ദേവദത്ത 2 (സ്മൃതിസാഗരം) [VICKEY WICK] 138

അങ്ങനെ വെള്ളത്തിൽ നോക്കി നിൽക്കെ വെള്ളവും എന്റെ രൂപവും നിറവും സ്വീകരിച്ചു എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു. കണ്ണാടിയിൽ കാണുന്ന അതെ ഞാൻ. പക്ഷെ എന്റെ ഉള്ളിലൂടെ പടവുകളും വെള്ളത്തിന്റെ ആഴവും ഒക്കെ കാണാം.

ഒരുപക്ഷെ എന്റെ തന്നെ ആത്മാവിനെ ആണോ ഈ ജലം പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നത്. അതാണോ ഉള്ളിലൂടെ അപ്പുറം കാണാൻ കഴിയുന്നത്. ഞാൻ എന്റെ ശരീരത്തിന്റെ പെരുവിരൽ കൊണ്ട് വെള്ളത്തിലെ എന്റെ ആത്മാവിനെ ഒന്ന് തോട്ടു.

ഉടനെ അത് രൂപം മാറി ഓളങ്ങളായി ഒഴുകി. പെരുവിരലിലൂടെ തണുപ്പ് അരിച്ചു കയറി വന്നു. ഇളം വെയിലുണ്ടെങ്കിലും മഞ്ഞ് വെയിലിനെ തോൽപ്പിച്ചു. മരതകക്കുളത്തിന് എന്നും ആ തണുപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു. അതെ എന്നും…

തണുപ്പിനൊപ്പം അരിച്ചു കയറിയത് ഓർമ്മകൾ കൂടിയാണ്. ചെറുപ്പകാലത്തെ എന്റെ ഒട്ടുമിക്ക ഓർമ്മകളും ഈ കുളവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്. ലേഖയും, ഞാനും, ഹരിമാഷും അല്ല അന്നത്തെ ഹരിയേട്ടനും, നന്ദുവേട്ടനും, അങ്ങനെ എല്ലാരും ദിനങ്ങൾ അവസാനിപ്പിച്ചിരുന്നതും തുടങ്ങിയിരുന്നതും ഈ കുളത്തിലെ ഒരു കുളിയോടെ ആയിരുന്നു.

അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഈ കുളം എല്ലാദിവസത്തേയും ഓർമകളെ കൂട്ടിയിണക്കുന്ന ഒരു ചങ്ങലയായിരുന്നു. അങ്ങനെ നോക്കിയാൽ ഈ കാണുന്നത് ഒരു കുളമല്ല. കടലാണ്… ഓർമകളുടെ ഒരു കടൽ…