ഡെറിക് എബ്രഹാം 27 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 222

 

“പറയാതിരിക്കാൻ എനിക്കാവില്ല..

ആ കാര്യം നീ മറന്നു പോയെങ്കിൽ ഞാൻ ഓർമിപ്പിക്കാം..

നിന്നെയും കൂട്ടുകാരെയും ഈ ഓപ്പറേഷന് അയച്ചത് , രാജസ്ഥാൻ ഗവണ്മെന്റിന്റെ പെർമിഷനോ അറിവോ ഇല്ലാതെയാണ്…

മറന്നു പോയോ നീയത്…?

കേരളാ ഗവണ്മെന്റിനെ പോലും ബാധിക്കുന്ന കാര്യമായിട്ടും , രാജസ്ഥാൻ ഗവണ്മെന്റിനെ നിനക്ക് വിശ്വാസമില്ലാത്തത് കൊണ്ടാണ് , നിന്റെ തന്നെ നിർദേശപ്രകാരം ഞാനും CM സാറും അതിന് സമ്മതിച്ചത്..

അതും നീ മറന്നു പോയിക്കാണും..അല്ലേ..”

 

മധുവങ്കിൾ , അവിടെ കൂടി നിൽക്കുന്ന മാധ്യമങ്ങളെ നോക്കി…

 

” ദാ…നീ കണ്ടോ അത്…

നീ ആരാണെന്നും ഇവനാരാണെന്നും അധികം വൈകാതെ അവരറിയും… കേരളത്തിലെ ഒരു എംഎൽഎ കൂടി നിങ്ങളുടെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നുവെന്നറിഞ്ഞാൽ , അത് നമ്മുടെ ഗവണ്മെന്റിനെയും CM നേയും ബാധിക്കുമെന്ന കാര്യം സുനിശ്ചയം…

കേരളവും രാജസ്ഥാനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം പോലും അത് കാരണം ഇല്ലാതെയാകാം..

എങ്കിലും , ഇത് വരെ സംഭവിച്ചതൊക്കെ നമ്മുടെ കൈയിൽ നിൽക്കുന്നതാണ്..

പക്ഷേ , ഇവനെ നീ ഇവിടെ വെച്ച്…

ഈ മാധ്യമപ്രവർത്തകരുടെ മുന്നിൽ വെച്ച് , വെടിവെച്ചു കൊന്നാൽ പിന്നെ…

സംഗതി നമ്മുടെ കൈ വിട്ടു പോകും..

മീഡിയയുടെ മുന്നിൽ വെച്ച് , നിരായുധനായ ഒരാളെ വെടി വെക്കുകയും കൂടി ചെയ്‌താൽ…

ബാക്കി ഞാൻ പറയേണ്ട ആവശ്യമില്ലല്ലോ…

നിന്റെ വാശിക്ക് വേണ്ടി , നീ പണയം വെക്കുന്നത് നമ്മുടെ നാടിന്റെ ആത്മാഭിമാനവും അന്തസ്സുമാണെന്ന കാര്യം മറന്നു പോകരുത്..

അത് കൊണ്ട് നീ…”

 

മധുവങ്കിൾ പറഞ്ഞു തീരുന്നതിന് മുമ്പ് , മൈക്കിൾ അദേഹത്തിന്റെ കൈയിൽ നിന്നും തോക്ക് പിടിച്ചെടുത്തു കൊണ്ട് സ്റ്റീഫനെതിരെ പ്രയോഗിക്കാനായി നീങ്ങി.. എന്നാൽ അവസരത്തിനൊത്ത് ഡെറിക് നീങ്ങിയതോടെ , തോക്ക് ഡെറിക്കിന്റെ കൈയിലായി…

 

“ഡെറിക്… കൊല്ലവനെ…

സാറിന്റെ വർത്തമാനം കേട്ടിട്ട് നീയവനെ വെറുതെ വിടരുത്…

അത് കാരണമുണ്ടാകുന്ന വിപത്തുകളൊക്കെ നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് നേരിടാം…”

 

മൈക്കിളിന്റെ വാക്കുകളും കൂടി കേട്ടപ്പോൾ , എന്താ ചെയ്യേണ്ടതെന്നറിയാതെ ഡെറിക് കുഴങ്ങി..

അങ്കിളിന്റെ മുഖത്തെ നിസ്സഹായാവസ്ഥ ഒരിക്കൽ കൂടി കണ്ടപ്പോൾ , നോക്കി നിൽക്കാനായില്ല..

നിയന്ത്രണം വിട്ടു പോയ അവൻ , കൈയിലുള്ള തോക്ക് ദൂരേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു..

 

ഡെറിക്കും മധുവങ്കിളും തമ്മിലുള്ള സംഭാഷണങ്ങൾ കേട്ട സ്റ്റീഫൻ , വീണിടത്ത് നിന്ന് വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടിയാണെങ്കിലും എഴുന്നേറ്റു നിന്നു….ഒരു രണ്ടാം ജന്മം പോലെ തന്നെയായിരുന്നു അതവന്…

സങ്കടം സഹിക്കാനാവാതെ , ഒരു ഭാഗത്തേക്ക്‌ തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഡെറിക്കിന്റെ അരികിലേക്ക് അവൻ ഇഴഞ്ഞിഴഞ്ഞു വന്നു..

അപ്പോഴേക്കും മധുവങ്കിളും അജിയും സേവിയും കൂടി , അവിടെ വന്നിട്ടുള്ള രാജസ്ഥാൻ പോലീസുമായി സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു..

അവരിൽ രണ്ടു പേർ വന്നു കൊണ്ട് , സ്റ്റീഫനെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യാനൊരുങ്ങി…

 

“വരാം സാറേ.. വരാം…

ഒരു മിനിറ്റ് താ എനിക്ക്…”