താമര മോതിരം – ഭാഗം -17 (ഡ്രാഗൺ) 269

ഉണ്ണി തുണിപൊതിഞ്ഞ എണ്ണ കൂട്ടിനുള്ളിൽ ഇരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് രണ്ടു ദിവസത്തിലേക്ക് കടക്കുന്നു – ഇതുവരെ ചികിത്സയിൽ ഒരു അനീഷ്ടവും കടന്നു കൂടിയില്ല എന്നുമാത്രം അല്ല കാര്യങ്ങൾ വൈദ്യർ മനസ്സിൽ കൂട്ടിയത് പോലെ തന്നെയാണ് മുന്നോട്ടു പോകുന്നത്.

നാളെ രാവിലെ പുലർന്നു പന്ത്രണ്ടു നാഴിക കഴിയുമ്പോൾ ഉണ്ണിയുടെ ചികിത്സയുടെ അടുത്ത ഘട്ടത്തിലേക്ക് കടക്കാൻ സമയം ആകും എന്നാണ് വൈദ്യർ കണക്കു കൂട്ടിയത് –

വൈകുന്നേരം പതിവ് പോലത്തെ പൂജകൾ കഴിഞ്ഞു അമ്പലത്തിൽ നിന്നും തിരികെ ആശ്രമത്തിൽ എത്തിയ വൈദ്യർ നേരെ ഉണ്ണിയുടെ അടുക്കലേക്കു പോയി.

ഉണ്ണിയുടെ അടുക്കൽ എത്തിയ വൈദ്യർ കാണുന്നത് അവിടെ ഉണ്ണിയെ പരിചരിക്കാൻ ഏൽപ്പിച്ചിരുന്നു ശിശ്യൻ ഇരുന്നു ഉറങ്ങുന്നു –

കൂടെ ഉണ്ണിയുടെ ശരീരത്തിലേക്കുള്ള ധാര കോരൽ നിലച്ചിരിക്കുന്നു

ചികിത്സയുടെ ഈ അവസരത്തിൽ ധാര കോരൽ എന്നത് പ്രാണവായു എന്നത് പോലെ ആണ് – അത് നിലയ്ക്കുക എന്നാൽ മരണം ആണ് ഫലം

ശിശ്യനെ വിളിച്ചു ഉണർത്തി വൈദ്യർ ശകാരിച്ചു – എന്നാലായാൽ പോലും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല അയാൾ ഉറങ്ങിപോയെന്ന കാര്യം – ഒരു ബോധക്ഷയം പോലെ തോന്നിയെന്നാണ് അയാൾ വൈദ്യരോട് പറഞ്ഞത്

ഉടൻ തന്നെ വൈദ്യർ ഉണ്ണിയുടെ തലയിലും കഴുത്തിലും പിന്നെ കാൽ പാദത്തിലും തുണിയുടെ പുറത്തുകൂടെ അമർത്തി നാഡിമിടിപ്പ് നോക്കി

പേടിയോടെ വൈദ്യരുടെ പ്രവർത്തി നോക്കി നിന്ന ശിശ്യൻ വൈദ്യരുടെ മുഖത്ത് കണ്ട ആശ്വാസം കണ്ടപ്പോൾ മാത്രമാണ് പേടി മാറിയത്

ആദ്യം അയാൾ വൈദ്യരോട് ക്ഷമാപണം നടത്തി

എന്നാൽ അയാളുടെ വാക്കുകൾ കേൾക്കാനുള്ള മനസികാവസ്ഥ ആയിരുന്നില്ല വൈദ്യർക്ക് , വൈദ്യർ അത്ഭുതത്തോടെ ഉണ്ണിയുടെ ചുറ്റും നടന്നു അയാളുടെ ഇപ്പോഴുള്ള അവസ്ഥ പരിശോധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു –

അയാൾക്ക് ഓരോ തവണ നോക്കുമ്പോഴും വൈദ്യരുടെ മുഖത്ത് സന്തോഷവും അത്ഭുതവും തെളിഞ്ഞു കണ്ടു.

അതെ ഉണ്ണിക്കു വൈദ്യർ പ്രതീക്ഷിച്ചതിലും വേഗത്തിൽ മാറ്റം ഉണ്ടായിരിക്കുന്നു, അവൻ മരുന്നുകളോടും ചികിത്സകളോടും നല്ലരീതിയിൽ പ്രതികരിക്കുന്നുണ്ട്,

ഇപ്പോൾ അവന്റെ നാഡിമിടിപ്പും രക്തയോട്ടവും ശരീരത്തിന്റെ എല്ലാ ഭാഗത്തേക്കും കൃത്യമായി ചലിക്കുന്നുണ്ട്

തന്നെ വൈദ്യർ പരിശോധിക്കുന്നതും തന്റെ ശരീരത്തിൽ ഉണ്ടായ മാറ്റങ്ങളും എല്ലാം തന്നെ തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ട് ഉണ്ണി .