തിയോസ് അമൻ 1 (The beginning) [NVP] 207

വീരഭദ്രൻ വളരെ വിഷമത്തോടെ ആണ് അത് ചോദിച്ചത്.

 

“ഇല്ല..വീര…….ഇതിനു ഒരു മാർഗവും ഇല്ല ”

 

വീരഭദ്രനോട് തിരുമേനി വളരെ വിനയത്തോടെ ആണ് അത് പറഞ്ഞത്.

മറ്റു പ്രശ്നപരഹിരം നോക്കിയതിനു ശേഷം തിരുമേനിയെ ദക്ഷിണയും ഏല്പിച്ചു പറഞ്ഞയച്ചു.

കുറച്ചു സമയങ്ങൾക്ക് ശേഷം

വീരഭദ്രൻ മുറിയിൽ വളരെ ഏറെ ചിന്തയിൽ മുഴുകി ഇരിക്കുകയാണ്. അപ്പോഴാണ് വീരഭദ്രൻ തന്റെ റൂമിലേക്ക്‌ ആരുടെയോ കാലടി അടുക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചത്.വേറെ ആരും അല്ലായിരുന്നു അളിയൻ രാഘവൻ ആയിരുന്നു. രാഘവൻ പതിയെ വന്നു വീരഭദ്രന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു.

 

“അളിയൻ ഇപ്പോഴും അത് ആലോചിച്ചു ഇരിക്കുകയാണോ ”

വീരഭദ്രൻ രാഗവാനെ ദയനീതയോടെ ഒന്ന് നോക്കിയതിനു ശേഷം തല താഴ്ത്തി ഇരുന്നു.

 

” അളിയാ എനിക്ക് മനസിലാവും ഈ വിഷമം എനിക്കും ഒരു മകൾ ഉള്ളതാ പക്ഷെ ഇങ്ങനെ ഇരുന്നത് കൊണ്ട് എന്ത് കിട്ടാനാ. ”

 

“പിന്നെ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാനാ രാഘവാ… നീ തന്നെ പറ എന്ത് ചെയ്യും ഞാൻ ”

 

അതിനു മറുപടി രാഘവനു ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. കുറച്ചു നേരത്തെ ആലോചനക്ക് ശേഷം…

 

“അളിയാ ഞാൻ ഒരു വഴി പറയാം…… പക്ഷെ അത് അളിയന് എത്രത്തോളം ഇഷ്ടം ആവും എന്ന് എനിക്കറിയില്ല അതാണ്‌ എന്റെ പേടി…”

 

“രാഘവാ….. നിനക്ക് എന്നോട് എന്തും പറയാൻ ഉള്ള അനുവാദം ഇല്ലേ പിന്നെ എന്താ ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ…”

 

“എന്നാലും അളിയാ… ഇത്……”

 

“നീ പറയു രാഘവാ……”

വീരഭദ്രൻ രാഘവനെ ഒന്ന് പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.

 

” അത് അളിയാ നമുക്ക് ഗായത്രിയുടെ വിവാഹം ആരെങ്കിലും ആയി തത്കാലം ആരും അറിയാതെ നടത്താം എന്നിട്ട്….. നമുക്ക് വീണ്ടും ഒരു കല്യാണം എല്ലാരേയും അറിയിച്ചു നടത്താം അത് പോരെ ”

ഒരു പൊട്ടിത്തെറി ആണ് രാഘവൻ പ്രതീക്ഷിച്ചത്. എന്നാൽ….വീരഭദ്രൻ ഒന്ന് ആലോചിച്ച ശേഷം രാഘവനെ ഒന്ന് നോക്കി മന്തഹസിച്ചു.

“രാഘവാ നീ പറഞ്ഞതിലും കാര്യം ഇല്ലാതില്ല പക്ഷെ ഇത് മറ്റുള്ളവർക്കും താല്പര്യം വേണ്ടേ പിന്നേ ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞു ആറു വരാനാ അവളെ കെട്ടാൻ….”