ദക്ഷാർജ്ജുനം 11 [Smera lakshmi] 169

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സീതയുടെ മടിയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് ആനന്ദ് സീതയുടെ മുഖത്തേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി.

എന്താ അമ്മാ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്….
എനിക്ക് മറുപടി തരൂ….

” s.s.l.c. exam കഴിഞ്ഞ് result വന്നപ്പോൾ അമ്മ ചോദിച്ചു
എനിക്ക് എന്താവാനാ ഇഷ്ടം എന്ന് അപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞു എനിക്ക് ഡോക്ടർ ആയാൽ മതിയെന്ന്.”
അന്ന് തൊട്ടാ അച്ഛന് എന്നോടുള്ള സമീപനം ഇങ്ങനെയായത്.

എനിക്ക് ഈ ബിസ്സിനസ്സും അതിന്റെ ടെൻഷനും ഒന്നും പറ്റില്ലമ്മാ….ഒരുപാട് പാവങ്ങളെ help ചെയ്യണം,അതുമാത്രമേ എന്റെ മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.

“ആ മനസ്സ് എനിക്കെങ്ങനെ ഉണ്ടായി എന്ന് ഇപ്പോഴാ മനസ്സിലായത്.
നിങ്ങളുടെ മകനാണെങ്കിലല്ലേ എനിക്ക് ബിസ്സിനസ്സ് മൈൻഡ് ഉണ്ടാകൂ അല്ലേ അമ്മാ….”

ആനന്ദ് ചോദിച്ചു.

മോനേ നീ എന്തിനാ അമ്മയെ ഇങ്ങനെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നത്.
അച്ഛൻ അവിടെ വച്ച് ഇങ്ങനെ ഒരു സീനുണ്ടാക്കും എന്ന് സ്വപ്നത്തിൽ പോലും അമ്മ വിചാരിച്ചതല്ല.

“അച്ഛന് നിന്നെ ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നില്ല എന്നു പറയല്ലേടാ….എന്നെക്കാൾ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചത് ശേഖരേട്ടനായിരുന്നു.”

പിന്നെ എന്തു സംഭവിച്ചു എന്നാ അമ്മയ്‌ക്ക് മനസ്സിലാവാത്തത്.
അതുപോട്ടെടാ,
അച്ഛൻ തരാതിരുന്ന സ്നേഹം കൂടി ന്റെ മോന് ഞാൻ തരുന്നില്ലേ?

“പിന്നെ ലച്ചുവിന്റെ വീട്ടിലെ കാര്യമോർത്ത് നീ വിഷമിക്കേണ്ട.
നാളെ അമ്മ അവിടെ പോകുന്നുണ്ട്.”

എന്റെ കുട്ടി ലച്ചുവിനെ ഇത്രനേരമായിട്ടും വിളിച്ചില്ലല്ലോ.
നിന്നെ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു.

പാവം….അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ടാ എന്നെ വിളിച്ചത്.
നീ വേഗം അവളെ ഒന്നാശ്വസിപ്പിക്ക്.

ബാക്കി കാര്യങ്ങളൊക്കെ അമ്മ ശരിയാക്കിക്കോളാം.
നീ ഒന്ന് വിശ്രമിക്ക് അമ്മ താഴേക്ക് ചെല്ലട്ടെ.

അതും പറഞ്ഞ് സീത ആനന്ദിനരികിൽ നിന്ന്‌ എഴുന്നേറ്റു.
പെട്ടെന്ന് ആനന്ദ് സീതയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു.