ദേവദത്ത 2 (സ്മൃതിസാഗരം) [VICKEY WICK] 138

അന്നൊക്കെ ബസിൽ കേറിയാൽ സ്കൂൾ എത്തുന്നത് അറിയില്ല. നാവിനു വിശ്രമം കൊടുക്കാതെ ചിലച്ചു കൊണ്ടിരിക്കും. കുട്ടികളെല്ലാം ആരോ എഴുതിക്കൂട്ടിയത് മുഴുവൻ കാണാതെ പഠിച്ച് വലിയ ആളുകാളാവാൻ അവരുടെ പുറത്തേക്കാൾ വലിയ സഞ്ചിയും ചുമന്നു ബസിൽ തൂങ്ങിപ്പിടിച്ചു യാത്ര തുടർന്നു.

സ്കൂളെത്തി ഇറങ്ങിയാൽ പിന്നത്തെ കാഴ്ച വലിയ പുറംതോടും ചുമന്നു രണ്ടുകാലിൽ പോകുന്ന ആമകളെ പോലെ ബാഗും തോളിൽ തൂക്കി പോണ കുട്ടികളെയാണ്. സ്കൂളിലെത്തിയാൽ പിന്നെ തലേ ദിവസത്തെ ഹോം വർക്ക്‌ ചെയ്യാനുള്ള പങ്കപ്പാടാണ്. കണക്കു ക്ലാസ്സ്‌ മാത്രം എല്ലാവരുടെയും അനിഷ്ടം പിടിച്ചു വാങ്ങി.

എല്ലാവർക്കും ഇഷ്ടമുള്ളതും സ്വസ്ഥതയും സമാധാനവും കളിയാടിയിരുന്നതുമായ പീരീഡ്കൾ ആയിരുന്നു മലയാളത്തിന്റെ പീരിയഡും പി ടി പീരിയഡും. മലയാളം ടീച്ചർ ന്റെ ഫാൻ ആയിരുന്നത് കൊണ്ടാകാം ഞാനും ഒരു മലയാളം ടീച്ചർ ആയി മാറിയത്. പി ടി പീരിയഡ് ആൺകുട്ടികൾ എല്ലാം ഓരോ കളിക്ക് പോകും.

പെൺകുട്ടികൾക്ക് കാല്പന്തും ക്രിക്കറ്റും കബഡിയും  ഒക്കെ നിഷിദ്ധമായിരുന്നല്ലോ. ഞങ്ങളിലെ കലാകാരികൾ ഉണരുന്ന സന്ദർഭമായിരുന്നു അത്. ആദ്യസമയത്തെ, മിമിക്രിയും, മോണോ ആക്റ്റും, പാട്ടും, ഡാൻസും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ അന്താക്ഷരിയാണ് അരങ്ങേറുക.ചില ദിവസം ഇതൊന്നും കാണില്ല. വെറുതെ വർത്തമാനം പറഞ്ഞു സമയം കളയും.

ഉച്ചയായാൽ രുചിഭേതങ്ങളുടെ സമയമാണ്. തീണ്ടലും തൊടീലുമില്ലാത്ത തീന്മേശകളായി പാഠപുസ്തകശയ്യകളായ ഡെസ്ക്കുകൾ മാറുന്ന സമയം. ഓരോ അമ്മമാരും തങ്ങളുടെ കൈപ്പുണ്ണ്യത്തിന്റെ രുചി നിറച്ച പാത്രങ്ങൾ എല്ലാം തുറക്കപ്പെടും.

ദേവകി അമ്മയുടെ കൈപുണ്യം ലേഖയും ലീലാവതി അമ്മയുടെ കൈപ്പുണ്യം ദേവദത്തയും ആസ്വദിച്ചിരുന്ന കാലം. അന്നൊന്നും പാത്രങ്ങളുടെ ഉടമകൾ ആയിരുന്നില്ല അതിലെ ഭക്ഷണത്തിന്റെ ഉടമകൾ. അത് കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ കൈകഴുകാനായി ഒരു പാച്ചിൽ ആണ്.