiting for the next part brooo
താങ്ക്സ് ബ്രോ ???
Nannayittund.appo e storiyum avasanikkarayi allae.??.pinnae paranja timil edunna karyam ellavarkkum Oro preshnagal allae bro athinidayil nigalokkae ethil kanikkumnna athmarthatha njagal kandillennu veykkum.pinnae date paranjal a datinu vendi kathirikkendi varum. time eduthu ezhuthi post cheyythal mathi.vayikkan njagal ellarum undu nigalkkoppam
നന്നായിട്ടുണ്ട് സമയം എടുത്ത് എഴുതിയാൽ മതി
നന്ദി സഹോ, വായനക്കും വാക്കുകൾക്കും ?
തുടക്കമുണ്ടെങ്കിൽ ഒരു ഒടുക്കവും വേണമല്ലോ. നല്ല കഥകളുമായി ഇനിയും വരാൻ ശ്രമിക്കാം ?