ക്യാമ്പസ് ഡയറി [മനൂസ്] 363

ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൻ അതും പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടന്നു …..

മുഷ്ഠി ചുരുട്ടി എന്റെ അരിശം ഞാൻ തുടയിൽ തീർത്തു…….

ദേവേട്ടനും വിശ്വേട്ടനും എന്നെയും കൊണ്ട് ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോയി…..മുറിവുകളെക്കാൾ വേദന മനസ്സിൽ ആയിരുന്നു….. മനസ്സിലെ കനലുകൾ ആളി കത്തുന്നതിനാൽ സ്റ്റിച്ചിന്റെ വേദന അറിഞ്ഞില്ല…… വിശ്വേട്ടന്റെ നിർദേശപ്രകാരം കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് റെസ്റ്റ് എടുക്കാനായി ഞങ്ങൾ ദേവേട്ടന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി……

ഭാര്യയും മകനും അപകടത്തിൽ മരിച്ചതിന് ശേഷം ദേവേട്ടൻ ഒറ്റക്കാണ് താമസം…… എന്നെയും വിശ്വേട്ടനെയും വീട്ടിലാക്കി കോളേജിലെ സ്ഥിഗതികൾ അറിയാൻ ദേവേട്ടൻ പോയി….

“എന്താണ് ദിലു…. ഒന്നിന് മുകളിൽ ഒന്നായി പ്രശ്നങ്ങൾ ആണല്ലോ …..”

“അറിയില്ല ചേട്ടാ……”

“നീ എന്തിനാ ഇന്ന് അവിടെ പോയത്……അതല്ലേ കുട്ടികൾ തെറ്റിദ്ധരിച്ചത്….”

“എന്നായാലും അവർ എന്നെ കുരുക്കിൽ ആക്കുമായിരുന്നു ചേട്ടാ….”

ഞാൻ പറയുന്നത് മനസ്സിലാകാതെ ചേട്ടൻ എന്നെ നോക്കി…..

“പ്രിൻസ് ബിജോയുടെ അനിയൻ ആണ്…. അവന്റെ ചേട്ടനെ അപമാനിച്ചതുപോലെ എന്നെയും അവളെയും ആളുകളുടെ മുന്നിൽ അപമാനിക്കാൻ അവർ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു……”

“ദിലു…..”

വിശ്വാസം വരാതെ ചേട്ടൻ എന്നെ നോക്കി….

“അവരുടെ ആഗ്രഹം പോലെ തന്നെ നടന്നു എല്ലാം….. സമർഥമായി അവൻ ഇന്ന് എന്നെ ഒരു കൊലയാളി കൂടി ആക്കി….. വെറുമൊരു സംശയത്തിന്റെ മുന മാത്രമല്ല അവൻ കുട്ടികളുടെ മനസ്സിലേക്ക് എറിഞ്ഞു കൊടുത്തത് ….കാലങ്ങളോളം ആ സംശയ ദൃഷ്ടി എന്റെ മേൽ കിടക്കും ഈ കേസ് തെളിഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ…….”

“വല്ലാത്തൊരു ചതിയാണല്ലോ മോനെ….. നിന്നെ അവർ കുടുക്കിയല്ലോ……. നിന്നെ തകർക്കാൻ അവർ ജെറിയെ കൊന്നതാണെങ്കിലോ……”

വിശ്വേട്ടൻ സംശയം എറിഞ്ഞു……

ഒന്നും പറയാതെ ഞാൻ കിടക്കയിലേക്ക് കിടന്നുകൊണ്ട് ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങി…. ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടാത്ത അവസ്ഥ….. എങ്ങനെ ഈ പ്രശ്നങ്ങൾക് ഒരു അവസാനം കാണണമെന്ന് തല പുകഞ്ഞു……