ഡെറിക് എബ്രഹാം 12 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 167

മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ മീര പതിയെ മുകളിലേക്ക് കയറി…ബാൽക്കണിയിൽ തന്നെ ആദി അവളെയും കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അവനെ കണ്ടപ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു ചമ്മൽ അവളിലുളവായി… പതിയെ അവൾ പിൻവലിയാൻ ശ്രമിച്ചു…. ഇത് കണ്ട ആദി അവളെ മാടി വിളിച്ചു…

“മീരാ… താനിങ്ങ് വാടോ….”

അവൾ മടിച്ചു മടിച്ചു അവനരികിലേക്ക് നടന്നു…..

“മടിയൊന്നും വേണ്ടടോ… ഇവിടെയെരിക്ക്….”

അവൻ നീട്ടിയ കസേരയിൽ അവൾ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു…. അവൾക്ക് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ മടിയായിരുന്നു…. അവളൊന്നും മിണ്ടാതെ തല താഴ്ത്തിയിരുന്നു…

“അയ്യേ…വീട്ടിലെ കാന്താരിപ്പെണ്ണ് ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് പൂച്ചക്കുട്ടിയായോ….? ”

അവൾ മെല്ലെ തല മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി…

“അങ്ങനെ നിൽക്ക്…. ജീവിതത്തിൽ തോറ്റു പോയാൽ പോലും നെഞ്ചും വിരിച്ച് ,മുഖത്ത് ഒരു ചിരിയും ഘടിപ്പിച്ചും കൊണ്ട് , ദാ… ഇത് പോലെ തലയുയർത്തി നിൽക്കണം…