ഒരു ബാംഗ്ലൂർ വാരാന്ത്യം 9 [Santhosh Nair] 955

“അത് ഞാൻ വെറുതെ, കാറ്റടിച്ചിട്ടു കണ്ണിൽ നിന്ന് വെള്ളം വരുന്നതുകൊണ്ടാണ് കണ്ണടച്ചത്” എന്ന് പറഞ്ഞത് അവൻ വിശ്വസിച്ചില്ല, ദുഷ്ടൻ. എന്നെ ഇറക്കിയിട്ടു ഘട്ട് ഘട്ട് ശബ്ദമുണ്ടാക്കി അവന്റെ ബുള്ളറ്റ് പറന്നു പോയി.

ഭയങ്കര  ക്ഷീണം.ഭക്ഷണം കഴിച്ചതിന്റെയും, യാത്രയുടെയും ഒക്കെയുണ്ട്. ഗേറ്റ് തുറന്നു അകത്തുകയറി. ഗേറ്റ് പൂട്ടിയ ശേഷം വീടിന്റെ ഗ്രിൽ തുറന്നു. ഷൂവും സോക്‌സും അഴിച്ചു വെച്ച് കൈകാലുകൾ കഴുകി അകത്തു കയറി. ഡ്രസ്സ് ഊരിയിട്ടു ടവൽ ഉടുത്തു. കണ്ണാടിയിൽ നോക്കുമ്പോൾ അല്പം താടിയും മുടിയും ഉണ്ട്.  നാളെ വെള്ളിയാഴ്ച എങ്ങാനാണ് ഷേവ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് കരുതി ട്രിമ്മർ എടുത്തു രാത്രിയിൽ തന്നെ പണിതീർത്തു. ദേഹശുദ്ധി വരുത്തി മുണ്ടുടുത്തു. ഫോൺ നോക്കിയാൽ നാലഞ്ചു മിസ് കാളുകൾ. വീട്ടിൽ നിന്നും പിന്നെ ഇന്ന് രാവിലെ പരിചയപ്പെട്ട അങ്കിൾ വിളിച്ചെന്നും തോന്നുന്നു. എല്ലാർക്കും ഓരോ SMS അയച്ചിട്ട് കിടന്നു. നാളെ വെള്ളിക്കിളമൈ, “ദേവി മഹാമായേ, കാത്തുരക്ഷിക്കണേ” എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു.

ശ്രീയുടെ ഗന്ധം റൂമിൽനിന്ന് പോകുന്നില്ല. “ഒരു മുഖം മാത്രം കണ്ണിൽ ഒരു സ്വരം മാത്രം കാതിൽ, ഉറങ്ങുവാൻ കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ എന്ന് പാടിക്കൊണ്ട് ഉറങ്ങിപ്പോയി. ക്ഷീണവും അലച്ചിലും ജോലിയും കാരണം നല്ല ഉറക്കം. രാവിലെ അമ്പലത്തിൽ നിന്നുള്ള പാട്ടുകേട്ടാണുണർന്നതു. “കൗസല്യയുടെ സത്പുത്രനെ,  രാമചന്ദ്ര, നീ ഉണരൂ” എന്ന് വിശ്വാമിത്ര മഹർഷി രാമനുവേണ്ടി പാടിയ ഉണർത്തു പാട്ടു MS അമ്മയുടെ ശബ്ദത്തിൽ കേട്ടുകൊണ്ട്. സമയം നോക്കുമ്പോൾ ആറുമണിയായി. (ഇവിടെ അടുത്തുള്ള അമ്പലം ആറുമണിക്കൊക്കെയേ തുറക്കൂ). ഗേറ്റിൽ തട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു നോക്കുമ്പോൾ അടുത്ത വീട്ടിലെ ചേച്ചി. തൂത്തുവാരാൻ വന്നതാണ്. ചെന്ന് ഗേറ്റ് തുറന്നു കൊടുത്തു. പാൽ പാക്കറ്റ് കൊണ്ടുവന്നു കഴുകി മുകളിൽ കൊണ്ടുപോന്നു. പെട്ടെന്ന് വായയും മുഖവും കഴുകി ഒരു ചായയിട്ടു. ചേച്ചിക്കും കൊടുത്തു. അല്പം വർത്തമാനം പറഞ്ഞുകൊണ്ട്   കുടിച്ചു.

“നിമ്മ കസിൻ ആ ഹുഡ്‌ഗി എല്ലിതാരെ?”

