“ഇനി നിനക്കതിന് സാധിക്കില്ലല്ലോ ജാസി, നിന്റെ അവസാന സമയം കഴിഞ്ഞു.”
എന്നെയൊന്നു തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കാതെ മാലാഖ അതും പറഞ്ഞു മുന്നിലേക്ക് തന്നെ നടന്നു..
തിരിഞ്ഞോടുവാനായി ഞാൻ പിറകിലേക്ക് തിരിയാൻ ശ്രമിച്ചു നോക്കി, ഇല്ലാ! സാധിക്കുന്നില്ല, എനിക്കവിടെ നിന്നും മുമ്പിലേക്കല്ലാതെ പിറകിലേക് തിരിയാനോ, ഒരടി ബാക്കിലെക് വെക്കാനോ സാധിക്കുന്നില്ല..
ഞാൻ വിയർക്കുന്നുണ്ടോ…., ഇല്ല..
എന്റെ ഹൃദയം മിടിക്കുന്നുണ്ടോ… അതും ഇല്ല..
ഞാൻ ശ്വാസം വലിക്കുന്നുണ്ടോ.. ഇല്ല… ഇല്ല… ഇല്ല..
ഞാൻ മരണപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു….. എന്റെ കണ്ണുകളും വായയും, കൈ കാലുകളും ആരുടേയ്യോ നിയന്ത്രണത്തിൽ ചലിക്കുന്നുണ്ട്… ഞാനിപ്പോ അല്ലാഹുവിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിൽ തന്നെ… മനുഷ്യനല്ലെ ഇതൊക്കെ ചലിപ്പിക്കാൻ ജീവൻ ആവശ്യമുള്ളൂ…
മുന്നിലേക്ക് നടക്കുവാൻ ഞാൻ നിർബന്ധിതനാക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു..
എന്റെ കാലടികളെ ബലമായി പിറകിലേക്ക് നടത്താൻ ഞാൻ ശ്രെമിച്ചു നോക്കി. ഇല്ല… എനിക്കതിനു കഴിയുന്നില്ല… ഓരോ അടികളും മുന്നോട്ടായി ഞാൻ മാലാഖയുടെ പിന്നാലെ പോകുന്നു…
അടിയിൽ മുഴുവൻ സ്വർണ്ണത്തിന്റെ കളറുള്ള മണ്ണാണ്, നല്ല തരി തരി പോലെ കാണുന്നു.. അതിലൂടെ ഞാൻ മുന്നിലേക്ക് നടന്നു…
റബ്ബേ… സ്വർഗം ആണോയിത് …!!
നല്ലത് പോലെ വെളിച്ചം നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അവിടെയെങ്ങും സൂര്യനില്ല..!! എന്റെ മുന്നിലൂടെ ചെറിയ കുട്ടികൾ ഓടിക്കളിക്കുന്നു..
“ജാസി നമുക്കൊന്ന് നിന്റെ വീട് വരെ പോയി വരാം..”
“ഇനിയും അങ്ങോട്ടോ..”
“അതെ അങ്ങോട്ട് പോണം നിന്റെ ശരീരം ഖബലേക്കിറക്കി വെച്ച് മൂന്നു പിടി മണ്ണിട്ട് നിന്നെ മുഴുവനായി മറ മാടി, അതിനുള്ളിൽ നിനക്ക് കിട്ടേണ്ട ചോദ്യവും ഉത്തരവും കഴിയാതെ നിനക്ക് വിശ്രമമില്ല.. ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഉത്തരം നൽകിയാൽ നിനക്ക് രക്ഷയുണ്ട്. ഇല്ലെങ്കിൽ ശിക്ഷയും..”
മാലാഖ എന്നെയും കൊണ്ട് തിരികെ പുറപ്പെട്ടു..
ഞാൻ ഒരു മായാലോകത്താണ്, വരുമ്പോൾ നടന്നു വന്നവൻ ഇപ്പോൾ പറന്നിറങ്ങുന്നു.. മാലാഖ എന്റെ കൂടെ തന്നെയുണ്ട്..
റബ്ബെ,
ഒരു ബാപ്പക്കും സ്വന്തം മകൻ്റെ
ജനാസക്ക് ഇമാം നിൽക്കേണ്ട
അവസ്ഥ കൊടുക്കല്ലെ അള്ളാ?
Story nannayittund bro.parayan vakkukal kittunnilla .karanju poyi.eppozhanu vayichath.
Kshmikkanam.
അടുത്ത ഭാഗം എന്ന് തരും
മൂന്ന് ഭാഗവും വായിച്ചു കഥ ഇഷ്ടമായി ❤❤
Very good and touchy writing.
Congratulations
സ്വന്തം മകന്റെ ജനാസക്ക് ഇമാമത് നിക്കേണ്ടി വരുന്ന ഉപ്പയുടെ അവസ്ഥ…ശെരിക്കും കണ്ണു നിറയിച്ചു…. വല്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥ തന്നെ അല്ലെ അതു….പടച്ചവനെ അങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥ ഉണ്ടാക്കാരുതെ…
നൗഫു ഭായ്,
മരണവും, അനുബന്ധ ചടങ്ങുകളും എഴുതിയപ്പോൾ ചിലപ്പോഴൊക്കെ കണ്ണുനനയുകയും, വിമ്മിഷ്ടം ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്തു.
പതിവിന് വിപരീതമായി നല്ല ഭാഷയും, ഇസ്ലാമികമായ അന്തരീക്ഷം വളരെ മനോഹരമായി എഴുതി പ്രതിഫലിപ്പിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.
അടുത്തഭാഗം ഉടനെ കാണുമെന്നു പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു…
വല്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥയിൽ ആയിപോയി bro കഥ വായിച്ചപ്പോൾ. ശരിക്കും എഴുതാൻ വാക്കുകൾ കിട്ടുന്നില്ല ❤❤❤❤❤
താങ്ക്യൂ അജ്മൽ ❤❤❤