കോഡ് ഓഫ് മർഡർ 7 [Arvind surya] 180

   ഇതേ സമയം ഇരുട്ടിലേക്ക് ഓടി മറഞ്ഞ കനി ഒരു മരത്തിന്റെ മറവിലേക്ക് മറഞ്ഞിരുന്നു. ശ്വാസം എടുക്കാൻ പോലും പേടിച്ചു അവൾ ഒരു ആശ്രയം എന്ന പോലെ ആ മരത്തിനു ചുവട്ടിൽ തളർന്നിരുന്നു. പെട്ടന്നാണ് തന്റെ പിന്നിൽ ആരുടെയോ കാലൊച്ച അവൾ കേട്ടത്. തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും ആ മുഖം കണ്ട അവളുടെ കണ്ണുകൾ ആ ഇരുട്ടിലും തിളങ്ങി. രണ്ടു വഴികളിലായി ഓടി എത്തിയ അവർ കനി ഒളിച്ചിരുന്ന മരത്തിനടുത്തായി വന്നു നിന്നു കിതച്ചു.

“നാശം പിടിക്കാൻ ആ ****മോൾ രക്ഷപെട്ടു എന്നാണ് തോന്നുന്നത്. “റെനിൽ അരിശത്തോടെ പറഞ്ഞതും മരത്തിനു പിന്നിൽ നിന്നും കനി പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി.
“സാറേ ദേ അവൾ “

ഗോപാൽ ഇരയെ ലഭിച്ച വേട്ടക്കാരനെ പോലെ പറഞ്ഞു.

“ഇവിടെ വാടി ****മോളെ “അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് റെനിൽ അവൾക്കു നേരെ ഓടി അടുത്തതും ആരുടെയോ കാൽപാദം അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് ഊക്കോടെ പതിച്ചു. അതിന്റെ ശക്തിയിൽ അയാൾ പിന്നിലേക്ക് തെറിച്ചു വീണു. ഈ കാഴ്ച കണ്ടു ഗോപാൽ വിശ്വസിക്കാനാകാതെ അവൾക്കു പിന്നിലുള്ള ഇരുട്ടിൽ നോക്കിയതും അവിടെ ചൂട്ടേന്തിയ ഒരു കൈ തെളിഞ്ഞു വന്നു. അതിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ അയാളുടെ മുഖം ഗോപാൽ കണ്ടതും അയാളുടെ മുഖം പ്രേതത്തെ കണ്ടത് പോലെ വലിഞ്ഞു മുറുകി.

“സഖാവ് ഫിലിപ്പ് “

അയാളുടെ തൊണ്ടക്കുഴിയിൽ  നിന്നും  ആ ശബ്ദം പുറത്തേക്കു ഉയർന്നു. ആ പെൺകുട്ടിക്ക് പിന്നിലായി ആറടിയോളം പൊക്കം ഉള്ള ഒരു കരുത്തനായ മനുഷ്യൻ അവരെ നോക്കി നിന്നു.

“ഡാ നീ ആരെയാ തൊട്ടത് എന്ന് അറിയുമോ.പോലീസ്. നിന്റെ ഇനി ഉള്ള കാലം ജൈലിനകത്തു ആക്കാൻ എനിക്ക് ഈ ഒറ്റ കേസ് മതി “

അയാൾ ചാടി എഴുന്നേറ്റു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ച്ചി നാവടക്കട നായെ. ഇരുട്ടിന്റെ മറ പറ്റി പെണ്ണിന്റെ മടിക്കുത്തഴിച്ചു ആണത്തം കാട്ടാൻ പുറപ്പെടുന്ന നിന്നെ പോലെ ഉള്ളവന്മാരെ വിളിക്കേണ്ട പേര് പോലീസ് എന്നല്ല. ഈ കാട്ടിലെ മൃഗങ്ങളെക്കാൾ ഇവർ പേടിക്കേണ്ടത് നിന്നെ പോലെ ഉള്ള മനുഷ്യ
മൃഗങ്ങളെ ആണ്. പക്ഷെ ഇവിടെ വന്നു ഒരു പെണ്ണിനെ കേറിപ്പിടിക്കാൻ നോക്കിയ നീയൊക്കെ ഏത് ഒടയതമ്പുരാൻ ആണെന്ന് പറഞ്ഞാലും ഫിലിപ്പിന് വെറും മൈ***ആണ്. ഇനി നീയൊക്കെ ഇവിടെ നിന്ന് രണ്ടു കാലേൽ പോണം എങ്കിൽ അതിനു ഞാൻ വിചാരിക്കണം.