ആ കഥയെല്ലാം ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞു. കല്യാണം നിശ്ചയം ആയെന്നും പറഞ്ഞു. ചേച്ചിക്ക് സന്തോഷമായി. ട്രീറ്റ് തരണം എന്ന് പറഞ്ഞു. അതൊക്കെ തരാമെന്നും പറഞ്ഞു. വീട്ടിൽ നിന്ന് കൊണ്ടുവന്ന പലഹാരവും ചിപ്സും കൊടുത്തു വിട്ടു.

ഇന്ന് ഓഫീസിൽ പോകുമ്പോൾ സ്നാക്ക്സ് എടുത്തിട്ട് പോകണം. ഇന്നലെ തിരക്കായിരുന്നതുകൊണ്ടാണ് ആരും ചോദിക്കാതിരുന്നത്. ആ സൂസൻ വന്നാൽ പിന്നെ ഒന്നും കിട്ടില്ല.  പാത്രങ്ങൾ കഴുകി വെച്ചു, വീട് തൂത്തുവാരി, തുണി കഴുകിയിട്ടു. പിന്നെ കുളിച്ചിട്ടു വന്നു വിലക്ക് കത്തിച്ചു പ്രാർത്ഥിച്ചു. അല്പം ഉപ്പുമാവുണ്ടാക്കി കഴിച്ചു. ലഞ്ച് ഉണ്ടാക്കാനൊന്നും നേരമില്ല.

പെട്ടെന്നാണോർത്തത്. തേച്ച ഒരു തുണിപോലും ഇല്ല. ഇന്നലെ കൊണ്ട് വന്ന ബാഗ് തുറന്നു നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു ലൈറ്റ് ബ്ലൂ ഷർട്ടും, ബ്ലാക്ക് പാന്റും തേച്ചതുണ്ട് ഭാഗ്യം. രക്ഷപ്പെട്ടു. വെളിയിൽനിന്നു വരുന്നവർക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടം ഉള്ള ഫോര്മല്സ് ആണ് ഇത്. പണികൾ എല്ലാം ഒതുക്കി ഒരുങ്ങി ഇറങ്ങി. സമയം പറന്നു പോകുന്നു. ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ വന്നു ഒരു  BEML ബസ് കിട്ടി, ഷട്ടിൽ. ഓഫീസിൽ വന്നപ്പോൾ എട്ടരയായി. പോയി ഡെസ്‌കിലിരുന്നു. സിസ്റ്റം സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു ലോഗിൻ ചെയ്തു. ഇതിനിടയിൽ നാട്ടിൽ വിളിച്ചു അച്ഛനോടും അമ്മയോടും അമ്മാവനോടും, പാട്ടിയോടും താത്താവോടും ശ്രീയോടും സംസാരിച്ചു. അഞ്ചു മിനുട്ടെ സംസാരിchu. അപ്പോഴേക്കും mails ന്റെ പെരുപ്പം കണ്ടു എന്റെ കണ്ണ് തള്ളിപ്പോയി. ഒരു   പ്രോസസ്സിംഗ് സിസ്റ്റം ഇന്ന് പ്രശ്നത്തിലാണ്. ഉടനെ കംപ്ലൈന്റ്റ് റെയിസ് ചെയ്തു IT ടീമിനെ ഇൻഫോം ചെയ്തു. ഹാവൂ. ഇന്ന് നേരത്തെ വന്നത് നന്നായി. രമേശ് സാറിനൊരു ഇന്റിമേഷൻ കൊടുത്തു. ഇന്നലെ പരിചയപ്പെട്ട സാറിനെ വിളിച്ചിട്ടു ശനിയാഴ്ച വൈകിട്ട് ഞാൻ വരുന്നുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു, സാറിനു സന്തോഷമായി.

രമേശ് സാർ വന്നു, അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൂടെ അമ്പതു വയസ്സോളം പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തിയുണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിനെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു. “മാധവൻ, ഹി ഈസ് മിസ്റ്റർ അമാനുള്ള, റിസ്ക് മാനേജർ ദുബായ്. പ്ളീസ് അസ്സിസ്റ് ഹിം. ഹി വിൽ ബി യൂസിങ് ദി കോൺഫറൻസ് റൂം അന്റിൽ ഹി ലീവ്സ് ദിസ് പ്ളേസ്. അമാനുള്ള, ദിസ് ഈസ് മാധവൻ, മൈ ഗയ് ഹു വിൽ ബി യുവർ കോണ്ടക്ട് പോയിന്റ്  ഹിയർ.”