ദക്ഷാർജ്ജുനം 11 [Smera lakshmi] 170

അവരുടെ കാർ പടിയിറങ്ങി പോയതും

“ഏതു ജാതിയിൽ പിറന്ന ഏതെങ്കിലും പിച്ചക്കാരിക്കൊക്കെ പിഴച്ചുപെറ്റുണ്ടായ അവന് ഒരിക്കലും നമ്മുടെ ലച്ചുവിനെ കൊടുക്കാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല.”

വിഷ്ണു രോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“വിഷ്ണു….വാക്കുകൾ സൂക്ഷിച്ചു ഉപയോഗിക്കണം.”

ദേഷ്യത്തോടെ വസുന്ധര വിഷ്ണുവിനോട് പറഞ്ഞു.

ശരി.ഇപ്പോൾ ഇതിനെ ചൊല്ലി ഒരു തർക്കം വേണ്ട.
എന്തുവേണമെന്ന് എനിക്കൊന്നാലോചിക്കണം.

മഹാദേവൻ പറഞ്ഞു.

അതുകേട്ട് ലച്ചു വിങ്ങിപ്പൊട്ടി കൊണ്ട് വീടിനകത്തേക്ക് ഓടി.
ബെഡിലേക്ക് വീണു നെഞ്ചു തകർന്നു കരഞ്ഞു.
അപ്പോഴേക്കും ഏട്ടത്തിമാരും അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനെത്തി.

മഹാദേവനും വസുന്ധരയും വിഷ്ണുവും വീടിനകത്തേക്ക് കയറിയിട്ടും ദേവൻ മാത്രം അപ്പോഴും ആനന്ദ് പോയ വഴിയിലേക്കും നോക്കി തറഞ്ഞു നിന്നു.

പിന്നെ വേഗം കാറെടുത്തു പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
തന്റെ ആത്മമിത്രം എവിടെയാണെന്നറിയാനുള്ള ആകാംഷയോടെ.

☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️

ഈ സമയം മാളികപ്പുരയ്ക്കലെ പോർച്ചിലേക്ക് ഒരു ഇരമ്പലോടെ ശേഖരൻ കാർ കയറ്റിയിട്ടു.

അതിൽ നിന്നും സീത പുറത്തിറങ്ങി കാറ്റ് പോലെ വീടിനകത്തേക്ക് കയറി.

പിറകെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ശേഖരനും.
മുറിയിലെത്തിയ ശേഖരനെ അമർഷത്തോടെ സീത നോക്കി.
എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.
എന്റെ സ്വന്തം തറവാടായ മാളികപ്പുരയ്ക്കലെ വെറുമൊരു “വീട്ടുജോലിക്കാരിയായിരുന്ന സരോജിനിയുടെ മകനായ നിങ്ങളെ സ്നേഹിച്ചതാണ് ഞാൻ ചെയ്ത ഏറ്റവും വലിയ തെറ്റ്.”