ഡെറിക് എബ്രഹാം 12 [അഹമ്മദ് ശഫീഖ് ചെറുകുന്ന്] 167

തന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് ഒരനക്കമുണ്ടായാൽ , പിറ്റേന്ന് തന്നെ അവൾ അവന്റെയടുത്ത് എത്തുമെന്നുള്ള ബോധം അവനുണ്ടായിരുന്നു…

തന്റെ സമാധാനത്തിന് വേണ്ടി അവളുടെ ജീവിതത്തെ നാശത്തിലേക്ക് വലിച്ചിഴക്കലായിപ്പോകുമെന്ന് തോന്നി…

അത് കൊണ്ട് തന്നെ ക്ഷമയുടെ നെല്ലിപ്പട കയറിയിട്ടും അവൻ തളരാതെ പിടിച്ചു നിന്നു…

ആദിയുടെ പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളും ശോകമൂകമായിരുന്നു…കുട്ടികളും അവനും സാധാരണ നിലയിലേക്ക് തിരിച്ചു വരാൻ കുറച്ചു ദിവസം വേണ്ടി വന്നു….

അതിന് ശേഷം മധുവങ്കിളിന്റെ വീണ്ടുമുള്ള ഇടപെടൽ കൊണ്ട് , ആദി തന്റെ ലക്ഷ്യത്തിലേക്കുള്ള കുതിപ്പ്‌ വീണ്ടും തുടങ്ങി…. ഇടയ്ക്കൊന്ന് പതറിയെങ്കിലും , അതൊക്കെ കാറ്റിൽ പറത്തിക്കൊണ്ട് എല്ലാറ്റിലും അവൻ ഒന്നാമനായി….

രണ്ട് വർഷം മുഴുവൻ കഠിന പ്രയത്നങ്ങൾ തന്നെയായിരുന്നു….ഒരിടത്തും തളരാതെ ഒരു ക്ഷീണവുമറിയാതെ അവൻ കുതിച്ചു….

ആ കാലയളവിൽ ഹിമാചൽ പ്രദേശിലും പിന്നീട് ഹൈദരാബാദിലുമായി പല രീതിയിലുള്ള ട്രെയിനിങ് ആയിരുന്നു…അതിനിടയിൽ പലപ്പോഴായി ചെന്നൈയിൽ പോയി വന്നെങ്കിലും തന്റെ രഹസ്യങ്ങൾ മീരയോടും മറ്റുള്ളവരോടുമൊന്നും പറയാതിരിക്കാൻ പ്രത്യേകം സൂക്ഷിച്ചു….

രണ്ട് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ആ സുദിനം വരവായി….

ട്രെയിനിങ് ഒക്കെ പൂർത്തിയാക്കി അക്കാദമിയിൽ നിന്നും ബിരുദം നേടുന്ന ആ സുവർണ ദിനം ആഗതമായി..

ആ ധന്യ മുഹൂർത്തത്തിന് സാക്ഷിയാവാൻ മധുവങ്കിളും , സീതാന്റിയും, മാമിയും കുട്ടികളുമായി അവിടെ എത്തിയിരുന്നു….

എല്ലാ രീതിയിലും ആ ചടങ്ങ് വളരെ ആഘോഷത്തോടെയും സന്തോഷത്തോടെയും നടന്നു….

CM ആദിയെ ഫോണിൽ വിളിച്ചു ആശംസകൾ നേരുകയും ചെയ്തു…..

ആദിയിൽ നിന്നും ഡെറിക് എബ്രഹാം IPS ലേക്കുള്ള പരിണാമത്തിനായിരുന്നു ആ വേദി സാക്ഷിയായത്…..

ചടങ്ങുകൾ എല്ലാം പൂർത്തിയാക്കിക്കൊണ്ട് എല്ലാവരും തിരിച്ചു ചെന്നൈയിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു…. പക്ഷേ , എല്ലാറ്റിനും ഒരു രഹസ്യ സ്വഭാവം സൂക്ഷിക്കണമെന്നുള്ളതിനാൽ മധുവങ്കിൾ അവരുടെ കൂടെ പോയില്ല..അദ്ദേഹം കേരളത്തിലേക്ക് യാത്രയായി…മറ്റുള്ളവർ ചെന്നൈയിലേക്കും…

( തുടരും )