ദക്ഷാർജ്ജുനം 11 [Smera lakshmi] 170

അവർ തിരിഞ്ഞുനിന്ന്‌ ചോദ്യഭാവത്തോടെ ആനന്ദിനെ നോക്കി.

എനിക്ക് അമ്മയോട് ചില കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചറിയാനുണ്ട്.

എന്താടാ നിനക്ക് അറിയേണ്ടത്?
ചോദിക്ക്.

സീത അവിടെത്തന്നെ ഇരുന്നു.

അമ്മാ….എന്നെക്കുറിച്ചുള്ള എല്ലാകാര്യങ്ങളും അമ്മയെന്നോട് പറയണം.

“എന്നെ പ്രസവിച്ച എന്റെ സ്വന്തം അമ്മയെ അമ്മ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?”

“എന്നെ നിങ്ങൾ എടുത്ത ആ ഓർഫനേജ് അതെവിടെയാണ്?”

അതെനിക്കറിയണം അമ്മാ എല്ലാം എനിക്കറിയണം.
പ്ലീസ്….

ഇടറിയ ശബ്ദത്തോടെ ആനന്ദ് ചോദിച്ചു.

ആനന്ദേ നീ എന്തൊക്കെയാണീ പറയുന്നത്….”നിന്റെ അമ്മ ഞാനാ….”
നീ എന്നോട് ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചോദിക്കല്ലേടാ,

അതു പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും സീത കരഞ്ഞുപോയി.

ഇല്ലമ്മാ എനിക്കറിയണം.

“ഇത്രയും കാലം എന്റെ ജന്മരഹസ്യം നിങ്ങൾ മറച്ചുവച്ചു.
ഇനിയും അതാവാമായിരുന്നു.
പക്ഷേ ഞാൻ അറിഞ്ഞ സ്ഥിതിയ്‌ക്ക് എന്നോട് അത് പറയാൻ നിങ്ങൾ ബാധ്യസ്ഥരാണ്.”

പറഞ്ഞേ പറ്റൂ….അല്ലെങ്കിൽ ഇന്നിവിടെ നിന്ന് ഞാനിറങ്ങും,പിന്നെ എന്നെ കാണില്ല.
ഒരിക്കലും.

മോനെ നീ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നത്?
എനിക്ക് നീ മാത്രമല്ലേ ഉള്ളൂ….
“നീയല്ലേ എന്റെ എല്ലാം.”
ഈ അമ്മയെ വിട്ട് നീ എങ്ങും പോകല്ലേടാ.
ഞാൻ പറയാം.

“എന്റെയും ശേഖരേട്ടന്റെയും വിവാഹം കഴിഞ്ഞു ഒരു വർഷം ആയപ്പോൾ അമ്മ pregnant ആയി.”

വെറും അഞ്ചു മാസം ആയി ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് “സ്വാമി ഏട്ടന്റെ വീട്ടിലെ കിണറിന്റെ പണി നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കേ അതിലേക്ക് അച്ഛൻ വീണു “എന്ന് പറഞ്ഞ് ശേഖരേട്ടന്റെ ഒരു സുഹൃത്ത് വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചത്.