ദക്ഷാർജ്ജുനം 11 [Smera lakshmi] 170

ഹ്മ്മം….ഞാൻ വിളിച്ചോളാം.
നീ പൊയ്ക്കോ ദേവാ….ഇന്നത്തെ ലീവ് വെറുതെ കളയേണ്ട വീട്ടുകാരുടെ കൂടെ ചിലവഴിക്ക്‌.

പോടാ….
“ഞാൻ ലീവായതുകൊണ്ട് വീട്ടിൽ ഇരിക്കണം അല്ലേ?
അപ്പോൾ നീയോ?
നീയും ഇന്ന് ലീവല്ലേ….എങ്കിൽ നീയും നിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകൂ….എങ്കിൽ ഞാനും പോകാം.”

“അങ്ങനെ നീ ഇപ്പോൾ എന്നെ സുഖിപ്പിക്കേണ്ട.
പോവുന്നെങ്കിൽ നമ്മൾ രണ്ടുപേരും ഒരുമിച്ച് ഇല്ലെങ്കിൽ ലീവ് ക്യാൻസൽ ചെയ്യുന്നു.
പറയ് എന്തുവേണം?”

എന്തു പറഞ്ഞാലും ദേവൻ അടങ്ങില്ലെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ കുഞ്ഞിനരികിൽ നിന്നും ആനന്ദ് എഴുന്നേററ്റു.
“കുഞ്ഞിന്റെ കാര്യങ്ങൾ പ്രത്യേകം നോക്കാൻ ഏൽപ്പിച്ച നഴ്സിനോട് അവനെ നോക്കിക്കോളാൻ പറഞ്ഞ് ദേവന്റെ കാറിൽ കയറി ആനന്ദ് മാളികപ്പുരയ്ക്കലെത്തി.”

??????????????????

കരഞ്ഞു വീർത്ത മുഖവുമായി തന്നെയും കാത്തിരിക്കുന്ന സീതയെ കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ ഹൃദയം വിങ്ങി.

എങ്കിലും അത് പുറത്ത് കാണിക്കാതെ ആനന്ദ് അവന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറിപ്പോയി.

“സീതാന്റി….എന്നോട് പറഞ്ഞ വാക്ക് ഞാൻ പാലിച്ചു.
ആനന്ദിനെ ഞാൻ ഇവിടെ എത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്.”

“ഇനി ബാക്കികാര്യങ്ങളൊക്കെ സീതാന്റി നോക്കണം.
ഇന്നു രാവിലെ വരെ അവൻ എങ്ങനായിരുന്നോ അതുപോലെയാക്കി നാളെ എനിക്കു തന്നേക്കണം കേട്ടോ”

ശരി….

സീത തലകുലുക്കി സമ്മതിച്ചു.

എന്നാൽ ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ.
ദേവൻ ഈശ്വരമംഗലത്തേക്ക് തിരിച്ചു.