ചെകുത്താന്‍ വനം 4- റോബിയും നന്മ എന്ന ശത്രുക്കളും[Cyril] 2168

ഞാൻ ഒന്നും പറയാതെ അയാളുടെ കണ്ണില്‍ ചൂഴ്ന്ന് നോക്കി. ആന്ത്രിയസ് വേഗം നോട്ടം മാറ്റി.

“നി ഈ മാന്ത്രിക ലോകത്ത് പുതിയതാണ്. അതുകൊണ്ട്‌ ഞങ്ങൾ പറയുന്നത് നി വിശ്വസിക്കില്ല, ചിലത് നിനക്ക് മനസ്സിലാവില്ല.” ആന്ത്രിയസ് പിന്നെയും ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ ചിരിച്ചു. അതുകണ്ട് അയാൾ അമ്പരന്ന് പോയി. ഈ അവസ്ഥയിലും ഞാൻ ചിരിച്ചത് അയാള്‍ക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

പെട്ടന്ന് അച്ഛൻ ആ വളയുടെ ശക്തി ഉപയോഗിച്ച് എന്റെ മനസില്‍ കടക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. എന്റെ മനസില്‍ കടന്ന് എന്നെ നിയന്ത്രിക്കാൻ വേണ്ടിയാവണം അയാളുടെ ഈ പരാക്രമം. പക്ഷേ എന്റെ കഴുത്തിലുള്ള അയാളോട് സഹകരിച്ചില്ല.

ഞാൻ പിന്നെയും ചിരിച്ചു.

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് തോല്‍വി സമ്മതിച്ച് അച്ഛൻ പിന്മാറി. ഇതൊന്നും ഞാൻ അറിയുന്നില്ല എന്നായിരുന്നു അയാളുടെ വിചാരം. അപമാനം കൊണ്ട്‌ അയാളുടെ മുഖം ഇരുണ്ടിരുന്നു.

‘ഈ വള കൊണ്ട് നിന്നെ നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന്, ഈ രണശൂരൻമാർ കരുതാനുള്ള കാരണം എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും എനിക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.’ എന്റെ സഹജാവബോധം പറഞ്ഞു.

ആന്ത്രിയസ് പിന്നെയും തുടർന്നു, “ഗിയ — നമ്മുടെ ഭൂമിയാണ്. അതിന്‌ ജീവനുണ്ട്. പണ്ട്‌ പ്രപഞ്ച കാവല്‍ക്കാരന്ന് ഗിയ തന്റെ ഒരു തുള്ളി രക്തവും ഒരു തുള്ളി കണ്ണീരും സമ്മാനമായി നല്‍കിയിരുന്നു. അത് കൊണ്ട്‌ ഉണ്ടാക്കുന്ന ആയുധം കൊണ്ട്‌ മറ്റുള്ളവരുടെ ശക്തിയെ അടിച്ചമര്‍ത്താൻ കഴിയുമെന്ന് ഗിയ അയാളോട് പാഞ്ഞു. അങ്ങനെ പ്രപഞ്ച കാവല്‍ക്കാരന്‍, തനിക്ക് ഗിയ നല്‍കിയ സമ്മാനത്തെ ക്രൗശത്രനു നല്‍കി.”

അയാളെ ഞാൻ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി നിന്നു.

ആന്ത്രിയസ് തുടർന്നു, “ഒരു തുള്ളി രക്തവും ഒരു തുള്ളി കണ്ണീരും ക്രൗശത്രൻ അയാളുടെ ലോകത്ത് കൊണ്ട്‌ പോയി അതിനെ ഒരു കുളമായി മാറ്റി എന്നാണ് അയാൾ പറഞ്ഞത്. അതും, പിന്നെ രണവാൾ സൃഷ്ടിക്കാന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന ലോഹം — ഇത്രയും ഉപയോഗിച്ചാണ് ഈ വളയം അയാൾ ഉണ്ടാക്കിയത്. അന്ന് തൊട്ട്, തെറ്റായ വഴിയില്‍ സഞ്ചരിക്കുന്ന പല മാന്ത്രികന്‍ മാരെയും വളയം ഉപയോഗിച്ച് ഞങ്ങളുടെ നിയന്ത്രണത്തിൽ കൊണ്ട് വന്നിട്ടുണ്ട്.”

ആന്ത്രിയസ് പറഞ്ഞ കുളം, ആ കുളം തന്നെയാണോ ക്രൗശത്രൻറ്റെ തോട്ടത്തില്‍ ഞാൻ കണ്ടത്. അതിലാണോ അന്ന് ഞാൻ ഇറങ്ങി നിന്നത്? ഞാൻ ചിന്തിച്ചു.

ആന്ത്രിയസ് പറഞ്ഞത് വക വൈക്കത്തെ ഞാൻ അച്ഛനെ നോക്കി. ആ മുഖത്ത് പല സംശയങ്ങളും ചിന്തകളും മിന്നി മറയുന്നത് എനിക്ക് കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞു.