ദക്ഷാർജ്ജുനം 11 [Smera lakshmi] 170

??????????????????

അന്നുരാത്രി ഈശ്വരമംഗലത്ത്.

കരഞ്ഞു തളർന്ന് കിടക്കുകയാണ് മഹാലക്ഷ്മി.
അവൾ ഫോണിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി കിടന്നു.

നന്ദേട്ടനെ വിളിച്ചിട്ടും കിട്ടുന്നില്ല.
വിളിക്കുമ്പോൾ ഒക്കെ ഫോൺ സ്വിച്ച് ഓഫ്.

ദേവൻ വന്ന് ആനന്ദിനെ താൻ വീട്ടിലാക്കിയിട്ടാണ് താനിപ്പോൾ വരുന്നതെന്ന് ലച്ചുവിനോട് പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് അവൾക്ക് കുറച്ചെങ്കിലും ആശ്വാസമായത്.

“എങ്കിലും എന്നെ ഒന്ന് വിളിച്ചാലെന്താ….”

ലച്ചു അതും ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തത്.
ലച്ചു വേഗം ഫോണെടുത്ത് കാതിലേക്ക് ചേർത്ത് വച്ചു.
എന്നിട്ട്

“നന്ദേട്ടാ….”

എന്ന് വിളിച്ച് ലച്ചു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.

ലക്ഷ്മീ നീ എന്തിനാ കരയുന്നത്?
നിന്നെ വിളിക്കാനും സംസാരിക്കാനും പറ്റിയ ഒരവസ്ഥയിലല്ലായിരുന്നു ഞാൻ.
എല്ലാം നിനക്ക് അറിയാവുന്നതല്ലേ.

എനിക്കറിയാം നീ വിഷമിച്ചിരിക്കാവും എന്ന്.
നിന്റെ കരച്ചിൽ കേൾക്കാൻ എനിക്ക് വയ്യെടോ.
അതുകൊണ്ടാ ഞാൻ വിളിക്കാതിരുന്നത്.
പിന്നെ നിന്റെ വീട്ടിൽ എല്ലാവർക്കും ഇപ്പോൾ എന്നെ വെറുപ്പായിരിക്കും.
ല്ലേ ലക്ഷ്‌മി.

ആനന്ദ് ചോദിച്ചു.

മറുതലയ്ക്കൽ നിന്നും മറുപടിയൊന്നും കേൾക്കുന്നില്ല.
അപ്പോൾ ആനന്ദ് വീണ്ടും വിളിച്ചു.

ലക്ഷ്മി നീ എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ?
എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് പറയ്.

“ഇനി നിനക്കും ഈ അനാഥനെ ഇഷ്ട്ടല്ലാണ്ടായോ.”

ഒരു വിങ്ങലോടെ ആനന്ദ് ചോദിച്ചു.